SENDİN
Hayat hep teğet mi geçmeli sevdalara.En koyu karanlığında acıların, bilemedik mi güneşin kıymetini.Çığlıklarımızın sesi çıkmazdı.Çırpınır ,avazı çıktığı kadar bağırır da kendinden başka duyanı olmazdı.Sular çürürdü içimizdeki,kanlar çekilirdi de göreni,bileni olmazdı.
Hep kaçanımı kovalamak lazımdı.Yanımızdakinin,yöremizdekinin yüzü hatırlanmazdı.Solgun çehreler içinde kaybolup sevdanda kaybolunmazdı.Savuran rüzgarlar değil tılsımlı bir bakıştı.Hangi kıyıdan başlayıp hangi sahilde sonlanacağı belli olmayan dalgalardın sen.Sen bir buz dağı kadar soğuk,bir güneş kadar yakandın.Sen ahirdin ecel sendin.