- 1202 Okunma
- 9 Yorum
- 0 Beğeni
İÇİM ACIYOR
Tüm haftanın yoğunluğunun bittiği akşam çıkışıydı 2 saat kadar önce...
Çarşıdaki işimi bitirip akşam trafiğini yoğunluğunda eve dönüş yolundaydım. Trafik kapandı birden. Genelde sorun yaşanmayan bir yolu seçmiştim oysa. Durdum mecburen, ibaşımı camdan uzatıp ilerideki kalabalığa baktım. yerde tüylü küçük bir şey yatıyordu, etrafı dolmuştu yerli yabancı bir çok kişiyle. hemen dörtlülerimi yakıp fırladım arabadan. baktım yerde yatan küçük masum kapeğe... Şükür dedim yaşıyor... Araba çarpıp kaçmıştı etrafındaki insanlar çaresiz üzüntü içinde bakıyorlardı canıma... Eğildim veterinere götürmek için kucaklamak istedim, çevreden uyardılar kimseye dokundurmuyor ıssırıyor diye... Eğildim yine elimi uzattım konuştum onunla yüreğimden ve dokundum yavrum benim hırlamadı bile... Dikkatle kucaklayıp arabaya aldım ve 24 saat açık olan kendi veterinerime götürdüm...
Sürekli gözlerimdeydi gözleri kınalı yavrumun :(( Bana güvenmişti, hissetmişti görmüştü hatta bendeki sevgiyi... Filmler çekildi ... Heyecanla ve ellerim hala titreyerek bekledim sonucu...
:(( Beli kırılmış dedi veteriner .. Ve uyutmamız lazım dedi... Yaşasa da acı çekmeye devam eder dedi...
Ben ki; yaşama bu şekilde müdaheleye hep karşı olmuşumdur.. İçimi yakan yaşları tutamıyordum artık... Dakikalarca başka yolu olup olmadığını sordum...
Yoktu...
Ve çok acı çekiyordu... :((
veterine acele etmemiz lazım dedi acısı çok fazla, her geçen saniya acısı artıyor...
Koşarak çıktım gözlerim hiç bir şeyi göremiyordu yaşlardan... O yoğun trafikte eve nasıl geldim yolu nasıl buldum hala bilmiyorum...
Bana güvenmişti bebeğim, gözlerime bakarak boynuma sokulmuştu...
Ve ben onu ellerimle ölüme götürdüm...
Bal rengi gözleri gitmiyor gözlerimden...
Kendimi affetmem zaman alacak...
Bana güvenmişti o... Kimseye dokundurmamıştı ama bana güvenmişti...
İçim çok acıyorrrr....
YORUMLAR
icim parcalandi be ezel.. bu masum hayvanlara sevgimin cok olmasi beni de uzdu...
malesef oluyor ve ben bir zamanlari ayyiya yapilan kotu muameleyi gormustumde cok uzulmustum ve siirde yazmistim...
insanlarimiza neyi ogretebildik ki... hayvan, kus , tabiat sevgisini ogretelim...
aci...
acina ortagim ...
saygi ile
tek tesellim belki ben görmeseydim daha büyük acılar çekecekti yolun ortasından kaçamayacak ve belki başka bir araç daha çarpacaktı. Bilemiyorum avuntu işte benimki...
Bu hayatımda özellikle köpek dostlarımız ile bir dersim var sanırım. Ama henüz çözebişmiş değilim. Nerede yaralı hasta ve yardıma ihtiyacı olan köpiş varsa beni bir şekilde bulur...
Çoğunun hayata dönmesine aracı oldum Allah ın izniyle ve yardımıyla sadece 2 tanesi böyle gitti ...
:(