Her ağladığında karşılıksızca omzunu uzatır ya hani dost(!)
Güldüğünde kahkahan olur ya..
Sende sanarsın ki gerçektende dost..
Hiç çekinmeden her gözyaşını paylaşırsın onunla..
Gülerken yanında tek onu istersin..
Derdinde dermanı onda ararsın..
Dost demişsindir çünkü sen bir kere ona..
Bu yüzden aklından başka türlüsü geçmez..
Böyle bakıldığında herşey hoşmuş dersin sonra birgün..
Sen onu dost bilirken onun seni arkandan vurduğu gün..
Kendine olan güvenini bile kaybedersin yanlış kişiye güvendiğinden..
Ağlarsın fayda etmez..
Kızarsın susmaksızın kızarsın..
Kırılmışsındır çünkü..
Onca anlattığını şeyi ona mı anlattın paylaştıklarını onunla mı paylaştın ?
Yazık dersin..
İç çeke çeke bir yazık..
Zaman dostluk için yetmiyormuş anlarsın sonunda..
Çok zaman demek daha sıkı dostluk demek değilmiş..
Dostluk insanın içinde hissetiğiymiş..