İLK ADIM

• 19 Haziran 2010 Cumartesi 12:19:47

Yıl 1975,köyümden ayrıldım.Elimde bir bavul var, içimde müthiş bir heyecen . Hani derler ya ’İçim içime sığmıyor.’.Tam beni anlatıyor bu ifade.Bir otobüs ile Eskişehir’e geldim.Akrabalarla helalleşip ,gideceğim arzuladığım yere .İçimde hem korku ,hem de merak; iki duygu birbirine karışıyor. Zaman zaman heyecan ikisini de yeniyor ,hakim oluyor bana.Biletimi aldım,Muş Seyahat’ten .Oruçlu bir gündü,ben oruca niyetlenmedim tabi;yola koyulduk. Kıvrılan yollarda ilerlerken ,alışık olmadığım dilden bazı sözcükler duyuyordum ama çoğunluk benim gibi konuşuyordu.Epey bir zaman geçtikten sonra ulaştık Muş iline .
Ben Selçuklu Sultanı Alparslan’ın kahramanlıklarıyla ün yaptığı Malazgirt’ e geçecektim .Bir minübüse atladık; dağlar aştık, tepeler aştık ,vardık Malazgirt ovasına .İçimden hep Alparslan’ın savaşının geçtiği, şanlı tarihimizle övündüm içimden ,kimseye belli etmeden. Ne de olsa başka uzak şehirlere ilk defa çıkıyordum.Tedirginliğim oradan . Malazgirt’ e yaklaştığımda, bir köyden geçerken yanımdaki kişi ’Burası dediğin köy.’ diye beni uyardı .İnmedim tabi ilçeye varıp göreve başlamam gerekti.
O gün bir otele yerleştim ;geç vakitti çünkü .Ertesi gün ilçe milli eğitim müdürlüğünde göreve başladım.Gideceğim köy yakın (5km) idi. Bir divan, bir yatak , bir kaç kap kacak aldım; bir de küçük lpg tüpü aldım .
Beni götürmesi için 6 lira vererek, lastik tekerlekli bir at arabası tuttum. Çocuk yaşta bir sürücü vardı.’Bu çocukla gitme.’ diyenler oldu ama biraz ucuz söylediği için onu tuttum. Yola çıktık ’deh!’ diyerek .asvalttan toprak yola inmemiz gerekti bir yerden sonra .Arabacı durdu; ’Buraya kadar.’ dedi. Ben ısrar ettim ’Pazarlığımız okulun kapısına kadardı.’ diye. Tabi duymuyor ya da duymak istemiyordu.
Biraz tartışmadan sonra eşyaları arabadan atmaya başladı.Bende ücreti ödemeyeceğimi söyledim. İşte o zaman kızılca kıyamet koptu.Bir sinir küpü, patlayacak bomba gibi bana hakaretler etmeye başladı. Çoban bu gürültüyü duydu geldi yanımıza ; Kürtçe ,epeyce bir tartıştılar.Nihayet mi? Beterdi.
Kavga büyüdü ,çocuk bir güzel sopa yedi.Yedi ama çocuğun gücü bana yetti .Taşlar bende patladı. Neyse ki kazasız belasız on lira vererek zor gönderdik. Ey öğretmen, biz bu şartlarda başladık. Göreve ilk adımı attık.

AR