Haydarpaşa

• 17 Haziran 2010 Perşembe 00:28:45

O gece uyuyamamıştım.Sabah olunca bütün acılarımdan arınarak yataktan kalktım.Bu sabah içimde tarifsiz bir mutluluk var,gözlerimin ışıltısı güneşi kıskandıracak kadar...
Koyuldum yola bugün o gelecek onun karşısına her zamankinden daha iyi çıkmam gerek..Haydarpaşa’da beklemeye başladım.Sabah 7 treniyle burda olacak, benim için gelecek İstanbul’a.. Anlamsız evimin anlamı olmaya gelecek.Dünyamın rengi olmaya...
Ankara treninin sesi duyulmaya başladı.Yine tarifsiz duygular eşliğinde gözlerimi trenden ayırmıyorum.Sanki tek başıma bekliyorum sanki o da tek başına gelecek hiç birşey anlam ifade etmiyor benim için...
Yolcular inmeye başladı gözlerim onu arıyor.Elbet inecek trenden diyorum heyecanımı yenmeye çalişiyorum.Bakıyorum bakıyorum fakat göremiyorum.Kendime kızıyorum birazda gözlüklerimi almamışım yanıma...
Acaba gelmemişmiydi?Trene mi yetişememişti.Biliyorum uykuya çok düşkündür,kalkamamıştır.Gelmiştir ya.. Beni burada görememiş evimize gitmiştir.. Kesinlikle evimize gitmiştir.Kızıyordur şimdi bana.Niye gelmedin karşılamaya diyecek..
Umutlarımı yanıma alıp eve doğru gitmeye başladım.Odalardaki hüzün yerine sevince bırakacak.O gittiğinden beri yatamadığım yatağimiz bile sevinecek.Biliyorum salondaki kanepe de kurtulacak benden artık...
Kapının önüne geldiğimde hemen açmadım kapıyı.Bu anı uzun zamandır bekliyordum öyle hemen açmak olmaz tabi.Yavaş yavaş açtım kapıyı..
İçerdeki hüzün daha da artmıştı sanki.. Gelmemişmiydi... Odalara tek tek baktım yoktu..Belki de arkadaşına gitmiştir.Beni göremeyince kızmıştır kesin arkadaşına gitmiştir.Akşama gelir eve biliyorum dayanamaz gelir akşama..
Gece yarısı olmuştu..Bugünde gelmemişti...
O Ankara Treni gideli 20 seneden fazla olmuştu.Kaç sene olduğunu bilmek acılarımı arttıryor diye bırakmıştım gün saymayı..
Bizi o Ankara treni ayırmıştı.İlk kavgamızdı..Her sabah bekledim o Ankara trenini.. Bir gün çıkıpta gelirsen yalnız kalma diye..Beni en çok Haydarpaşa anlıyordu.Her gelişimde biraz daha perişan olduğumu bir tek o biliyordu.Beni bir tek Haydarpaşa tanıyordu tek dert ortağım oydu...
Belkide biliyorum gelmeyeceksin.Ama seni beklemek bile hayatıma anlam veriyor..Hayattan tek beklentim sensin çünkü.. Ölünceye kadarda orda olacağim..Ben kendime düşeni yapıyorum.Dünyalar ters dönmez ama hayatların her zaman şansı vardır..Umutlardan örtünmüş kederlerim ayrılığın mirası..Bana tek bıraktığın bu...
Sevgim; kanımdır,canımdır,mezara saklımdır...

Tamamen sana ithaf edilmiştir...