insan kendi yasadiklarini anlatirken baska hic bir insanin buna benzer seyler yasayamayacagini dusunuyor.aslinda dunyanin her yerinde bizim gibi her insan kendi hayatini yasarken cesitli iyi ve kotu olaylar yasiyor.onemli olan iyi yada kotu ne yasarsak yasayalim bunun bizi gelistirmek icin hayatin bize ogretmenlik yaptigi olaylar oldugunu dusunelim.41 yillik hayatima donup baktigimda acisiyla tatlisiyla yasadiklarimin kendine gore nedenleri oldugunu goruyorum.su ana kadar yasadigim her olay bana hayati ogretti.yasadiklarimizi secme sansimiz cok fazla olmasada olaylara bakis acimizi secme sansina sahibiz.ornegin ben 28 yasinda esimden ayrildim ve iki kucuk cocugumu babalarina birakarak yeni bir hayata basladim.yasadigim her gun yuregimde kizim ve oglumun benden uzakta buyumelerinin ve onlarin yaninda olamamanin acisini yasiyorum.ancak en buyuk tesellim onlarin iyi olmalari guzel bir okulda okuyup iyi egitim almalari ve karsilastiklari zorluklara iki kardes olarak birlikte cozum bulmalaridir.yinede benim yaptigim secimin acisini ben ve onlar yillarca cektik ve hala cekiyoruz.benim her gulusumun arkasinda onlara olan hasretim gizli, onlarin her ozel anlarinda annelerinin yaninda olmamasinin acisini hissettiklerini biliyorum.yinede yarinlara guzel bakmaya calisip birbirimize sevgimizle guc vermeye devam ediyoruz.ben onlarin annesiyim onlar benim canlarim.hayata guzel bakarak kendi mutlulugumuzda dusuncelerimizde yasadiklarimizda beraber olmaya calisiyoruz.yasadiklarimizdan her gun sikayet ederek kendimizi ve cevremizi mutsuz edecegimize kabullenip guzel yanlarini bulmaya calisarak daha anlamli mutlu bir hayat yasayabiliriz.bizler insan olarak hayata guzel bakmaya calisirsak hayatta bize guzel bakar ve mutlu olmamiz icin bize firsatlar yaratir.saygilarimla.ayse eren