ADALEEEET İSTİYORUUUUM..
Kırıkkkaleden döndükten sonra bu kez kendim dava açtım..Boşanma davası bunca çektiğim acılar artık son bulsun diyordum..Dava açtığımı duyunca bana çok şiddetli bir yumruk attı..kulağımdan kan geldi..
İlk duruşmaya çıktık ve onu o canavarı adliye koridorlarında göremeyince gelmedi zannettim meğerse avukat tutmuş.Benim maddi durumum o kadar güçlü değildi..Ve bunca yıl içerde mahkum hayatı yaşamıştım..Kimsem yoktu yanımda..
İlk duruşmada iki ay sonrasına gün verildi.En büyük ihtimal ile en kötü ihtimal ile bir iki ay sonraya gün atarlar diye düşünmüştüm..Çünkü yaşadıklarımı biliyordum ve eğer bu ülkede adalet var ise benden yana karar verileceğini düşünmek de sanırım ki adaletsiz bir düşünce olmaz değilmi arkadaşlarım..
Duruşma günü sabah kalktım yani bundan iki gün önce.Kapıyı kilitleerek uyuduğum hücrenin kapısını açtım ve baktım ki dış kapının içten kilidi kilitli yani evden sabahtan kimse çıkmamış..anladım ki canavar halen evde oysaki onun dükkana gittiğini ve ordan adliyeye geleceğini düşünmüştüm..çok korktum her şeyi yapabilirdi bana haatım tehlikede bu evde onunla halen aynı evi paylaşıyorduk ilgimiz olmasa da..artık bu işkenceler son bulmalı idi..
Canavar yukarı katta yattığı için ev dubleks olduğundan alttan yukarıya çıkan kapıyı kilitleyerek alel acele hazırlandım..Tam o sırada kapıyı yumruklamaya başladı çocuklar uyandı..Zaten küçük oğlum bir kaç gün önce evi terk etti ve il dışına çıktı..Onu son gördüğümde kollarını jilet ile param parça etmişti..çok derin yaralar vardı..
Ben çıktım evden adliyeye gitmek için..Kalbim yerinden çıkacak gibi idi resmen tansiyonum yükseldi heecan korku ile karışık bir halde..Rabbime sığınarak gittim..Adliyenin yan bahçede sigara içip zamanını bekliyorken eşim olacak canavarın yanında kızımı gördüm..Evin en büyüğü olan kızım benim çektiğim acılara işkencelere en çok tanık olan bırakıp gidemediğim yavrularım dediğim kızım şimdi bana karşıdan bir el gibi bakıyor ve babsının yanında adliyeye gelmişti..Ben resmen içten çöküntüye uğradım..
Duruşma salonuna girdik..Yıllarca bana yapılan hemen hemen her işkenceye tanık olan bir düşmanımı tanık olarak çağırmış ve hiç bir huuzrsuzluk olmadığını söylüyordu..Ayrıca ben ankarada iken psilkoga gidip mutlu aile tabloso çizerek bunu da dosyaya ekletmiş.
Beni konuşturmadılar bile salonda..Karar açıklandı ne olduğunu bile tam anlayamadım..Davada canavar haklı bulunmuş bu nasıl olur Allahııımm nasıl diyordum şok geçiriyordum resmen..Adliye den çıktım ve nefes alamaz olmuştum bir anda kalbimde şiddetli bir ağrı hissettim mide bulantısı ile beraber sonrasını hatırlamıyorum sesler duymaya başladım kulağımın içi su ile dolmuştu başımda yüzlerce insan birikmişti kovalar ile su döküyorlar şişe ile kolonyalar aktarıyorlardı başıma kimisi dökmeyin kimisi elimi tutmuş baş örtümün açıldığını hissettim ..Ambulans geldi ve az biraz kendime geldim hastaneye götürdüler..Tansiyon v.s sakinleştirici iğne kan tahlili istediler.Hataneden kaçtım sokaklarda deliler gibi tüm gücümle haaaaaaaaayyııııııııııııııııııırrrrrrrrrr hayııııııııııııııııırrrrrrrrrrrrrrrrr diye bağırmaya başladım bu gercek olamazdı gözüm kimseleri görmüyordu..Bir de yok canımdan mahkeme masraflarını ben ödeyecekmişim..
Üç yıl dava açma hakkım yokmuş.Ertesi sabah canavarın dükkanına gittim artık eve gelmiyordu..Dükkanın önünde beni görünce şaşırdı tabi elinde çay içiyordu ona sol elimle öyle bir yumruk attım ki çay fırladı kafasından ve yüzünden akmaya başladı..Polis çağıracağım dedi çağır şerefsiz çağırırsan şereflisin dedim..Demir sopa aldı eline ki bana vursun..vurmazsan en adisin dedim..Otur avukatı çağıralım anlaşalım dedi.Avukatı geldi dükkana..Şu şekilde kabul edermiş karşılıklı boşanmayı tüm mal varlığımı ona vermek ve nafaka vermemek..Oysa ki buyursun aranızda adalet merciinde çalışanlar varsa incelesinler..O mallar çocuklarımın hayat güvencesi ve benim de hakkım tabi ki yıllarca ona katlandım ömrümü verdim..İnsan sözünden hayvan yularından tutuluur yayine kendisine yakışanı yapmıştı..
Bu nasıl adalet sistemidir nasıl insan haklarıdır nasıl nasıl nasıl..Ölmemiz mi lazım ki olay yeri inceleme anında gelsin.NEDEN ÖLÜMLER OLMADAN BİZLERE ADİL DAVRANILMIYOR.NEDEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEENNNNNNNNNNNNN..
ALLAH AŞKINA KARDEŞLERİM BU YAZIMI OKUYAN SİZ KARDEŞLERİMİM ADLİ MERCİLERDE ÇALIŞAN BANA YARDIMCI OLACAK TANIDIKLARI VARSA ALLAH RIZASI İÇİN BANA ARDIM ETSİNLER..İNANIN Kİ CENNETİ KAPINIZDA BİLİN ..NEREDE İSE BANA DELİ DAMGASI VURUP AKIL HASTANESİNE KAPATACAKLAR...YALVARIRIM BİRİLERİ SESİMİ DUYSUN...
YORUMLAR
Çok üzücü bir hayat hikayesi.
Zaman dertlerinize deva olacaktır umuduyla.
Eşiniz de siz de umarım daha iyi günler görürsünüz.
kader44
Üzücü bir yazı. Üzüldüm.
Ülkede adalet var ama geç işliyor. Bazen de ihmal ve hatalarımız yüzünden güçlüden yana işliyor. Onların da hata payı var.
Haklı olmak değil sesini güçlü çıkarmak üstünlük sağlıyor. Size Allah için yardımcı olabilmeyi isterdim. Fakat o gücüm yok. Üzgünüm.
Allah'a sığınıp akılcı davranın. Çocuklarınızın psikolojisini de hesaba katın.
Bu ülkede kaliteli hakimlerde var elbette.
Şunu unutmayın; bir insana en büyük kötülüğü yine kendisi yapar.
" Ben nerede kendime kötülük yapıyorum" diye etraflıca düşünün.
Sabırlı, planlı ve mantıklı karar verin.
Sevgi ve selamlar.
ınankı saskınım bu devırde boyle bırsey ınsanı ınsalıktan cıkartıyor adeta rabbım yardımcın olsun keske ellımden bırsey gelsede ...yapmam ama ben saglıkcıyım senı vurdugunda saglık raporları neden alıpta mahkemeye sunmadınkı:'( halla tuylerım dıken dıken halla saskınlıktayım dıecek pek bırsey yoq allhından bulsunlar rabbım ısla etsın..!