Mevsimlik Sevgili

• 11 Haziran 2010 Cuma 23:58:00

Sevdalanmışsan özgürce, canlı veya cansız ikil kişilikler artık tekil olmuştur. Mantık çeşitliliklerindeki farklı gerekçelerle ayrılıkları yaşayanda bile artık o bir özlemli gibi duruyor yüreğinde.

Geçen ilkbahar başlangıcındaki zaman dilimiydi. Uludağ’ın zirvesine yakın Bakacak seyir tepesinde tabiatın uyanışı ile sade yaşamımın özlemlerini gideriyordum. Bakışlarımdaki farklılıkta yeşiliyle ruhumu dinlendiren bir manzara büyüsüne kapılarak yaptığım yürüyüşte görmüştüm kardelen çiçeklerini ve mevsimlik sevdiğimin son durumunu. Bu sevgili güneş sıcaklığına direnmesine rağmen eriyordu. Eriyen sevdiğimin suya dönüştüğü noktalardaki toprakla buluşmalarını hala dün gibi hatırlıyorum. Mevsimlik sevdiğim erirken kardelen çiçeklerinin duruşları o mevsimde özlemle aranan “sevda” gibiydiler.

Şimdi onlardan bir eser yok sadece anıları var aklımda...

İlkbaharın üstünden çok ay geçmesine karşın günde yine Uludağ’ın zirvesine yakın olan Bakacak seyir tepesindeyim. Ne yeşilin her tonundaki manzara nede yürüsem hayal ettiğim güzel kardelen çiçeklerinin olmadığını biliyorum. Bu doğa güzelliklerine Âşık “sevdalı” olmak yetmez, yaşamsal bütün duyularımı alıp ona dâhil etmem gerekir. Çünkü “sevdada” ön, arka, sağ ve sol yoktur. Sadece düşünülen ve yaşanan olur her şeye inat… Bu inadın tek gerekçesinde KORKU vardır. Hele birde korkuyu aşmışsanız tanıdık dostlar gibi örneklenebilir yaşarım bu sessizlikte doğa “sevda” sını. Mevsimlik sevdiğimin gelişinde saygın dostlarımın yaşama sığdırdıkları korkusuz “sevda”larındaki tekliği hatırlayarak mutlu oluyorum. Bakışlarını, sohbetlerde birbirlerine dokunuşlarını hatırlıyorum. Sessizliğin sesinde müthiş bir orkestra uyumu içindeki birbirlerini anlayarak kutsadıkları doğal halleri bu doğa güzellikleri arasında aklımın hatırlattığı ruhumun dinlencesi oluyorlar.

Bu dinlencede yaşamın gerçeklerine dönünce her yerin beyazlara büründüğünü dokunuşlarımın bıraktığı izleri “seni seviyorum” diye yazan parmaklarımın üşümesiyle mevsimlik sevdiğimi daha iyi algılıyorum. Eğer yüreğinizde “sevda” kalbinizde aşk yoksa gelin Uludağ’a mevsimlik sevdiğime her dokunuşta bırakacağınız izleri ve sizi anlayacaktır. Mevsimlik bir sevgiliye merhaba der gibi. Merhaba diyin kar’a. Uludağ’da kar var!.. Sevgisizliğe inat bir sevgili güzelliğinde…

Bedri Demirpençe