KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ANNE BABAMI BEN SEÇSEYDİM
Ben yeni doğmuşum ve hemen benden kurtulmak için sokağa bırakmışlar.Sonrası malum başıma bişey gelmeden iyi insanlar bulup bir hastaneye teslim etmişler.hastanede bakım ve Çocuk esirgeme kuurmuına işlemlerim başlatılmışken,hastanede görev yapan çocuklarıdda olmayan bir bey beni evlat edinmek istemiş.Aile kısa zamanda beni yanlarına alıp bütün prosedürü de yerine getirmiş.çok güzel bir bebeklik dönemi yaşatmışlar ve bunu bende büyüdüm ve biliyorum..babam olan adamda annem olan kadında çok iyi bakıyorlardı bana.Kreşe gidiyordum mutluydum üvey evlat olduğumu bile bilmeden yaşıyordum.Beşyaşıma gelmeden bir erkek kardeşim oldu,ben zayıf sıska bir çocuktum,kardeşimde toramandı.Herşey azalıyordu hayatımda sevgi,ihtiyaçlar ben bazen bir köşede kendimle oynamak zorunda bile kalıyordum.
Yaşım yedi oldu okula başladım,annem yoktu kayıt işlerinde sadece babam vardı.Okulun belkide en zayıf öğrencisi bendim.Hemen uzaktanda bakılınca ayırtedilebiliyordum.derslerim çok iyi değildi ama okula gitmekten ,arkadaşlarımdan memnundum.Beşinci sınıf bitiyordu ve mezuniyet törenimiz vardı.İlk defa törene annem ve kardeşim geldi.Oysa senelerce babam gelmişti okula ve yoplantılara.Annemi kardeşimi gören aa siz doğan’ın annesimisiniz? demekden geri kalmıyorlardı.Annemi annem,Babamı babam ve küçük kardeşimide kardeşim biliyordum hayat devam ediyordu ailemle.
Evimizde artık eski mutluluk ve huzur yoktu.Sık sık ev değiştiriyoruz ve çok fazla kavgalar oluyordu.sekizinci sınıfın başlarındaydım,öğrenmiştim annem annem değilmiş,babamda babam değilmişti.Y a kardeşim o benim canım gibiydi çok seviyordum,birbirimize hiç benzemiyorduk.adedimya ben kara kuur cılız bir çocukken kardeşim mavi gözlü balık etinde herkesin sevebileceği hatta benden çok dikkat çeken bir çocuktu.Aile huzursuzluğundan iki ay okula tam anlamıyla gidemedim.Bizimkiler boşandı bu arada.yine hayatım yeniden başa döndü.Ortada kalmıştım,kocaman bir ailem yoktu annem dedemler hiçbirşeyim yoktu.Annem dediğim kadın o çok sevdiğim kardeşimi alıp çorum’a gittiler.Kardeşimin gerçek annesi ve ailesi vardı.Bense tekbaşıma birbaşımaydım.Babam diye bildiğim adam içki içer eve geç gelirdi ama yinede insandı o.Benim gözümdeyse en yüce insan,yıllar geçmişti ne çocuk esirgemeden beni soran vardı nede gerçek anne babamdan bir haber.Babam nöbetli çalışıyordu işinde,geceleri evde kalamıyordum beni işyerine götürüyor kanepede yatıırp sabah oradan okula gönderiyordu.Akşamlarıysa eve geliyordumki boş ve soğuk ekmek aş bile yoktu yiyecek.Kahveye gidip oradan babamı alıp eve götürüyordumki bana yemek yapsın diye ,yalnız kalmayayım.Aylarca aç,soğuk ve yalnız evde gece onikide babamın gelmesini bekledim.Halende kahveden babamı gider ben alırım ama artık yemek yapabiliyorum ben babama can yoldaşı oldum.BU iyi klpli adamla yaşamaya devam ediyorum evlenmedide.Şu an meslek lisesi birinci sınıf bitiyor.
Keşke anne -babamı ben seçebilseydim,
YORUMLAR
Hayat böylesine acılı süreçleride bünyeside taşır. Üzülme sevgili ESMA kızım. Hatta sen yaşına göre çok daha büyüksün, erişkin, çok cesur bir insan olmuşsun. Cesur diyorum; çünkü senin açık yüreklilikle bu anlattıklarını anlatamayıp, ruhen ve fikren buhran içinde olan o kadar çok insan varki, ikilemler içersinde çırpınıp dururlar.
Ama sen müthiş bir şey başarmışsın, içini döküp, karanlıklardan aydınlıklara çıkmayı seçmişsin, müthiş bir başarıdır bu. Umarım çok da rahatlamışsındır.
Babanı bırakma. Anlaşılıyor ki şimdi de onun sana ihtiyacı vardır. İyi ve insan adammış baban. Sakın onu kendi haline bırakma kızım. İyi bil ki şu an onun bunalımı seninkilerden çok daha fazla. Sana güvenip dayandığı anlaşılıyor, desteğini çekersen kalkmamak üzere düşüverir adam. Bu aşamada yürüdüğün düzgün yol, heybetli engebelerle, engellerle yürünemez olur.
Eğer bu yazı bir kurgu değil, gerçek bir yaşam serüveniyse, bu kimlik için çok olağanüstü bir başarıdır. Yazının edebi yönüyle hiç ilgilenmedim. Çünkü içerik ve anlam, verdiği mesajlar, edebiyatını ve felsefesini söz konusu etmiyor, verdiği mesajları değerlendirip yorumlamayı zorunlu kılıyor.
Çok mükemmel ve olağanüstü bir anlatım ve düşünmeyi başarıyla yansıtmışsınız ESMA Hanım.
Esenlik dileklerimle kutluyor, size taktir ve tebriklerimi sunuyorum. (ATATÜRK ün başarı düsturlarını unutmayınız. CESARET ve SEVGİYİ) Kemal Polat
başlatılmışken,hastanede görev yapan çocuklarıdda olmayan bir bey beni evlat edinmek istemiş.Aile kısa zamanda beni yanlarına alıp bütün prosedürü de yerine getirmiş.çok güzel bir bebeklik dönemi yaşatmışlar ve bunu bende büyüdüm ve biliyorum..babam olan adamda annem olan kadında çok iyi bakıyorlardı bana.Kreşe gidiyordum mutluydum üvey evlat
evet üvey evlat muamelesi derin bir duygunun giemi güzel işlenmiş bir mekale iyi olmuş
guzel bir paylasim hayatimizin en aci gercekleri
kendime soz verdim
kalemimin ucu kirik kalsin diye
ne kimseye batsin ne yurek kessin diye
ama boylesi aci yasamlari okudukca bazen sozumu unutasim geliyor
ve yine daliyorum dipsiz kuyularimin bilinmeyenlerine susuyorum,yazmayasusu`yorum aciyinca sol yanim
igneyide cuvaldizida batirince kendime
diyorum ki
Madem anne baba olamayacakdiniz be kardesim ne diye evlendiniz.????
Hadi evlendiniz ne diye cocuk yaparsiniz >?????
Madedm cocuk var ortada neden hayatinizdan feragat edip o masum can a can olmazsiniz neden .???
Kim temizleyecek bu masum larin gunahlarini karanlik sokaklardan
kim tutup ellerinden kaldiracak arnavut kaldirimlarindan ....??
eger kiz kadin olupta dusmus ise yuksek kaldirimlara --- Bu gunah bu suc kimin??
ya cocuk bir hirsiz bir katil bir serseri olmus ise onun alnindaki kara lekeyi kim temizleyecek kimmm????
.................
yuregimden kutluyorum dost kalem yazinizi
kusura bakmayin birden icimdeki deli cikiverdi ortaya
selam ve dualarimla
