62
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3585
Okunma
SIRA BENDE KOMUTANIM
Bir doktor talebesine insan hayatını kurtarmayı, bir komutan talebesine insan öldürmeyi öğretir. Amaç vatan içinse tüm öldürmeler meşrudur.
Vatan için her şey mubahtır. Vatan için ölmek, öldürmek bir şans, bir ödüldür. Mukaddes kitabımızda bile şehide cennetin kapıları sonuna kadar açılmıştır.
Her karış toprağı aziz şehitlerin kanıyla sulanan, bu vatan için: Elimizi bayrak ve silah üzerine koyarak yemin etmedik mi?
Bu gün terhis olan erlerimiz gidecek. Vedalar başladı. Bölükte bir şenlik var. Hepsi sivillerini giymiş yerinde duramıyorlar. Rengarenk giysiler içinde heyecanlılar, sevinçliler. kahkahalar ayyuka, bir kişi var ki, sessiz, dalgın, mutsuz dikkatimi çekti.
“oğlum neden durgunsun, herkes pür neşe teskereyi alan
sevinçten uçuyor. Bir sıkıntın mı var? Derdin ne?”
“Gonişmak bu güne nasipmiş gomutanım”
“Gel otur şöyle üzgün durmana bir anlam veremedim. Sıkılma, her derdini bana açabilirsin. Halil söyle de bize iki çay getirsinler”
“Konuş evladım seni dinliyorum.”
“Gomutanım benin derdim dağlardan böyüktür. Biz tam sekiz kardaşık. Beşi erkek üçü kızdır. Memlekette oğlan çocuğu doğunca toylar kurilir. Silahlar atilir. Dügün dernek olir. Anam başı sarili kadife gaplı yorganlarda kırk gün yatar. Kız çocuği doğunca evde yas vardir. Evin dört dugarıda yazgısına aglar. Anamda öfkeli ağamda öfkelidir. İnşallah hastalanırda, Ölür diye dua ederler.
Ben üçüncü yem. Digerleri menden güççüktür. Babaya ağam denir. Kız kardaşlarımız erkek çoçuhlarına paşam der. Yaşi onlardan güççükte olsa eyle çağrilir. Dört yaşindaki erkek çociği odaya girince yaşi altmış olan gadınlar bile ayaga kalkar. Bacılarımın sevmeye hakları yohtur. Agam kanlımıza ya berdel olarak verir. Yada başlık parasına dedesi yaşındagilere mal gibi satar. Ne acidirki gomutanım bacim berdel gittiysa, benim kanımdan olan bana rakip doğirir. Evlenince el olir kannım olir. Önce erkeklere sofra gurilir. Yemek artarsa kadınlar yer. Kız gardaşlarımız ayakta durur. Her daim hizmete hazırdır. Senin postan Halil gibi.
Bir gün ağam beni atının terkisinde çok uzak dağlara götirdi. Heç konişmadi. Anamın hazırladıgı azıkdan yedik. Daha sonra ağam belinden tabancasını çıkarıp elime verdi. Yaşım dokuz elimde dabanca durmiir. Böyle tutacahsın. Böyle nişan alacahsın. Böylede tetige basacahsın dedi. Elime ağır gelen silahı duttum. Beceremedim. Tetige basınca yer gök innedi korkdum. Ağam dellendi bana tokat atti. Aha işte böle tut dedi.
O daglara daha sıh gettik. Her atışi ögretti. Ben uçan kuşi gözünden vurirem. Çoh eyi bir nişancıyımdır. Gomitanım.
Kanlılarımız ağamı degilde böyük paşamı vurdular. Agamın içi daha çok yansın deyi, benim böyügüm mapusda, bizde her şey sıraynandır. Kadına, askere silah sıkılmaz. Benim askerliğimin bitmesini bekliler. Gannımız vardır. Bu ölüm korkisi öyla bir beladırki, ne zaman olacagı nerdan gelecagi belli degildir. İçindedir. Beynindedir. Gölgen gibidir. Uyku uyuyamırsan, yemah, yiyemirsan, gülemirsan, konuşamirsan, bazen terletir. Bazenda tir, tir titretir. Durum böyleyken şimdi sıra bane gelmişdir. Canı çıhsın töreler el aman vermiir. Ben şimdi gidersem, ya öleceğim yada öldürecağim.
Aslında biz doğarken ölmişih. Acı bizde boldir. Üstümüzdeki caket, soframızdaki katıkdır.
Ben ninni seslerini duymadım. Bana masal anlatmadılar. Silah sesleriyle böyüdüm. Bena kannımı nasıl öldürecağimi anlattılar. Türkü, sevda neyime, bana yoh etmenin yolunu bellettiler. Bizim ellere ölüm erken gelir. Bıyığın terlemeden.
Yavuklunun koynuna girmeden. Köyümüzdeki bacalardan duman degil acı tüter. Ölenlerin gözleri hep açıh gider.Gün görmedigi için gomitanım.
Ben yaşamayi, bu asker ocağınde görmişem. Arhadaşlarımi çok sevmişem, onlarla konuşdihda: kanlıları yohmiş herkes gendi hayatıni yaşarmiş. Hepisinin sevdigi var. Foturafları ceplerinde. Öyle hoş mehtup yazmişlarki okusan bayilirsın. Sizleri tanimışem hayati anlamışam. Ben askerligin bitiş teskeresini degilde ölüm teskeresini almışam. Öldiğimde torpakda, öldirdiğimde mapusda çüriyecağim. Ben gelecağimi görirem Yangınlıgım, yılgınlıgım, durgunlığim bundandir. Gomitanım.”
İçim kurudu. Dilim lal, bir şey diyemedim. Ayağa kalktım. Bu yağız delikanlıya sarıldım. Gözyaşım yanağımda donup kaldı.
İki yıldır hiçbir vukuatı olmayan her istenileni yapan pekte konuşmayan durgun ama terbiyeli askerime bir şeyler yapıp bir şeyler söylemeliydim. O, da bende. Çaresizlik içindeydik. Bizleri her şeyin üstesinden gelen birileri olarak görüyor. Komutanlarına çok güveniyordu. Beklentisi vardı. Kör bir kuyunun dibinde bir ışık bir kurtarıcı bekliyor. Hakkı olan yaşamını istiyordu. İsyanı
Kahrolası,yok olası törelerine idi.