Her aşktan sonra tüttürülecek sigara gibi bir aşk canavarı olmak vardı; yazıların en hakikatlisinde… Tabi hakikate karışmış obezite aşklar hariç… Dünyada kapladığı hacimden habersiz bir aşk hamalının serzenişini duymamak ne mümkündür…

Görmemek için kör, duymamak için sağır…

Vazgeç, vazgeç… Hem de çarçabuk… İnada binmiş kütlesi ağır bir aşkı taşımak ne sana yarar, ne de başkasına…

Vazgeç… Dökülsün kelimeler… Batan güneşe karşı söylensin; saklanmış her kelime…

Gece yaklaştıkça bir yıldız gibi çıkıversin; yalnızların en bedbaht anında…

Hüzünlü nağmelerin eşlinde fısıldansın şiirler…

“Bu şehirdedir işim gücüm,
Ekmek param.
Fakat bütün bunlara mukabil
Yine budur başka bir şehirdeki
Bir kadın yüzünden
Bıraktığım şehir.”

Bünyesi terk etmeye müsait şairlerin eşliğinde yolculuklara çıksın dünkü çocuklar…

Asfaltın sıcaklığı ile terlesin eller birbirini bulmadan…

Sonra bir ağaç gölgesinde çocuklar koşsun; dünkü çocukların veletleri…

Gerçekleştirmek bir kenara kalsın; tahayyül etmek bile zordur matematiksel konumumdan dolayı…

Lakin şuaralar; bir bilet, bir de cesarete ihtiyacım var...


Taner YAPKU

10 Haziran 2010 Perşembe

modernmakale.blogspot.com/

Orhan Veli’nin adlı şiirinden alıntıdır. Yazının anlamı için bu mısralar gerekliydi. Anlayışınız için teşekkürler...