*Sen olmak //..
Bu yola girerken aslında hiç umudum yoktu biliyorsun... Her umudun karşısında yeni bir yanılsama olacaktı sanki. Her zamanki korkularımla başbaşaydım yine. Korkunçtu! Korkuyordum her şeyden. Hayat bana bir adım atsa, ben iki adım geriliyordum...
Ve sen... Tüm korkularımı silip yeni bir yaşam sundun bana. Hayattan kaçmama, geri çekilmeme kızdın hep. Git üzerine dedin, inatla git!! Ve gittim. Şimdi umut dolu her yanım. Sen varsın ya, tüm kötülüklerim silinip gidiyor adeta...
UMUDUM oldun... Çok şey öğrettin bana. İlk olarak kendimi hatırlattın bana. Bana beni anlattın. Unuttuğum değerleri, kurmaktan korktuğum hayalleri yeniden kurmayı öğrettin. Hasreti öğrettin... Aşktan yanıp kül olmayı, sabrı, olgunluğu, ... Yeni bir duruş getirdin hayatıma. Yepyeni anlamlar yükledin satırlarıma...
Kurumuş, solmaya yüz tutmuş bir çiçektim. Her defasında suladın, canıma can kattın. Tutunmayı öğrettin bana, inatla tutunmayı!! Hiç vazgeçmemeyi... Bazı şeylerin yarıda bırakılmaması gerektiğini de sen anlattın bana.
Güveni öğrettin. Hayatta biraz olsun güveni hak eden insanların olduğunu anladım. Ve güvendim sana. Kazanmayı uzak görürdüm. Çünkü hep kayıplar verdim hayata. Hayat sen artık. O eski hayat da, ardımda bıraktığım oyuncaklardan ibaret aslında!!
Tartışmalarımız da oldu elbet. Olacak da hatta. Her aşk’ın cilvesidir bunlar. Sen kırılma, alınıp incinme ne olur.. Her zamanki umutlarla yola devam edelim, ve sen hiiiiç gitme istiyorum!
Şöyle bi bakıyorum da;
Hakikaten çok şey kattın hayatıma. Çok şey öğrettin. Bir güvercin kadar hafif olmayı ve onun bir damla gözyaşı kadar değerli olmayı öğrettin bana...
SENİN GİBİ OLMAYI DEĞİL,
’’SEN’’ OLMAYI ÖĞRETTİN BANA.
İYİ Kİ VARSIN......
*EEE... (: