- 793 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
SENDE ÖLMEYE GELDİM
Yedi tependen uzak
denizinden,kalabalığından
hatta medeniyetinden
bir ücra köyünde
ama yine de sende
havanda, suyunda, toprağında
güneşinde, kokunda
sende doğdum işte
gökkuşağını, çiçeklerini
ağaçlarını gördüm
ekmeğini yedim
suyunu içtim
insanlarını tanıdım
kedilerini, köpeklerini
kuşlarını sevdim
az gördüğüm annem, kardeşim
hiç olmayan sevgilim
hepsi sendeydi
zor kopmuştum senden
galiba kovmuştun
hak etmiştim de aslında
döndüm bu gün sana
yüzsüzlük ettim biraz
kovma beni yeniden
az göreyim annemi, kardeşimi
olmasın yine sevgilim
istersen toprağına göm beni
böceklerine yem olayım
dilersen denizine at
balıkların nasiplensin
ya da göklere savur
kuşların paylaşsınlar gövdemi
hepsine razıyım İstanbul
yeter ki kovma yeniden
bu defa kararlıyım
sende ölmeye geldim.
Fikret TEZAL
YORUMLAR
Kesin dönüş diyorsunuz yani...
Oldum olası sevmedim, sevemedim şu İstanbul'u...İstanbul'a yazılan her şey de mübalağalı gelmiştir bana.Ama aynı zamanda bilirim ki, seveni gerçek bir aşkla sevmiştir...Güzel bir çalışma. Nesir değil ,şiir de, rotasını kaybetmiş,ama sesini duyurmayı başarmış bir çalışma...Şiirlerinizi yazılarınızdan daha çok beğeniyorum. Yazıda başarısız olduğunuz için değil, siz anladınız. Şiirler daha naif ve kavgasız...İnce...Edebi...Ne demek istediğinizi gayet net anlayabiliyoruz. Öyküleriniz de öyle..Makaleleriniz, ne desem...O da sizin görüşünüz. Sağlık olsun.
Tebrik ediyorum.