küçük prenses..sen hayatın daha bu kadar başındayken hayata sımsıkı sarılman gerekirken pes etme ne olur..her şey yoluna girecel Allah'ın izniyle..hayat ağlatmadan güldürmez..iniş yaşamadan çıkışların sevincini yaşatmaz..
bazı şeyler için sabret..minik cadı..sen olumlu düşün içini ferah tut ki herşey yoluna girsin..unutma sihirli değnek senin elinde:)

ne kadar şanlısın ki "evinin direği baban" sizlerle... benim o da yok... güzel olan yanındayken kıymeti bilinmesidir elbet...içinde "baba" geçen her şey sızlatır yüreğimi kaybettiğimden beri babamı... yüreğime dokundun yazdıkların sağolasın...

Babamızın kıymetini annemiz sağken de bilmemiz lazım. Her ikisi de bizim için vazgeçilmez koruyuculardır.
Allah kimseye onların yokluğunu tattırmasın...

babalarımız bizim ulu çınarlarımız.hepimizin tuttuğu dalın an sağlamı en yüksekte olanı.
ama rüveyda umudunu yitirme elbbetteki baban da yeter sana ama bir dal olmadan da kendi ayaklarının üzerinde sağlam durmayı öğren.
yani canım dala tut ama ayakların yere basmış olsun.çünkü olurda kırılırsa düşmeden yara almadan ayakta durabilesin.
sevgimle.

rüveydacığım ,bu ne içten sözler..içimi acıttın .inşallah hayatın yoluna girer.

Babalar ve kızları..Hep böylesine güzel olmuştur,aralarındaki duygusal bağlar.Güzel anlatılmış.Kutlarım yazarı.

tebrikler baba'ya dair yazılan yazıya..

başarılar..