KAYIP MEHMET ' E MEKTUP 5

• 30 Mayıs 2010 Pazar 22:27:59

KAYIP MEHMET’E MEKTUP 5
Merhaba ,nasılsın?
Sana yazmayalı çok zaman oldu.Uzun süredir yazmak istiyorum,ama sonra vazgeçiyorum.Ne diye yazıyorum diye düşünüyorum. Bu gün hava çok güzel bu şehrin kış güneşini o kadar çok severim ki . Şimdi bizim evin damında olsam ve düşünsem . Hayır hayır hiç düşünmesem düşünmek yoruyor beni .Tek yaptığım sanırım bu . Düşünüyorum , düşünüyorum artık inanmıyorum hiç bir şey yoluna girmeyecek ve mucize yok .Tekrarlamama gerek yok aksini mi , iddia ediyorsun yoksa, sanmıyorum . Aksini iddia etmezsin bilirim seni .Karamsarlık değil bu gerçek . Bu gerçekle yaşamak daha mı kolay? Daha mı zor ? Göreceğiz bakalım.
Keyfim felaket yerin de . İçim de bir şeyler baş kaldırıyor . Hey Dünya ne yaparsan yap ben ayaktayım , acıların hayal kırıklarının hiç önemi yok diyor . Dahası yazmasam da fark etmez ben yine sanatçıyım diyor.
O gün beklentilerimizden bahsediyorduk .Yeni bir elaman geldi . Kızda bir çene deme gitsin . Katlanmak için yürek ister . Bazen diyorum ben de mi? Öyleydim onun yaşındayken . Ben de konuşurdum hatta bir gün komşu kadın bunu spiker yapın radyodakiler gibi konuşuyor diye espri yapmıştı.
Yeni kız bazen öyle çekilmez oluyor ki aşkları , beklentileri , ailesi , bir de bunu anlatmış mıydım demesi yok mu ? İnsanı çıldırtır . Beni böyle kabul edin diyor . Bende diyorum ki seni böyle kabul etmeyeceğiz huylarını değiştireceğiz . Zaten biz karışmasak ta değişecek.
Diğer yeni arkadaşa biz de böyle miydik diyorum .Yok ya ben böyle değildim diyor.Ben de böyle değildim doğrudur. Ama şimdi gibi olmadığım daha kesin .
Konuyu dağıttım gene , aslında doğru olan bu daha da dağıtmam gerek , bir şeyleri ortaya koymamız ayrıntılara girmemiz gerek . Bir dakikayı anlatmak için bile sayfalar gerekir . Ben yazmayı bırakıp sinema yönetmenliğine başlayayım en iyisi . Sen bu yönümü bilmezsin ben tüm romanlarımı (yazamadığım romanlarımı ) sinemaya uyarlamak isterim . Yönetmenin başına bela kesilerek tabi . Yani çekilen görüntü , ses , ve mekan benim denetimin de olacak benim istediğim gibi . Hep derim zaten şiir ve resim birleştiğinde mükemmele ulaşır sanat . Bu görüşe göre sinema olayını yadırgamamak gerek . Görüntü , şiir ve ses doğal insan tepkilerinin yorumsuz yansıması .Ve bir son yok.
Asla yok benim de bir sonum yok zaten . Gülme ne olur . Bu kadar değil bütün oyunlarım (yazılmamış oyunlarım demeyeceğim benim benim üç yazılmış oyunum ve yıllar önce başladığım oyunum var birini çok severim ömrümce o oyun kadar sevdiğim bir oyun yazamam sanırım sözlere sığdıramadığım ayrıntılar.) Bir yere geldiğimde onları da sahneleteceğim . (bir yere geldiğim yok o ayrı mesele)Tüm oyunlarımı sahneletirken orda olacağım kısaca . Olmam gerekli açıkça . Nasıl olacak bu bir fikrin var mı ? Bu dünyada olmayacak bir şey yoktur . Yapılamayacak pek az şey vardır . Diyen benim . Hiç bir şey yapmayan da benim . Kendimle mi? Çelişiyorum , ama sanmıyorum . Sende sanma . Sadece bir şeylere kırılmışım . Değer mi? Diyorum kendini sevmeyen insanlara değer mi ? Gittikçe onlara benzemediğimi söylediğim halde , onlara benzeyen bana değer mi?
O fazla konuşan arkadaş her nasıl laf geldiyse ‘yaa sen ne istiyorsun ?’ dedi.’Güneşle ufkun birleştiği yeri istiyorum ‘ dedim .
Tekrarladı öyle bir yer var mı? Der gibi .Var ben inanıyorum öyle bir yer var. Güneşle ufkun birleştiği yeri istiyorum ben . Ulaşıp ulaşamamam önemli değil bir su damlası kadar kalmam önemli değil . Ben o yeri istiyorum . Ama en önemlisi insanların her istediği olmaz . Bunu da biliyorum . Öğle saatine az kaldı bir sigara içeyim bari . (sigara sağlığa zararlıdır).

2-2-1995

JALE KESKİNKILIÇ

ÖNEMSİZ NOT. ARADAN ONBEŞ YIL GEÇMİŞ GÜNEŞLE UFKUN BİRLEŞTİĞİ YER O YERİ İSTEMİŞİM. HALA İSTİYORMUSUN DERSENİZ YANITIM EVET O GÜNDEN FAZLA . VE ARTIK KOŞUYORUM DİYEMİYECEGİM AMA EMEKLESEM DE ĞİDECEGİM . O YÖNE GİDEBİLDİGİM KADAR.

4-1-9009