GÖRMEDEN YAŞAM

• 29 Mayıs 2010 Cumartesi 23:25:16

Bu gün benim için önemli günlerden bir gün, son iki üç yıldır annemin gözlerindeki sağlık problemiyle uğraşıyoruz.Bugün manisada iki gözüne hazer olacak ve ben biraz tedirginim, çünkü şeker gözlerini bitirdi kaybetme tehlikesi var ben korkuyorum ama belli etmiyorum .Güçlü olmam lazım diyorum kendimede moral veriyorum.Sabahın ilk ışıklarında yola çıkıyoruz çünkü, trenle gideceğiz .Evet, beklediğimiz trenimiz en sonda geliyor ve biniyoruz. Bu arada, annemin komşusu fatma teyzede bizimle geliyor o da röntgen çekilecek artı anneminde belinden olan bir röntgeni var.Manisaya geldiğimizde öncelikle birer simit alıp çayla kahvaltı yaptık.İlerleyen saatlerde,annemin fatma teyzenin röntgenleri çekildi ve sonuçlar için haftaya gelinmesi söylendi. Ve bizde diğer hastanenin yolunu tuttuk çünkü bazı bölümler oraya taşınmıştı ve lazeri annem orda oldu aslında iki gözü olacaktı birini yaptılar ve iki hafta sonraya attılar.Oradaki işimiz bitti evin yolunu tutacaktık artık ve otobüse bindik .Durağın birinde iki tane yolcu bindi farkettimki ikiside görmüyor bayan annemin yanına oturdu eşide ön koltuğa oturdu .Anneme anlatmış bayan annesi bebekken güneşe yatırmış gözleri akmış eşide doğuştan görmüyormuş adam fakülteyi bitirmiş, çocuklarını evlendirmişler her işlerini yapıyorlarmış festivallere katılıyorlar ve yaptığı örgüleri satıyorlarmış. Ben çok etkilendim ve anneme dedimki hayat işte anne en kötüsü olurda bir gün göremezsen yinede haline şükür et anneciğim bizler hep yanındayız . SENİ ÇOK SEVİYORUZ .