G Ü N L Ü Ğ Ü M D E N - 46

• 26 Mayıs 2010 Çarşamba 14:33:17

G Ü N L Ü Ğ Ü M D E N – 46
İşyerimdeyim. Yani, bir kaldırımın üzerinde, stand başındayım. Kaç gündür, hiç satış yapamıyorum. Alışamadım ve sevemedim bu çevreyi.
Satış yapmaya başlayabilirsem? Biraz ısınırım sanırım. Ne kötü Tutku! İnsanlar, hep ıvır zıvır, basit. İki günde parıltısı yokolacak şeyleri tercih ediyorlar. Benimkiler değişik ve kaliteli.Sanatsal değer-yaratıcılık taşıyorlar.
Bakalım? Sezon başlayınca göreceğim anlayanları. Ayrıca: Anar, daha farklı ve ucuz şeyler üretmeye başladı. Daha albenili, sıradan şeyler gelecek. Elimdekilerden sonra, Seramik Takı Tasarımı ve Üretimi bitiyor.
Ya yerimizi bulamadık. Ya da Anar’la ben, hangi ülkede olduğumuzu? unuttuk. Bir düş gördük sanırım. Çok güzel bir düştü ama. O takıları üretirken, tasarım yaparken, nasıl heyecanlı ve mutluyduk? Atölye çalışmalarımız. Sonra, iş bölümü1 yaparak. Benim Alanyum’da satış yapmam, Anar’ın yine üretimde kalması. Kazancı paylaşmamız, harika bir düştü. İyi bir ekiptik biz. Heyecanımız-coşkumuz bir rüyaydı. Saf, naif, unutulmaz.
Yeni bir dönem başlıyor, ikimiz için de. Ben, sanırım alışamayacağım, sadece katlanacağım buraya. Avantajları çok. Eve yürüyerek, gidip gelebiliyorum. Ekstra bir masrafım olmuyor. Akşam yemeğimi evden getiriyorum. Meyve-havuç-cevizli sucuk-çerez-kola-su gibi şeyler. Evde kalsam da aynı masrafım olacaktı. Alanyum’da, öyle değildi. Kazansam da,çoğu kez,fazlası gidiyordu. Ayrıca: Açık havadayım.Güneş ve temiz hava alıyorum. Henüz, hava yeterli ısıda değil. O yüzden, korumaya çalışıyorum kendimi. Şimdilik iyiyim.
Akşam oluyor. Gökyüzü, tanımlayamayacağım bir mavi. Ama gittikçe koyulaşıyor. Ilık bir Mayıs akşamı. Alanya gecelerini hep sevdim. İyice yaz gelsin, daha da güzelleşir.
İnsanları izliyorum. Hem benim gibi standlarda çalışanları. Hem de önümden gelip-geçenleri. Ayrıca: En tatlı, sımsıcak gülümseyişlerimle, göz teması kurup, müşteri çekmeye çalışıyorum. Yakışıklılara daha bir tatlı gülümsüyorum. Geçip gidecek ama, kısacık anlardaki yaşanan güzellikler de yetiyor. Zaten, anları yakalayabilmek, önemli değil mi?
Denizi, çok özledim yine. İlk olanakta gitmeliyim. Dilerim, buraya yakındır. Yarın gidemem. Alanyum’a gitmem gerek. Yaptığım alışverişlerden, hediye puanlar kazanmışım. Bakalım neler alabileceğim? Telefonuma mesaj geldi.
Eğer deniz buraya yakınsa? İlk olanakta giderim ve oradan işe gelirim. Bunu öğrenmeliyim hemen.
Nilgün ACAR 25. 05. 2010 ALANYA-SOKAK