Toprağa sabit gibi görünseler de bitkiler, bulundukları yerlerden çok uzak mekânlara seyahat ederler. Hatta bazı bitki türleri dünya turu dahi yapar. Kuzey Kutbunda bulunan dokuz ayrı türde bitki üzerinde yapılan genetik araştırmalar, bu bitkilerin dünyaya geldikleri ilk yaşam bölgelerinden yaklaşık 1000 km uzağa gittiklerini göstermiştir.

Bitkilerin bu kadar uzun mesafeleri tesadüfen kat ettiklerini söylemek elbette mümkün değildir. Üstelik seyahat eden bitkiler, Kuzey Kutbunda bulunan bu dokuz farklı türle de sınırlı değildir. Kıtaların ayrılması ile Güney Amerika’dan Afrika’ya geçen “Kapok” bitkisi de seyahati esnasından Atlas Okyanusu’nu aşmaktadır.

Bitkiler, uzun süreli bu yolculuklarında ulaşım aracı olarak rüzgarları, okyanustaki akıntıları hatta buzulları kullanırlar. Yolculuk esnasında tohumlarının zarar görmemesi için de özel tedbirler alırlar.

Elbette bitkilerin bu uzun yolculuğu, iklim değiştiğinde kendilerine yeni yerler aramaları ve tohumlarını korumaları kendi akılları ile düşünüp buldukları bir şey olamaz. Bitkilerdeki bu kusursuz detaylar Yüce Allah’ın benzersiz sanatının ve üstün aklının tecellileridir. Yüce Allah bir Kuran ayetinde bitkilerdeki yaratılış delillerini şöyle bildirir:

O, gökten su indirendir. Bununla her şeyin bitkisini bitirdik, ondan bir yeşillik çıkardık, ondan birbiri üstüne bindirilmiş taneler türetiyoruz. Ve hurma ağacının tomurcuğundan da yere sarkmış salkımlar, -birbirine benzeyen ve benzemeyen- üzümlerden, zeytinden ve nardan bahçeler (kılıyoruz.) Meyvesine, ürün verdiğinde ve olgunluğa eriştiğinde bir bakıverin. Şüphesiz inanacak bir topluluk için bunda gerçekten ayetler vardır. (Enam Suresi, 99)