Babama Mektup...
Büyüyorum hayatın akışına kapılıp
Düşe kalka ders alıyorum yalnızlıktan
İnsan en çaresiz anında sığınacak bir liman arar
Yaslanıp güvenebileceği bir omuz,
Sen hiç olmadın yanımda baba..
Geceleri oturup başucumda;
İzlemedin sen’li düşlerim için uykuya daldığımı.
Nasıl anlatayım ki? sana babasızlığı
Hiç tanıyamadım ki seni
Duyamadım nefes alışını,varlığını
Bilmezsin içimde kapanmayacak açtığın yarayı
Bir telefon kadar uzakken sana
Sen hasreti koydun aramıza
Yalanların arkasına saklamaya çalıştın gelmeyişini
Bilemezsin ki?
Kaç gece bekledim ayak seslerini
Sen hiç yanımda olmadın baba..
Yokluğundan başka birşey hatırlayamıyorum sana dair
Ha bugün HA yarın gelirim dedin
Sen yine gelmedin..
Varsın gelme yine sen baba
Alıştım yokluğunla oluşturduğum dünyama
Sakın gelme yıllar sonra,
Sevginden yoksun ördüğüm duvarlarımı yıkıp,
Beni enkaz altında bırakma.