KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
TANRIYA MEKTUP
TANRIYA MEKTUP
Adım Reyhan. Dağlar kızı değil, yoğun bakım kızı Reyhan. Güzeldim ben de bir zamanlar. Gülerdi yüzüm, ben de severdim, en pahalı parfümleri sürerdim. Şimdi soldu yüzüm, ilaç kokuyor nefesim. Bağladılar ellerimi ayaklarımı, çırpınıp duruyorum.
60. gün, yine buradayım. İğneler girip çıkıyor vücuduma, çırılçıplak yatıyorum. Ölmek istedim, beceremedim. Kurtarmışlar beni. Oysa ben bu dünyada kalmak istememiştim. Hayır, kalacaksın, kalmalısın dediler., ellerim ayaklarım bağlı, yoğun bakım odasında, en köşedeki yatağımda, çırpınıp duruyorum hâlâ…
Beynimde bilmem hangi dalga salınıyor, alfa mı, beta mı? Uyuyorum devamlı. Gözyuvarlarım hareketli, acı çekiyorum, kıvranıyorum. Anlamsız sesler çıkıyor ağzımdan. Bağıramıyorum, çözün beni diyeceğim, konuşamıyorum… sadece çırpınıyorum. İçimde derin bir acı var, anlamıyorlar.
Gelen gidenim, arayan soranım yok. Yoğun bakım kızı Reyhan’ım ben. Grafilerim inip çıkıyor, bağlandığım makineler bipleyip duruyor. Tutun diyorlar yaşama, tutun! İsteyip istemediğimi sormadan. Oysa ben istememiştim kalmayı, bana göre değil demiştim bu dünya. Ama, yok hayır, beceremedim, gidemedim.
Şimdi köşedeki yatağımda, kimsesiz, beyaz çarşaflara sarılı, aciz bir bedenim sadece. Nerde benim güzel elbiselerim? Görenler acıyan gözlerle bakıp geçiyor. Grafilerim bir inip bir çıkıyor… Az önce şefkatli bir yüz eğildi bana doğru. Güzel sözler söyledi yumuşak sesiyle. ‘’ Haydi Reyhan, gayret ! ‘’ dedi. Bana sıcak elleriyle dokunsun istedim, söyleyemedim. Açılan göğsümü örtüp gitti sadece.
Nerdesin anne? Beni neden bıraktın? Öksüz kaldım buralarda. Başka yüzler değil, senin yüzün olmalıydı bana doğru eğilen. Senin sesini duymalıydım. Her yanım çırılçıplak, gel ört üstümü. Üşüyorum, nerdesin? Sar bir kere beni, göğsüne bastır. Ben hayatı terk etmek istedim, beceremedim ama sen beni ne de kolay terk ettin. Ne çok haklıymışım gitmek istemekte… yoksun işte. Hani sevenlerim nerde?
Bulutların üstünden bakıyorum şimdi sizlere. Sahte gözyaşlarınız gökkuşağı oluşturmuyor işte. Oysa benim acılarım kırılıp kırılıp hiç keşfedilmemiş renklere ayrılıyor o gözyaşlarının içinden geçerken. Bir yukarı bakıyorum, bir aşağı. Grafilerim hâlâ inip çıkıyor. Reyhan sana gelmek için çırpınıyor.
Tanrım, gelemedim, bekle beni. Tam yaklaşmışken döndürdüler yolumdan. Bekle beni, mutlaka geleceğim. Sana gelen yol bu kadar mı uzun? 60 gündür gelemiyorum.
Hoşça kal hayat, Yeniden gözlerimi açıp bakmayacağım belki sana bir daha. Şu an beynimde sadece şimdiye dek gördüklerim, yaşadıklarımdan izler, renkler var ve hâlâ nefes alan bir beden. Bırakın artık yakamı, çıkarın kabloları… bırakın gideyim…
Gecenin derin sessizliğinde uzaklardan göz kırpan ve yaşam vaat eden şehrin ışıkları, bir de bipleyen makinalarla baş başa ve bozbulanık bir sel gibiyim. Bu ışıklara aldandım bir zamanlar. Yaşamak istedim, onu da beceremedim, ölmeyi beceremediğim gibi.
Duy sesimi ve cevap ver bana. Aç kapımı, karşıla beni. Ardımdan ‘’ Vah zavallı! ‘’ deyip unutup giderler. Ben nasıl unutacağım yaşadıklarımı? İçimdeki derin sızı dinsin artık. Ver ilacımı. İnmeden bu bulutlardan gelivereyim yanına artık. Tekrar düşürme beni aşağı. Bir aydınlık var ötelerde. Çıkmak istiyorum karanlığımdan.
Ben Reyhan, yoğun bakım kızı Reyhan. Solmuş yüzüm, ilaç kokuyor nefesim. Dışarıda akıp gidiyor yaşam, bugün bayram. Benimse aklımda tek şey sana olan özlemim. Al beni yanına… Zorla kıydırma canıma, kavuştur sonsuzluğuna…
Tarih: 19 Mayıs 2010 Çarşamba
Yazan: Müşerref ÖZDAŞ
YORUMLAR
Mşrf
Bunca yıl evvel okumuştum demişsiniz, ben de bugün, bunca yıl sonra tekrar kendi yazıma denk geldim ve mesajınızla karşılaştım. Yoğun bakım kızının sonunu ben de bilmiyorum. Annem 1 ay kadar yoğun bakımda kaldığı yıl, aynı yerde, köşedeki yatakta yatan bir kızdı Reyhan. Ona ’ Haydi Reyhan, gayret ! ‘’ diyen ve açılan göğsünü örten bendim. Umarım hayata tutunabilmiştir.
Saygıyla...
Herkes'e İnat.Öl bu gün REYHAN.Dün de kalsın kokuların.Sürekli biiplenen hayatını yatağında bırak. Çektiğin acıları yumak yumak yut Dünyada sana dair senden başka kimse kalmamacasına yut ve ÖL.Unutmaki.zor biter. Kolayın ,kolayı var uzar gider kolaylar.Zorda huzur, kolaylıkta hüzün var.Ve bütün mutluluklar bir kibrit şavkı kadar.İçimiz kainatta sadece huzur arar.Takvimlere baksana.Bütün acıya rağmen ne kadar huzurlular.
Öldükten sonra Dirilmek Haktır.
Şimdi kalk.Kendine bak.Yaşamak için değil yaşatmak için başla hayata belkide böyle yaşamamaktı hata. Gidersen sen gidersin bir şey olmaz hayata. Arayıp bulamadıkların ol.Hakkedip alamadıkların. Tercihle gelmediğin hayatı tercihlerinle yeşert.Unutmaki hayat senin hissettiğin kadardır. Kaçınılmaz olana acele etmenin anlamsızlığını anla ve anlat verince var olur insan alınca kul yada köle.En büyük bedeller tebessümle ödenir.Bir gülücükle kurulur kaleler.en aşılmaz engelin ölümü olur Ümit. En imkansız sancı sevgiden daha basittir.Sevmek var olmaktır sevilmek ufalanmak yontulmak çoğu zaman.Sevilmek için tırnağını bile oynatma. Sevmek için var gücünle çalış.En gizli cevher arıların kanatlarında saklıdır.En güzel bal açı çiçeklerin özünde.
Hediyenin Büyüklüğü çekilen sancının büyüklüğüne denk.Keşkeleri de yolla giden Reyhanın yanında.Sen senin için bir hiçsin Kainat içinse OLMAZSAN OLMAZ.Yoksa Yaratılırmıydın zannediyorsun.Haydi kalk.Varsa saçlarını tara yoksa adını keloğlan koy koğuşlarda hastalara neşe dağıt.Her verdiğin Büyüyerek sana gelir.Artık güzel şeyler yolla hayatın görünmeyen karanlığına.Allah acil şifa versin.Kendine bir PAHA BİÇ.Zira biçtiğin kadar EDERSİN.Sen kendine yardım etki.Mevlada yardıma GELSİN.sevgi ve selam.
yeğinadnan tarafından 5/24/2010 10:40:47 AM zamanında düzenlenmiştir.
Mşrf
Mşrf
Mşrf
Rabbim tüm hasta kullarına acil şifalar nasip etsin.Revgiler Reyhan çiçeğine.
Birde şu var çiçeğim asla ve asla ümidini yitirme,
Rabbim senin yaşamanı istiyor sen ise pes etmek istiyorsun.
Direnmelisin Yüce Yaradan için yapman gerekenler bitmemiş demekki.
Rabbim hazır olmadan emanetini almasın cümlemizin.
Bir güvercin yolladım bembeyaz gagasında ise güzeller güzeli Reyhana bir gül demeti var.Sevgiyle kal ,hep gül,mutlu ol,
Mşrf
Ülviye Yaldızlıı
Rabbim acil şifa ihsan eylesin Reyhan ve onun gibi olan ve yatan bütün hastalara inş...
saygı ve duamla...
Mşrf
Şifa diliyorum.. Yazı etkileyiciydi gerçekten. Annenize de, Reyhna da Rabbim yardım etsin...
Mşrf
Bence de Reyhan iyileşmeli ve herşeye rağmen yaşanmaya değer olan hayata yeniden tutunmalı hem de sıkı sıkıya...Yazınız için tebrik ederim. Saygılarımla...
Mşrf
Yoğun bakım kızı Reyhan,acılı bir mektup yazmışsın.Okunmaya değer.
Tebrikler...
ayhansarıkaya tarafından 5/24/2010 6:49:52 AM zamanında düzenlenmiştir.
Mşrf
tanrım isteseydi eğer giderdin reyhan
dur orda ve bekle
bipleyen kablolardada olsa hayatın dur
o isteyince er vuslata daha güzel..
çok etkileyici yazınız tebrikler..
Mşrf
Adımlarını bugüne çek, al.
Dünlere baktığın, tek ayağın bile düne bastığı sürece yaşamayı da ölmeyi de beceremeyeceksin.
Sen, dünlerin acısı içerisine gömerken beynini, sana asla acımayacağım. Çünkü sen, sana verilen canın değerini bilmekten, hayatın tadını alamamaktan acizsin.
Bak şu minnacık mor renkli çiçeğe.. O kadar girift bir yapısı ve o kadar muhteşem bir görüntüsü var ki, insan, bakmaya doyamıyor.
Senin yapın da öyle. Sen, o emek verilen yaratılışınla nasıl o bedeni toprağa gömmek istersin.
Buna hakkın olduğunu kim söyledi sana.
Toparlan. Toparlan ve aynaya bakacak hale geldiğinde bana iki çift kelime söyle. Başka bir şey istemem.
Mşrf
Mşrf
