CAN PARELERİMİZ.!.

• 21 Mayıs 2010 Cuma 11:54:22

Vakit epey geç olmuştu.Ama hala yollarda kalabalık insan kümeleri vardı.Gençler elele kolkola akşamın ılık rüzgarlarda esen saçlarındaki lavanta kokularıyla gezinirken deryada gülüşleri şen kahkahaları etrafa ışık saçıyordu.

Ne güzel şu gençlik masal gibi yaşıyorlar .Ama hepsi öylemi ya okuyamayanlar,dayak yiyenler hakarete maruz kalanlar .Ve çoğunlukla hatalar böyle olmuyomu.

Ailesinden baskı gören kızlar kurtulmak için evlenmeyi tercih etmiyorlarmı..Bilmeden tanımadan birine kapılıp hayatlarını altüst etmiyorlarmı.

Her anne baba ister evladı iyi olsun , eğitimi derecelerle süslü olsun.Ama ya ilgi alaka ne derece veriliyor.Seviyormuyuz içimizden kopup gelen sevgi damlalarını.

Dokunduğumuzda yanımıza kıvrılıyorlarmı , her sıcak bakışımızda yanağımıza bir öpücük alabiliyormuyuz yada her konuşmak için dizlerimizde ağırlayabiliyormuyuz gönül kuşlarımızı.

Sevmek bir nebzede sunabiliyormuyuz, büyütebiliyormuyuz, koruyup gözettiğimiz küçük sevgililerimizi.Bir damla yaşlarında içimiz darmadağın olmuyormu ,Kızlarımız canlarımız evlatlarımız .

Sevelim hep ama hep sevelim hatada yapsalar yanlış yolda da olsalar alalım bağrımıza basalım.Yoldan çıkaranların onuruyla oynayanların maskarası yapmayalım .

Sevgi çiçeklerini hep daha güzel renkler versin diye hep daha iyiye gitsin diye sulayalım gönül pınarlarımızdan.

Bir düşünelim neler yapabiliriz.Artık kızı erkeği diye bişey yok.Sonuçta hepsi genç ve bilgisiz.Okula diye gönderilen çocuklar bir anda değişiyor kayboluyor avuçlarımızdan.

Ya arkadaşına takılıp eline almadığı kokusunu sevmediği sigara denilen illetle ve zamanla başka türlü zehirlere bağımlı hale geliyor.

Yada arkadaşı olarak kendini lanse eden kişinin bilmeden oyuncağı oluyor pis işlerine alet oluyor farkına varmadan borcumu alacağım gel yardım et deyip zavallı cahil çocuğu haraç bataklığına sürüklüyor.

Büyüklerin bir sözü vardır.Tahtını yaptım ama bahtını yapamadım.Bunun için uğraş verirsek az zararlı çıkarız ne dersiniz ebeveynler olarak bir kez daha düşünmelimi..

Öncelikle arkadaşlarını kontrol etmeli yabancı biriyle görüştüğünde haberdar olabilmeli yine bunun için çocuklarla iyi bir iletişim halinde olmak gerekir.

Her şeyin sonu aile ile çocuk arasındaki sıcak temasta saklı . Çocukları en yakın bildiğinden bile sakınmalıyız.ama belli etmeden arkadaşı gibi kollamalıyız yakın takibi bırakmadan.

Neler görüyoruz yazılı ve görsel basından daha dün izlediğim bir olay beni çok sarstı.En yakın arkadaşı parçalara ayırıp dereye atmış .

E şimdi kime güvenebilirsin en yakın arkadaşı dost bildiği bunu yaparsa tanımadıklarından daha fazlasını bekler değilmi ister istemez insan.

Hayırlı cumalar dilerim !SAYGIYLA.