HERCAİ FİLİKA

• 9 Eylül 2007 Pazar 07:06:19

Okyanusda gemi gibidir hayatlar. Çalkantılı bir yaşamı andırırlar. Hiç beklenmedik zamanlarda fırtınaya yakalanabilir ve bazen de beklenmeyen çok şiddetli fırtınalardan hasarsız çıkabilirler. Fırtınanın koptuğu bir gecede yol almakta olan bizim hikayemizdeki gemi sallanmaya başlamış. Açık denizlerde olağan fırtınalardan biriymiş aslında. Sabaha kadar zor anlar yaşamış ancak sabaha fırtına dinmiş. Hem gemi hem de filikalar geceden kalan o korkulu saatlerden sonra dinlenmeye çekilmişler.

Gemideki filikalardan biriydi o ...Bir gün aldı başını bizim kanı delikanlı filika açılmak istedi denize ve bilinmeyene doğru. Aslında meraktı onunkisi. Nasıl bir yaşantı vardı gemi dışında. O güne kadar kimse ona “geminin dışı güvenli değil” diye bahsetmemişti. Hep güzel hikayeler dinlemişti. Mutluluk dolu, heyecan dolu hikayeler. Oysaki gemide zindana kapatılmış gibi hissediyordu kendini.

Bir gün gizlice açıldı bizimki sakin sulara. Ufak tefek dalgalarla mücadele edebilecek dayanıklılıktaydı. Gezdi, dolandı ve küçük dalgalara, büyük balıklara karşı dayanmıstı. İşte olmuştu, hiç de zor gelmemişti. Acayip bir duygu seliydi kendi başına gezmiş yeni yeni arkadaşlar edinmiş, yeni yerler görmüştü, çok da eğlenmişti. Dalgalar onu koruyor gibi yapıyor, haz almasını sağlıyorlardı.

Ve böylece her gün gizlice ayrılıp ve akşama döner olmuştu gemiye. Bunu duyan diğer filikalar “ne yaptın “ demişlerdi, “nasıl güvendin o hain dalgalara”.

Demiş ki filika:“yoo onlar dost dalgalar, bana zarar vermiyorlar. Balıklar dans ediyorlar benimle. Hem de çok eğleniyoruz. Hem siz niye gelmiyorsunuz bir gün benimle?”

Diğer filikalar : “çok güvenme” diye uyarmışlar, hatta bir de gemi yönetimine bildirmişler durumu...

Gel zaman git zaman filika her gemiye dönüşünde daha bitkin dönmeye başlamış ve arkadaşları sormuşlar nedenini. O dost bildiği dalgalar onunla dans ediyorlar, mutluluktan başını döndürüyorlardı. Lakin çok yoruluyordu. Filika, dalgalar için oyuncak olmuştu. Balıkların kendini sevdiğini düşünüyordu. Oysaki dalgalar tuzu ile filikaya zarar veriyordu, bakıma girecek zamanı da kalmıyordu, kendine vakit ayıramıyordu. Günler geçtikçe daha da durumu içler acısı olmaya başladı. Gemi yönetimini de dinlemedi. Birden fazla ihtar aldı, arkadaşları artık onunla konuşmama kararı aldılar. Ve bir gün aldı başını gitti, geri dönmedi.

“Gel” diye çağrılar yaptılar ama dinlemedi.

Aylar sonra fırtınalı bir havada bir ışık ve inilti geldi açık denizden. Bu bizim filikaydı. Yanaştı gemiye, her hamle yaptığında gemi onu itti, kabul etmedi. O söz dinlememiş, başına geleceklerden haberdar edildiğinde umursamamıştı. Gemi dışındaki yaşam ona cazip gelmişti.

Ve filika tek başına ne dalgalarla mücadele edebildi ne de affettirebildi kendini gemiye...Bir daha da bizim hercai filikadan haber alınamadı...

O güvendiği dalgalar onunla eğlenmişler, birbirleri arasında itip kakmışlardı. Nelerden sonra kumsala parçaları vuran bir filika bulunmuştu.

Henüz hiç birşey bitmiş değil yaşam devam ediyor ders almak önemli...

Hayatlarımız bu kadar ucuz mu, iki güzel boş söze kanıp gidecek kadar...
Bir şans daha verdim filikama...