sizi hiç tanımıyorum belki ama pes etmeyin ne olur siz yazın bizler okuyalım insanlar anlaşılmak için yazarlar sizi anlyanlar ise bizler olmak istiyoruz

aslaaaa
aslaaaaa pes etmeyeceksin ağabeyim
belki bir süre ara vereceksin
ama toparlanıp tekrar kaleme sarılacaksın
sahne tozu yutanlar hep sahneye aşık olurlarmış ya
bizimki de öyle
yazmanın tadını aldık bir kez, ve bizlerin silahı kalem

sen yazacaksın ve bizlerde okuyacağız

her daim sevgi ve saygılarımla

Sevgili Ayhan..Kimi ne kadar sevdiniz bilmem.Size Mehemet AKİF ERSOY nasıl vefat etti desem??????.Ya necip FAZIL.KISAKÜREK..Haa Tevfik FİKRET..Nazım hikmet RAN.Neyse Bunlar Şaiir değildiler ya hu.Yoksa kızınca çekip gider Ölümü BEKLERMİYDİLER.Hayat hikayelerini okuyun lütfen.

Tanımam sizi, hiç şiir paylaşımında bulundukmu, yani adet yerini bulsun yorumlarımdan-yorumlarınızdan hiç payıma/payınıza düşen oldumu bunu da bilmiyorum. Ancak bildiğim-tahmin edebildiğim bir şey varki siz gerçekten şiir anlamında şiir yazan bir şairdiniz...

Şiir insani duygular bütünüyse, yaşadıklarınızı, yaşamak istediklerinizi ve yaşanması muhtemel hadiseleri gün yüzüne çıkarmak değilmidir şairin işi...

Her yapılan eylemin yolu emekten geçer...Her emek değer görmek, ederini bulmak hatta emeği veren sayılmak sevilmek ister...Şansı varsa ve farkedilirse elbette...

Sizin yaptığınızı yani şiirlerini pasifleme davranışını bir çok insan göstermiş veya bir şeylere üzülüp aklından geçirmiştir.
Şimdi size soruyorum...GÜZEL OLAN ZORU BAŞARMAK DEĞİLMİDİR...?

Hem arkadaşlarınızı seviyor ve daha da ötesi ''DEĞER VERİYORSANIZ'' şiirlerinizi pasiflemekle ve gene şiirlerinizi okuyup görüş bildiren insanlara haksızlık etmiş olmuyormusunuz...

Bence Kararınızı bir kez daha gözden geçirin...

Saygılarımla.

sen yazmaya veda edecekmisin hiç sanmam
yazma alışkanlığı olan asla bırakamaz asla
bu gönülsesini terk etme bence illa kitap yazan herkesin derdi biliyorum
ama satmak için değil demişti bir gönül dostu bana kitap saymak için basılmaz

güzel anlatımdı güzel yazıydı kutlarım sizi saygımdasın daima

''Anlamıyor bu vatan seni diye, bırakıp kaçacak mısın ?
Anlamıyor bu insanlar seni diye, benzin döküp yakacak mısın ?
Kaderin senin , anlaşılmamak ! Ve yücelerde bir kale, aşılamamak !

Kim bilir daha kaç nesil, hatta öldükten sonra bile ; dayanacaksın.
Cephede vurulan bir asker gibi, ayakta kalacaksın !

Salkım saçak baharlar açarken, sen dört duvar arasında
Anlıyormuş gibi bu insanlar seni, duyuyorlarmış gibi kalbinin sesini
Küfürlere ve nankörlüklere karşı göğsünü, eski bir yelkenli gibi, siper edeceksin.
Baharı sever gibi insanları seveceksin.

Ve bir Nisan sabahı ipe götürseler de seni,kanı beş para etmez herifleri
Davan için affedip ,insanları seveceksin ! ''

Ecevit'in bu çeviri şiiri, aynı zamanda öyküde anlattığınız, gerçek şairlere, dava adamlarına, idealist şairlere hitap ediyor galiba.

Ve şiire küsüp, davadan vazgeçme yılgınlığına düşenlere sesleniyor.

Fikret TEZAL tarafından 5/19/2010 7:01:08 AM zamanında düzenlenmiştir.

Küstürülürüz...

ya da kelimelerimize belki şiriin temasına bile kelepçe takmak zorunda kalırız...

ya da sorgulanırız...

şiire bulaşan her kalem mutlaka hüznün ateşten gömleğiyle birlikte dalar yaşamın sorgu muammalarına...

ama şair...

şiire veda olmaz olamaz olmayacakta....

bir kere değdiği mi yüreğiniz şiriin o tılsımlı dünyasına, gitmek değil kamak içindir artık büyümek...

saygılar....

buyaptığınız taşıdığınız düşüncelerinize hiç yakışmıyor ne demek şiir yazmayacağım yazmayınca ne oluyor peki ? ünlü şair mi oluyorsunuz ? intikamınız kime? yanlış yapıyorsun arkadaşım, hadi gel, al eline kalemi ve yeniden üret,unutma bir şeyler ürtemişsin daha önceden o halde belli sorumlulukların var şiirseverlere,şairlere, kime bu küskünlük, niçin bu tavırlar? olmaz öyle şey,şiirin suçu ne ki? bak bıraktığından beri şiirler ağlıyor sensiz hadi hemen şimdi göreve, şiir yazma nöbeti sende arkadaş,lütfen,teşekkürler,sevgi ve saygımla,selamlar...

Ben de çok üzüldüm durumun trajedisine... Ama sizin şiirleriniz çok güzel, bence o bir anlık düşünce olsun.. Bizi mahrum bırakmayın. Saygı ve selamlarımla..

fark etmez artık
byarağı teslim ettiğin yürek sağlam olunca yazmasan da olur...
aysu var ya...
ama öykü çok hazin...
birden gözlerim doldu
aklıma cezaevinde yaşadığım bir hatıram geldi...
sanırım şebinkarahisardı
sıkılmıştım
kütüphaneye gittim bir gardiyan eşliğinde...
raflara bakarken
bir kitap buldum...
"hasretinden prangalar eskittim" ahmet Arif yazıyordu üstünde
tutukuluyum ya
cezbetti beni
aldım geldim koğuşa...

kitabi gören dava arkadaşlarım başladı bağırmaya
nerden buldun..?
ne var dedim...

Ulan oğlum ;kızıl komünist bir adam ve onun ilk ve son kitabı bu...
aldırmadım
hatmedercesine okudum
karanfıl kokan cigara
yeşil soğan getiren görüşmeci
ve otuz üç kurşun..

sonra çok utandım kendimden
yirmi iki yaşındaydım ve o güne kadar öylesine büyük bir şairin ismini bile duymamıştım...
işte o günden sonra
herkesin kitabını okudum
hiç ayrıt etmedim
ama ne zaman ki bir kitap yazıp bende varım dedim
benim yaptığım gibi
"geç allah aşkına,bir faşistin kitabı okunur mu diyenleri kulaklarımla duydum
ama yılmadım
yazıyorum ve yaşadaıkça da yazacağım...
şiir girmişse kanına eğer
veda falan hikaye şair
küstürselerde yazacaksın
başka yolu yok..
beni aağlatacak kadar güzel bir öyküydü
yüreğine sağlık efendim...

her şeye rağmen inatla ve inançla yazmandan yanayım dostum...
evet kitaplar satılmıyor hele şiir kitapları hiç satılmıyor ve o oranda da
okunmuyor tabiiki.şikayet konusu ettiğin ilk bölümde de yerden göğe hak veriyorum
size..lütfen dostum şiire şairliğe veda derken şiirin ve şairliğin aydınlık geleceği
yüreği şiir sevdasıyla atan can kızımızada örnek teşkil edeceğini de unutmayasın...
sen hikayelerinle şiirlerinle adamlığınla bu alemin en has adamısın bunuda böyle bilesin...
her dem saygımla

Sanata ve sanatçıya verilelmeyen değer seni üzdüğü için şiirlerini pasifledin. ama sen yine de yaz derim ben. Başkaları için değil, kendin için yaz. Şiir insanın içinde biriktirdiklerinin dışa yansımasıdır benim için. İnsanın dış dünyaya açılan penceresidir. Güzel bir yazıydı kutlarım Ayhan Bey saygılarımla...

"Şairlik kim, ben kim" Kendimi bu vakte kadar ne şair olarak gördüm, ne de yazar sınıfına koydum...Kendi çapımda bişeyler yazmaya çalışıyorum...Şair vasfını elde etmek için daha çokkk emek vermem gerek, daha çokk öğreneceğim şeyler var...Ama şu bir gerçek maalesef ülkemizde sanatın ve sanatçının değeri öldükten sonra veriliyor...
Hocam, sizin hakkınızda hergün yeni bir bilgi ediniyorum...Bu nasıl bir yürektir ki, kendi tezgahını toplamadan, yaşlı amcanın tezgahını topluyorsun? Yapılması gereken davranışı, günümüzde yapan kaldı mı acaba derken, arkadaşım yapmış bile...Amcaya üzüldüm...
Hocam sen yazı yaz, şiir yaz...Kalemin kuvvetli...
Sevgi ve saygı ile

Seni Anlamak Ve Anlatmak ...
Geçmek Ve Vazgeçmek ...
Ürkütülüyoruz Sessiz Olan Karşılar Tarafından, Peki Korkuları Yenmeyi Kimden Öğrenicekler ...