Aşka rest

• 3 Eylül 2006 Pazar 13:45:49

Tanımıyorum seni,
Kanunun, kuralın bende geçmez.
Yakar kül edermişsin laf-ı güzaf,
Korkum yok, senden gelen bana işlemez.
Namerdim “etme” dersem, işte meydan,
İster kül eyle ister divane,
Ne yaparsan yap, sana küfrüm bitmez.

Gecesi sabah zor olur sana bulaşanın, tüm zevkler yaya kalır göze aldırmalarının yanında. Günahın maskesi değil misin oysa.?

Adını bile biz koyduk senin ,tarumar ettiklerin. A.ş.k . ne ifade eder, yan yana manasız üç harften başka, bizle varsın, anlamını bizle kazanıyorsun. Çektirdiğin acı kadar büyüyor, döktürdüğün gözyaşı kadar derinleşiyorsun. Ne doymaz miden var, sayısız can-canan yedin yetişir demiyorsun. Keremin “ah” ı gül Aslının gül dalı doyurmadı mı kursağını, daha yok mu diye bakıyorsun?

Kabul ediyorum, biziz neden sel olup coşmana, ateş olup yakmana,tek isminle anılalım diye razı olduk gönül çayırlarına çadır kurmana. Şehvetin adını sen koyduk. Caymaların, hainliklerin adını sen koyduk. Yerine getirmediğimiz sorumluluklarımızı sana bağladık. Zaaflarımızı, kötülüklerimizi seninle mubahlaştırdık. Adını çok kullandık biliyorum. Kabahat ettiysek, bırak artık kabahatin bedeli ödendi. Aslında diyeti Adem cennetten kovulmakla peşin peşin ödedi. Git artık, var olduğun yerde bit, sonsuza kadar mı sürecek varlığın?

Sakın bana ya “ilahi yanım ne olacak” deme. Sakın “Leyla’yı Mecnunu ne yapacaksın deme” Mecnun değseydi tenhada Leyla’ya, söyle Allah’ını seversen ilahi yan mı kalırdı sende? Girme tasavvufa, kendini payelendirme kutsallıkla, asıl olan çiledir sabırdır orda.

Hayrından çok şerrin var. Aldığın hep fazla götürdüğünden, neşenden çok hüznün, Lütf’un dan çok kahrın var. Benim sana ne ram edecek boynum nede saygım var.

Bekliyorum hadi gel !

Sıfat bul kendine, cisim ol, kaya, ağaç, et, kemik ol,
Dokunduklarının mahşerdeki figanlarıyla bilendi çeliğim,
İster dört kitabı, ister İnanna’yı al yanına,
Yok et beni, yoksa ben seni inkar edeceğim.

Üstüne işenmiş çarşaf gibisin, kuruyorsun ama kokuyorsun da...