erdal eriçyel tarafından 12/6/2014 7:32:53 PM zamanında düzenlenmiştir.

Güzel yazınıza,Can Yücel'in güzel şiiriyle katkı sunayım istedim.

Varolun hep.Selam,saygı.

- - - - - - - -- - - - -

BEN HAYATTA EN ÇOK BABAMI SEVDİM

Ben hayatta en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpı bacaklarıyla -ha düştü ha düşecek
Nasıl koşarsa ardından bir devin

O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bilmezdi ki oturduğumuz semti
Geldi mi de gidici - hep , hep acele işi
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
Atlastan bakardım nereye gitti
Öyle öyle ezber ettim gurbeti

Sevinçten uçardım hasta oldum mu,
Kırkı geçerse ateş, çağırırlar İstanbul'a
Bi helallaşmak ister elbet , diğ'mi oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oy'nunu,
Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu,

En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin,
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
Açıldı nefesim, fikrim, canevim
Hayatta ben en çok babamı sevdim.

Can Yücel

- - - - - - - - - - - - - - - -


kurtoviç tarafından 5/15/2010 11:30:50 AM zamanında düzenlenmiştir.

Ben askerken dört yaşında olan kızımın, gördüğü askere ''Asker babacığım'' diye seslenip peşinden koşması geldi aklıma.

Çoğumuz bilemezken yanı başımızdakilerin değerini, uzak kalanlar, hasret kalanlar daha çok anlıyorlar onların değerini. Hiç bir çocuk annesinden ve babasından ayrı kalmamalı. Eğer imkânı varsa daha kıt kanaat ama mutlaka birlikte yaşanmalı hayat.

Olmuyor be can kardes
istesede gelemiyor babalar bazen
san ki istermiki babalar yasasinlar gurbetlikleri istemezler miki her sabah kendi evlerinde uyanmayi ve kahvalti yapmayi can parcalai ile ve istemezlermi ki kizlarinin ipek saclaini oksasinlar nasirli elleri ile ve ogullarina delikanli nasilsin busabah hiim bakiyorumda biyiklar terlemeye baslamis demeyi
istiyorda yapamiyor diyemiyor kalamiyor
oglum dogdugunda yalvoa santiyesindeydim
kizim dogdugunda gebze santiyesinde
oglum baba demeyi ogrendiginde ben collerde onlara hasrettim
okula basladilar ben pasifik okyanusunda hasretin soguklugunda buz keserdim
bu satirlari yazarken yine onlar anne sevkatinin sicak kanatlari latinda ben ise coller ortasindayim
yani sozun ozu guzel krdesim
sirf evlatlarimiz herseyin en iyisine layik olsun kimseye muhtac yasamasinlar diye gurbetlerdeyiz ama biliyorum ki an cok ihtiyac duyduklari baba sevgisinden mahrum buyutuyoruz
kal saglicakla can kardesim

Ben de en çok babamı sevdim...hem de çok...ama o yok....baba sevgisi bir başka..uzakta da olsa nasılsa gelecek...yanınıza gelebilecek...onu başınıza taç edin ,çok sevin....sevgiler....yazınızı hüzünlenerek okudum...