- 3842 Okunma
- 12 Yorum
- 0 Beğeni
Anneme Mektup
Canım Anneciğim;
Bugün yine Anneler Günü. Annesizlerin içinin burkulduğu, gizli gizli ağladığı gün! Bu gün yine duygum doruğa çıktı! Elli yıldır olmadığın gibi bu gün de yanımda yoksun ANAM! Ne elini ne de toprağını öpebiliyorum! Ne olurdu bir yıl da gününü kutlayabilseydim, yüreğimi hediye edebilseydim sana, ne olurdu sanki?
Artık rüyalarıma da gelmiyorsun! Yüzünü, kokunu unuttum ANAM, unuttum!
Diğer günlerde sana şiirler yazardım, bugün mektup yazmak geldi içimden. Tabii ki dörtlüklerim de olacak, yoksa satırlarla yüreğimi dökemeyebilirim. Okurlarım şiirlerimin duygu yüklü olduğunu söyler. Keşke geçen anneler gününde yazdığım ‘Doymadım Annem’ şiirimi sana okuyabilseydim. Bak bir dörtlük geldi bile:
Elli yıl geçti annem
Özlemin biçti annem
Boynu bükük güllerin
Hep solgun açtı annem!
Canım Anneciğim, Sana hiç ‘ANNECİĞİM’ demedim bu güne kadar! Hep; ‘ANA’, ‘ANAM’ derdim. Zaten ne kadar diyebildim ki! Keşke geceleri uyumayıp, gündüzleri oynamayıp sıcacık kucağına sinseydim, hep yüzüne baksaydım, sadece sevginle doysaydım. Keşke… Keşke…
Arş’a dayandı acım
Yaşlarım sicim sicim
Rüyama da gelmedin
Kalmadı artık gücüm
Ah Anneciğim! 50 yıldır annesinin elinden tutan çocukları gördükçe içim acır, özenir, mahzunlaşır, arkalarından bakakalırım. Hele, hele sıkıldığımda, dara düştüğümde, mutlu günümde tek sözüm; ‘Keşke annem olsaydı!’ dır. Keşke olsaydım keşke…!
Anacığım; Boğazım düğüm düğüm, gözlerim yaşlı! Sayfaya içimi dökmeye çalışıyorum. Dökebileceğimi de sanmıyorum, önca özlemimi, içimde biriktirdiğimi sayfalar almaz ki.
Seninle olan en güzel anımı yazmak istiyorum ANAM. Eminim ki o anlarda benim kadar sen de mutluydun. Hatırlar mısın ANAM, hatırlar mısın? Okuldan çıkış saatimde kaçıp sana geleceğimi bilir, iner yolda beklerdin. İkimiz de kollarımızı açar, kucaklaşırdık. Keşke kucağından hiç inmeseymişim. Off ANAM offf! Çok kısa sürdü o günler çok kısa!
Kanser illetiyle yatağa düştün. Yatağının yanında bez bir torban vardı. Cafer Amca’ya aldırdığın kalem, defter, silgi, şekeri saklar bana verirdin. Acılar içinde kıvranırken bağrına basardın. Acını o zaman hissedemiyordum, bugün yüreğimde hissediyorum.Ve yaran ANAM, yaran..! Şu anda bile gözümün önünde! İçim acıyor, nasıl dayandın o yaraya nasıl..? Ağrılarını durduran ilaçların da yoktu!
Keşke doktor olsaydım
Sana derman bulsaydım
Acıyla kıvranırken
Dertlerini alsaydım
Hep derler ya: ‘Olan ölene oluyor, çocuklara bir şey olmaz, büyürler.’ Ben bu sözün yalan olduğunu, diyenlerin annelerini kaybetmediğini düşünüyorum. Yanımda, diyen herkese de karşı çıkıyorum ANAM. Ölen yerini dolduruyor, çektiklerinden kurtuluyor, olan çocuklara oluyor çocuklara…!
Bir süre öne Elazığ’da deprem oldu. Onlarca yavru annesiz kaldı. İçlerinden biri vardı ki görüntüleri yüreğimizi dağladı. Yıkıntının altında kalan Keko kurtarılmış, annesi kurtarılamamıştı! Annesinin mezarına sarılıp kaldığını gördüğümde benzer anılarım canlanıp, yaşlarımla birlikte duygum kâğıda dökülmüştü.
“Annesini ister, balon neylesin?
Duygusunu kime, nasıl söylesin?
Babası yetişsin, belki eylesin
Yuvasın arıyor Keko yavrunuz
Ana kuzusuydu, eteğe bağlı
Parmağı yaralı, yüreği dağlı
Acıyla yoğruldu, oldu da çağlı
Yüreğim buruyor Keko yavrumuz” Demiştim.
Bir çocuk olarak en büyük isteğim neydi biliyor musun ANAM? Seni üzmemek için hiç dile getirmemiş, içimde saklamıştım. Bir yanımda babam, bir yanımda sen ellerinizden tutup sekerek yürümek, arada yüzünüze bakıp, sohbetinize ortak olmak. Çocukluk hayali işte…! Babamı dört yaşımda kaybetmişim nasıl olabilirdi ki? Bu özlemimi çocuklarıma yaşatarak gidermeye çalıştın ANACIĞIM.
Yanınıza her gelenle selamımı, sevgimi gönderiyorum, alıyor musun? Almadın mı yoksa, neden hiç cevap vermedin? Neden bir gece olsun rüyama gelmedin neden?
Elli yılın hasretini yazsam binlerce sayfa yetmez anacığım. Senin yüreğini de, okurların yüreğini de daha fazla burkmak istemiyorum. Dünyada çektiklerinin ödülünü dilerim orada alıyorsun.
Orada da Anneler Günü kutlanıyor mu? Yüreğimi hediye etsem sana ulaşır mı bilmiyorum ki! Öpücüğümü yanağında hisset ANAM, gününü kutluyorum. Babamla görüşüyor musunuz? Onu da çok özledim çok! Sevgilerimi, selamlarımı gönderiyorum, onunla paylaş Anacığım.Unutulmadığınızı bilin e mi? Köye gittiğimde ilk işim sizi ziyaret etmek oluyor. Hissediyor musunuz?
Mektubumu alınca rüyama gelmeni istiyorum. Lütfen bir defacık gel lütfen!
Az kaldı kavuşmamıza ANAM, az kaldı. Gelince yanından hiç ayrılmayacağım. Hasretle ellerinizden öpüyor, birkaç dörtlükle veda ediyorum ANACIĞIM.
Gözyaşımla yazdığım
Mektubumu yolladım
Cevabı nerde kaldı?
Gece gündüz kolladım
Sevgiler kucak kucak
Gelip seni bulacak
Sabreyle anacığım
Kızın sana gelecek
Başımın tacı anam
Sensizlik acı anam
Yerinde rahat uy
Fatma’n duacı anam
Fatma Biber
Yüreğinde annelik duygusunu taşıyan herkesin anneler gününü kutluyor, saygı ve sevgilerimi gönderiyorum.
YORUMLAR
neden duygularda hemfikir olduğumuzu şimdi anladım sevgili fatma
onüç yıl geçmesine rağmen hala acısı çok taze..en son giydiği fanilası onun teri koktuğu için sakladım ama artık küf kokuyor..onun için bile şiir yazdım.
sakladığım elbisen sen değil küf kokuyor diye..
ALLAH seni çocuklarına bağışlasın can arkadaşım..
su an gözlerimden sicim gibi akiyor yaslar .. ah be can.. ne icten yazdiniz böyle ...
34 sene oluyor ben de canim anacigimi kendi ellerimle topraga koydum...
cok aci bu ... nur icinde yatsin anneciginiz .. babaniza da annenize de Rabbim cennet ihsan eylesin... ...
cok yazamadim ... :((
Anneler gününüz kutlu olsun..
sevgilerimle............
Fatma Biber
YÜREĞİNE SAĞLIK HARİKAYDI KUTLUYORUM.
BİR ANEKDOT : BİR MÜSLÜMAN ANNESİNİ MEDİNE DEN SIRTINDA TAŞIYARAK MEKKE YE GÖTÜRMÜŞ
HACINI YAPTIRMIŞ YİNE SIRTINDA TAŞIYARAK MEDİNE YE GERİ GETİRMİŞ. ANNEMİN HAKKINI ÖDEDİM Mİ DİYE
SORMUŞ BU SENİ DOĞURURKEN ÇEKTİĞİ BİR SANCIYA BEDEL DEĞİLDİR DEMİŞLER. NE YAPSAK ANNELERİN
HAKKI ÖDENMEZ.YAŞLANDIKLARINDA ONLARA İTAAT EDEREK ONLARI BESLEYİP KORUYARA ONLARIN BİZE YAPTIKLARI GİBİ
(BİZ BEBEK İKEN) ONLAR SAYESİNDE CENNETE GİDEREK ALLAH IN AFFINA MAZHAR OLURSAK HAKKLARINI
ÖDEMİŞ OLURUZ...
SEVGİYLE
Fatma Biber
saygılar efendim.
canım canımsın çok duyguluydu mektubun
rabbim çocukların la bir ömür mutlu geçir ana babanın yokluğunun onlarla gider
mektubunu okurken bende babamı düşledim 52 yıl oldu onu kaybedeli o kadar az anısı varşi
ama yıllarca mektup yazdım ona işte ondan sonra yazmaya başladım ben
derdimi sıkıntılarımı acılarımı kaleme döktüm romanlar yazdım hikayeler yazdım ve şiirlere yön verdim hepsi gönül sesim acılarım umutlarım ve hayallerim oldu
anam ise ablamla oturdu bir ömür onada doymadım ama çaresi yoktu ablamın çocuklarına baktı ben hep uzaktım
ne dersin kader hayatta kalabalık içinde ama hep yalnız geçti ömrüm şükürler olsun yine şimdide torunlarım doldurdu hayatımı onlar için yaşıyorum
sevgim saygım her daim
mutlu günler olsun günlerin
Fatma Biber
Torunlar, çocuklar en büyük servetimiz. (Daha torunum olamadı!)
Duygumu paylaştığın için teşekkür ederim.
Sevgiler yüreğine.
Anneler günü ile ilgili okuduklarımdan en duygusal olanıydı.
Zor, çok zor. Annesizlik, babasızlık çocuklar için zor. Yavrusundan uzak kalmak, ya da sağlığında değeri bilinmeyip bir kenara atılmak, unutulmak , anneler için çok zor..
Fatma Biber
Gözyaşımla yazdığım
Mektubumu yolladım
Cevabı nerde kaldı?
Gece gündüz kolladım
Ne kadar mektup yollarsak yollayalım, artık cevap almak mümkün değil sevgili Fatma. Annelerimiz yok artık gittiler.
çok dokunaklı bir mektuptu. içim parçalandı.
sevgilerimle...
Fatma Biber
Teşekkür ederim duygumu paylaştığın için. Sevgiler yüreğine.
Elbette hissediyor aşkla yanan yüreğinizi.Çok içtendi söylemleriniz ağlattınız.Selam böylesi yüreğe.
Fatma Biber
Teşekkür ederim duygumu paylaştığınız için.
Yaşanan bazı yıllar bir pragrafla bile ifade edilmezken bir anne sevgi ve özlemini belki az bile gelen bu satırlarla anlatımınız çok yalın olmuş... Yüreğinize sağlık. Saygılar ve Selamlar
Fatma Biber
Zaman ayırıp, duygumu paylaştığınız için teşekkür ediyorum.