- 1019 Okunma
- 5 Yorum
- 0 Beğeni
Arada Bir Çık Karşıma
“Şeytan bile günde kaç defa geliyor bana
Sen ondan daha beter olamazsın ya
Gel güzel gel- gel de kendi değerini yabancı gözlerle gör”
“Yazdıklarım kadar az, yazamadıklarım kadar tarifsizsin. Hani tutsam ellerinden özgürlüğe yürüyeceğimi iyi biliyorum. Ama öyle bir yerde takılıyorum ki hayata, ne kendimi bulabiliyorum ne de seni. Hiç bitmeyecek kıyılmalara inat yine senin için nefes alıyorum. Kavuşmalar böyleyse eğer-ben, seni en güzel kavuşmalara ısmarladım o zaman… Gitmeden önce sana bir şey sormak istiyorum, eskisi gibi gamzelerin duruyor mu o cennet yüzünde?”
Sahi kim suçlu bu hayatta, sevmeyi yaşamak bilen mi yoksa yaşamayı sevmek bilen mi? Hangi rüzgâr çözer bu kördüğümü ya da olurda mecnun çöllerden kalkıp gelir mi? Bir tutam umut fidanı orman niyetine ekilirse kabul olur mu dualarımız? Biz ölsek de aşkı devam ettirenler çıkar mı, merak ediyorum işte! Arada bir kafama takılıyor. Kurcalıyorum hayatın bam telini, olmadı yavru bir kuş gibi ilk kanat çırpışta çakılıyorum yeryüzüne…
Yine karşılaşırız ey yar, hem de ayrıldığımız o parkta… Önce susarsın sonra gözlerinden akan iki damla yaşta boğulursun! Ama korkma pişman olmazsın/ çünkü sen o eski adam değilsin artık! Bana bunları söyleten yürek, o seni seven cesur yürek değil! Gördün mü zaman ne kadar çabuk geçti-dünya sandığın kadar büyük değilmiş işte. Büyük olan sevgiymiş… Sende git sevgili, diğerleri gibi sende kork sevmekten! Bu dünyanın düzeni günübirlik ilişkiler olmuş, var sende git yoluna!
Ama var ya benden öyle kolayca unutmamı bekleme sakın, yapamam. Kırılırım. Parçalanırım. Ama unutmak varsa işte orada ben yokum. Her şey iyiyken güzeldik de, ayrılınca mı düşman olduk. Ben, seni yine güzel hatırlarım. He arada bir derim “olmasaydı sonumuz bu şekilde, ayrı yastıkların müdavimi olmayaydık” emin ol hep güzel yâd ederim seni. Benim kitabımda unutmak yok-zaten kendini unutturacak kadar seven de asla sevmemiştir, bunu bilirim!
Arada bir çık karşıma olur mu? Tesadüftür deriz ama biliriz kaderin bize yaptığı hatır oyununu da. Unutma beni de, ne sevgimi ne de içimdeki seni… Arada bir çık karşıma göster insanlığını. Aşkta dostluktandır, unutma!
EMRE ONBEY
YORUMLAR
"Biz ölsek de aşkı devam ettirenler çıkar mı, merak ediyorum işte!"
..........
Sayfanıza geç uğramışlığıma verin...
Bir dost uğramışta satırlarınıza, onun izinden geldim!...
Derkenar düşmemek, sorunuza takılmamak olmazdı.
......
Sevgiye dair yazdıklarından fazlasını yazacaklar inan, senden sonra gelenler!
Ama hiç birisinde sizin yüreğinizin kelimeleri yoğurduğu şekliyle olmayacak
Ve hiç bir zaman sizin sevginizin güzelliğiyle olmayacak
Artık bende söylemek istiyorum, "Arada Bir Çık Karşıma"
Cesaret verdiniz!...
Selam ve saygılarımla....
“Yazdıklarım kadar az, yazamadıklarım kadar tarifsizsin. Hani tutsam ellerinden özgürlüğe yürüyeceğimi iyi biliyorum. Ama öyle bir yerde takılıyorum ki hayata, ne kendimi bulabiliyorum ne de seni. Hiç bitmeyecek kıyılmalara inat yine senin için nefes alıyorum. Kavuşmalar böyleyse eğer-ben, seni en güzel kavuşmalara ısmarladım o zaman…
Harika bir yazı kutlarım.... dilerim herşey gönlünüzce olur....sela ve dua ile
Arada bir karşına çıkmasada duygu seline kapıldığın her zaman,hatırlamamak,hatırlanmamak mümkün mü? İşte bir an hatıra gelenler ve kağıda dökülenler.Çok nefis ve çok içten duygular.Sağolasın,Selamlar...
Ama var ya benden öyle kolayca unutmamı bekleme sakın, yapamam. Kırılırım. Parçalanırım. Ama unutmak varsa işte orada ben yokum. Her şey iyiyken güzeldik de, ayrılınca mı düşman olduk. Ben, seni yine güzel hatırlarım. He arada bir derim “olmasaydı sonumuz bu şekilde, ayrı yastıkların müdavimi olmayaydık” emin ol hep güzel yâd ederim seni. Benim kitabımda unutmak yok-zaten kendini unutturacak kadar seven de asla sevmemiştir, bunu bilirim!
kalemine bereket dostum. yine özel bir yazıydı. tebriklerim çokça