NE EVLAT OLABİLDİM NE ANNE OLABİLDİM
Anne anne sen naptın bana ..? sanki bilmiyorsun..!
Ama ben bişey yapmadım diye de kendini savunuyorsun....neler neler yaptın, anlatınca belki ...yaptığından haberi olmayan sen bile...., halime acırsın biraz olsun kızını anlarsın......
Benim 18 yaşında bir kızım var...!
Okula başlayasaya kadar pamuk gibi bir çocuktu....
Okulda pek başarılı olamadı, orta sona kadar orta karar bir öğrenci oldu....
Hırçınlığı orta sonda başladı,buluğ çağıdır dedik kendimize göre tetbirler aldık ,özel liseye yazdırdık ,özel dersler aldırdık, okula yönledirerek onun başarılı olmasa bile orta karar bir öğrenci olması için uğraştık....
O sosyal bir kız olmak için,,, önceleri ufak ufak hatalar yaptıysada umursamadık, kız arkadaşlarını yalnış seçerek, yaptığı hatalar okul müdürüne kadar ulaştı.... tabi lise ikiden sonrada dersler sıfıra düştü,, kız arkadaşlarının yerini yalnış seçtikleri erkek arkadaşlar ve sevgililer aldı ....aldık özel okuldan nerdeyse kalıyordu sınıfta ,devlet okuluna yalvar yakar soktuk,, babasının arkadaş çevresi sayesindede sınıfta kalmaktan kurtuldu tabi...bu sefer gene yalnış bir seçim yaptığı biriyle evleneceğim diye tutturdu....
sSana annemsin belki yardım edersin diye ...kızımın bize ailesine karşı yaptığı hırçınlıkları anlattım, onun hatalarıyla baş edemediğimi anlattım ,daha 17 yaşında olmasına rağmen bir düzüne sevgili yüzünden ailesinden kaçmalarını anlattım, sırf onlarla beraber olabilmek için, kurduğu planlara ait olma diye uyardım.... bana yadım et kızıma akıl veremiyorum, zaptedemiyorum diye anlattım ,evleneceğim diye tutturduğu adam... ona koca olmayacağını gösterdim, aramızda kızımla yaşadığım sürekli tartışmaları anlattım, tek çocuk olduğu için ,onun kötü bir şeylerle karşılaşmasından çok korktuğumu anlattım ,daha buna benzer neler neler anlattım..... dinledin... şu kanaate vardın ben çocuğumu eziyorum, baskılarla yıldırıyorum, onun yaşamasını engelliyorum, kaçmasına sebeb oluyorum, kanaatine vardın..... benim nasıl üzüldüğümü, okuması için nasıl çırpındığımı gördüğün halde, bana inanmadın, benim hasta olduğumu gördüğün halde bana üzülmedin bile...... kızıma destek olarak, onun gizli işler çevirmesine yardım ettin, kaybolduğu zamanlarda bende diyerek, benim kızım gibi beni kandırmaya çalıştın, yakaladığım zamanda, kızına sahip çık beni dinlemiyor, gönderme madem deyip sıyrıldın........ gizli gizli paralar verdin ,ben nerden buldun diye kızıma baskı yaptığım zaman ,ancak söyledin öncesinde sakladın.... yani kızımın yalan söylemesine derstek olarak onunla beraber yalanlar söyledin tabi noldu ben baskıcı ,kötü, kızıma huzur vermeyen, devamlı tartışma çıkaran bir anne oldum ........aramızdaki uçurum daha da büyüdü ,baş edemez oldum ,tabi sonuç ne oldu.... ben ağladım sen mutlu oldun, sadece benim canımı yakmaktı maksadın çünkü ...benim sana karşı yaptığım hatalarımın intikamını, kızımı ayartarak almaya çalıştın...benden intikam aldığını düşündün evet aldında çünkü zaten baş edemediğim kızım çığrından çıktı ,evden kaçmalara arkadaşlarına sığınmalara kalkıştı, sanki mağdur bir evlat durumuna düştü, kızımın bu huysuz tavrı ,kendi başına buyruk tavrı ,asi olan davranışları ,tabi derslerine okul hayatına kadar yansıdı.. zaten okul okumak gibi bir isteği olmayan kızım artık okuldanda dersanedende kaçmaya başladı.... ne yapıyor biliyormusunuz....? kaçıpta sevgili buldu onunla geziyor, kendi hayatını hiçe sayıyor, başıma bir şey gelirmi diye hiçbir korkusu olmadan hemde...... akşam olunca dersaneden geliyormuş gibi yapıyor.... Ananeye rahat rahat anlattığı sevgilisiyle yaşadıklarını, sanki doğru birşeymiş gibi dinliyor, ona akıl vermiyor destekliyorsun birde ...... onun istediği gibi konuşuyorsun tabi....... oda benim yaptığım doğru zannediyor....... Biz aile olarak karşı çıktığımız içinde, bize iyice düşman oluyor ....Kızım arkadaşlarını da kendine göre seçiyor ,,,ne kadar serseri ,hırçın, aile saymayan, başıboş okumayan ,sokak sokak dolaşan ,durmadan sevgili değiştiren kızlardan seçiyor... Bak herkez yapıyor deyipte kendini haklı görüyor... Kızımın bu tavrı sonucundada... bu kızlardan kazık yiyince kavga dövüş çıkıyor... kaç kere okula çağrıldık, müdürün odasında hesap verdik, ,kendi pisliklerini temizleyemeyincede, bizi devreye sokuyor., hallettiriyor bir şekilde tabi ,çünkü o kızlar gibi, kendini bile savunamıyor ,çünkü çok saf insanlara çabuk inanıyor ..... üzüldüğüm yetmiyormuş gibi, birde annemin kızıma haylıymış gibi muamele yapmasıyla uğraşıyorum.... senden uzak tutmaya çalıştım ,çünkü benim gözümde kötü bir arkadaştan bir farkın yok aklını iyice karıştırmasına sebeb oluyorsun .......Sanki birbirini seven ananne ve torunu birbirinden ayırmaya çalışıyormuşum gibi kötülemeye kalktın ,evet ayırmaya çalışıyorum ama kızıma kötü arkadaş olduğun için baya bir çaba sarfetmek zorunda kaldım ,tabiki....
Peki bu durumda sen naptın bana anne........
Gidip tanımadığım kişilere beni anlatmaya başladın, kötüledin ,hiç olmayan olayları kendine göre yorumlayıp, gerçekmiş gibi anlattın,tabi karşı taraf seni suçlamamalıydı., sana hak vermeliydi ,kızın o senin ne yapıyorsun dememeliydi dimi........ ben yapma bu davranışın karşısında utanıyorum dedikçe, sen abarttın,üstelik benide senin yalanlarına inandırmaya çalıştın ,üstüme üstüme gelerek, hatta büyük kavgalar çıkararak kendini haklı göstermeye çalıştın ,halbuki tek söylediğim şey...... anne bunları yapma yalnışlara daha fazla yalnış ekliyorsun dedim....... ama anne sen hiç bişey yapmadığını... kendisinin suçsuz.... benim hırçınlık yaptığımı.... beni ikna etmeye çalıştın...... O da yetmezmiş gibi .......benim arkadaşlarıma gidip, kendi istediğin düşündüğün gibi yalan yalnış anlattın , beni yıllardır tanıyan arkadaşım bile bana ,şüpheli gözlerle baktı...Şu yalana bakarmısınız..... ben hergün kızımı dövüyormuşum, kızıma baskı yapıp arkadaşlarına engel oluyormuşum ,yemek dahi yapmıyormuşum, kızımı sevmiyormuşum, o yüzden kaçan kızımı ......onun tabiriyle sığınan kızımı...... koruyormuş...... benim bile nerdeyse inanacağım geldi ...çok ama çok haklıymış, napsınmış, torununu sokağamı atsınmış, en son yaptığıda zaten..... al gel kızım nufüs kağıdını, benle beraber gel köye, ben seni okuturum, bakarım sana, sen bırak bunları diye kandırmış kızımı, tabi bizimkinin canına minnet ,ananneyi kandırabiliyor, istediği gibi at koşturacak,gitmiş.... bende öss sınavında başarılı olamadı diye üzülürken, onlar böyle bir plan kurarak.. beni daha daha üzebilmekmiş dertleri ,....
Yapabileceğinin en alasını yaptın ,beni kızımdan uzaklaştırdın ,mutlu oldunmu......... çevremdeki insanlara anlattığın yalanlarla, hakkımda kötü düşünmelerine de sebeb oldun, peki memnunmusun.......ANNE......
Şimdi ben bu durum karşısında ne yapabilirim, kendimi nasıl aklayabilirim,nasıl kızımla bir daha anne kız olabiliriz, nasıl ...şimdi karıştırdığın ortalığı ,nasıl temizliycem bilemiyorum ....ama başaracağım, yılmıyacağım.......
Çünkü kızım ne kadar yalancı, oyuncu ,okumayan, bilgisiz, arkadaş seçmesini bilmeyen ,çorap değiştirir gibi sevgili değiştiren, tembel ,odasını bile toplamaktan aciz, eve gelince yiyip içen ama hiçbir işin ucundan tutmayan, söz dinlemeyen, karşımda diklenen ,bana el kaldıran, kırıp dökmeyi marifet sayan, aldığım elbiselere bile sahip çıkmayan, arkadaşlarında bırakan, yada çaldıran, tertipli düzenli olmayan ,hiç korkusu olmayan .ne çevreden. ne ana babasından utanmayan..... bir kızım olsa bile o benim benim kızım....... ne boşver böyle gitsin diyebilirim ......nede vazgeçip ne yaparsan yap, başına ne gelirse gelsin, ben demiştim diyebilirim ........bırakamam ondan vazgeçemem ,onu doğru yola getirebilmek için ömrümü bile adayabilirim, ister baskıcı deyin ,isterse böyle yapmıyordur yalan söylüyorsun deyin...... hiç umrumda değil......
Ben kızımın başına bişey gelse ölürüm, nasıl koruyamadım kızımı diye kahrolurum..... en çok benim canım yanar, kimse benim kadar üzülemez, o yüzden elimden geldiğince, dilimin döndüğünce ,uçurumun daha da büyümesi pahasına da olsa kızımı bırakamam...... bıkamam benim onu nasıl koruyup kolladığımı, bunları onun iyiliği için yaptığımı ,günün birinde anlıyacak nasılsa, bu nedenle senden bile uzaklaştırırım anne , hiç kimse yadırgamasın ,kınamasın, onun kötülüklerine destek olarak ona zarar veriyorsun, aklını karıştırmasına sebeb oluyorsun ,seviyorumda ondan böyle yapıyorum diyorsun...... hayır sen sevmiyorsun,sen önce ananene olarak doğruyu anlatmalıydın baş edemiyorsanda beni uyarmalıydın sırf kendini sevsin diye çocuk aklıyla hareket etmemeliydin acaba merak ediyorum sen bende dediğin zamanlarda ya başına bişey gelseydi beni kandırdığın için vijdanın sızlarmıydı.....hayır....sızlamazdı ....çünkü ben kızın öz kızın, öyle acımasızöyle zor, bir hayat mücadelesi verdiğim zamanlarda bile, kılını kıpırdatmadın, yardım şöyle dursun,bütün bunların sorumlusu kocammış gibi, beni kocama karşı kışkırttın, bunları kocam getirmiş gibi başıma, düşman etmeye çalıştın, halbuki yaşadıklarımız talihsizlikti ,ama sen bana o zaman bile destek olmadın....... kendi kızına acımadın .......sen hiç kimseyi sevemezsin, çünkü senin sözünden çıkan, kim olursa olsun, onu kötüleme yarışına giriyorsun,herkez benim dediğim gibi davranacak, herkez emrimde duracak diyorsun, olmaz.......herkezin kendi ailesi var, elbette kendine göre sorunları var, herşeyi seninle paylaşmak zorunda değil, bunu anlamıyorsun ,bir türlü ....senden tek bir istediğim var....... yıllardır benimle barışık yaşamadın, her yaptığım battı, her yaptığım yalnıştı, ne anne olabildim, ne evlat olabildim, bırak artık... ben geldim kaç yaşıma..... yalnışım doğrumla ne yapıyorsam yapayım..... beni kızımı kocamı rahat bırak ,tenkit edilmekten yoruldum ,kendimi başkalarına anlatmaktan yoruldum ,sana kendimi ispatlamaktan yoruldum, kızım veya kocam iyi veya kötü olabilir bende kötü olabilirm ,senin gözünde..... bırak kendimize kendimiz gibi kalalım .....batarsakta batalım çıkarsakta çıkalım ......senin bitmek bilmeyen kinin yüzünden çok yıprandım pişmiş pilav gibi senelerce aynı şeyleri söyleyip duruyorsun tabi hersene hatalar çoğalıyor bir yenisini ekliyorsun kavgalarına .......artık yaş geldi geçiyor yaşlandım kaldıramıyorum hakaretlerini nolur yeter yeter........