DÜĞÜM

• 7 Mayıs 2010 Cuma 17:43:11

Bu düğümü çözmek ikimize kalıyordu hani, hani sen benim her şeyim, ben senin bir tanenken çözümsüz gibi görünen yollar bile çözüme kavuşurdu?

Hani, ellerimden tutan, gözlerime bakan yalnız sen olurdun? Ve ben baharlardan nefret etmezdim, kışı anımsatmazlardı her uyanışımda…

Sevebilecek gücün yoktu sevgilim, harcanmamalıydık biz… Sen böyle sevemezdin ki, aşkım senden büyüktü, ona yetişemezdin ki…

Sustum, yüreğim bile konuşmuyor artık… Sevdiğimi söyleyebilecek cesareti kendimde bulamam bir daha, zaman da hayat da sensiz yarım…

Anlamazsın ki, sen artık çok yabancı…

Sanmıştım ki her şey bitse bile, biz kalacağız, kimseler olmasa bile birbirimizi yaşatabilen yalnızca biz olacağız. Yanılan yalnızca sen değildin, benim de yanılgılarım hayatta, en önemlisi benden çok seversin sandım…

Ben senin aşkına yetişmeye çalışabilirdim, yalnızca sana sarılmak uğruna canımı bile feda edebilirdim. Tek bir düğümdük ikimiz, birbirimize kenetleniriz de çözülürüz sanmıştım…

Sen şimdi yoksun, olmayacaksın. Beni kendi düğümümde sensizlikle baş başa bırakacaksın, hani her zaman yanımda olacaktın?

Ben artık sevemiyorum, sensizlik gücüme gidiyor bir an evvel yalnızlığa sarılabilmek için bile dua ediyorum. Sensizlik ve de yalnızlık…

İki düşman… En kötüsü sensizlikle baş başa kalmamak, ona sığınmamak için yalnızlığa sarılmak… Sen beni anlamazsın sevgilim, sen beni anlayamazsın…

Verdiği sözleri tutmadan giden biri anlayamaz yürekte açılan en derin yarayı…

Ardıma bakmayacağım bir daha, bakarsam geri dönerim, sana seni hâlâ çok sevdiğimi söyler, bütün günâhlarını alır sevaplarımı veririm…

Ardıma bakarsam yüreğinin içinde kaybolur nefessiz kalır, biterim. Ardıma bakmayacağım bir daha, ardıma bakmayacağım yemin ederim.

Şimdi gölgeme sarılıp son kez senin için, yalnız sana ağlayabilirim…

Dilara AKSOY