KARANLIK VE YALNIZLIK ...

• 7 Mayıs 2010 Cuma 15:28:53

Öyle suskunum ki ... İçimden konuşmak gelmiyor .sanki konuşmayı unutmuşum gibi ... Öyle bunalmışım ki . Sıkılmısız hayattan... Bir of cekiyoruz . uzun bir "ooofff " ...
Kendi mi kapatıyorum 4 duvar arasına . kimseyle konuşmuyorum . anlamıyorlar be dünya ... yada ben anlatamıyorum kendi mi onlara. nede olsa tek dostumuz kagıtlar degil mi ?? efkarımızı dagıtan ... içimizi boşalltıgımız ...
Kapatıyorum kendimi dört duvar arasına ... sanki yas tutar gibi . yalnızlıgı seciyoruz . tek başına kalmayı ... bu bize yakışmıyor ama ne yapalım . bunalıyoruz onca insan arasında ...
Kapatıyorum kendimi 4 duvar arasına ... Sanki kendime ceza verir gibi . yenilgilerin cezasını ... ve o cezaları kabul ederek yaşıyoruz yalnızlıgı ... alışıyoruz sonra . sessizlige ... kendimizi sarkılara bırakıyoruz . duygularımızı anlatsın diye ...
sanki kendimi zindana atmış gibi ... kapatıyorum kendimi 4 duvar arasına ... sanki kilitliymiş gibi içimden cıkmak gelmiyor o karanlık odadan ... insan yüzü görmek istemiyorum ... boguluyorum .
Terkedilmiş gibi insanlar tarafından ... kapatıyorum zindana ... cıkmak istemiyorum ama bir kurtarıcı bekliyorum ... karışık biraz anlayacagınız .
Yalnızlıkla paylaşıyorum kendimi . bütün acıklıgı ve sadeligiyle .... mutsuz olsakta 4 duvar arasında ama kalmak istiyorum ... onla kendimi paylaşmak istiyorum son parcama kadar ... insanlıgın beni anlamasını bekliyorum ... anlamıyorlar ... susuyorum bende sonsuzlukla ... onlara ceza verir gibi ...