İnsan (bedeni) ölür, fakat onun ruhu asla ölmez!

• 6 Mayıs 2010 Perşembe 19:24:53

İnsan (bedeni) ölür, fakat onun ruhu asla ölmez!

İnsanlar dünyaya geçici ve yaşamlarında yaptıklarından dolayı imtihan olacakları için yaşarlar. Öldüklerinde ise bedenleri nerede nasıl ölü olarak kalırsa veya yok olursa olsun (ateşte yanıp kül olsa da, denizde boğulup yem olsa da, bir ıssız yerde ölüp toprak olsa da ve ölü olarak mezarda gömülü kalıp böceklere yem olsa da vb.!..) yinede bedenleri yok olur fakat ruhu yok olmaz o geldiği yere ve ALLAH’ın istediği yerde bekler o imtihan ve kıyamet gününü.
Birde ayrıca, Kur’an-ı Kerimde şöyle buyruluyor ki: ’’Allah yolunda öldürülenleri ölü sanmayın, onlar; Rableri indinde
diridir ve rızıklandırılır.’’ (Al-i İmran Suresi. Ayet.169)
’’Allah yolunda öldürülenlere ölü demeyin. Bilakis onlar diridir, ama siz bunun şuurunda değilsiniz.’’ (Bakara Suresi.
Ayet.154) Yani akıl, onların hayatını anlamaktan acizdir.
Birinci Ayette; Allah yolunda öldürülmüş olanların diri olduğu ve yiyip içtikleri bildiriliyor. Peygamberler, sıddıklar, ulema-i rasihin ve emr-i maruf yapanlar Allah yolundadır ve şehitlerden daha üstündür. Allah yolunda öldürülen ölü olmazsa, Peygamberler ve diğer büyükler elbette ölü olmazlar ve değiller.
İkinci Ayette; yine Şehitlere ölü demeyin diye ikaz ediliyor. Bedir savaşında falanca filanca öldü gitti denildiği zaman, Allahu Teâlâ, şehit olanlar için ölü denmesini yasaklamıştır.
Sıradan olan insanlar ise; ölürler fakat onlarında ruhları ölmez, çünkü ruhları Allahu Teâlâ’dan aksetmiş olduklarından yani
onlar ölümsüzlükten bir parça geldiği içindir ki, ölmez ölemez. Sadece bedenen (topraktan gelip toprağa gideceği içindir ki..) yani dünyada; suda, ateşte ve nerde ölürse ölsün dünya üzeri toprak olduğu içindir ki oraya geri gidecekler.
’’Peygamberlerin vücudunu toprak çürütmez’’ ( Ebu Davud) ’’Her Peygamber, kabrinde diri olup namaz kılar.’’ (Beyheki,
Ebu Yala) ’’Tanıdığının kabrine uğrayıp selam vereni ölü tanır, (ruhen) ona cevap verir. O işitmez çünkü (ruhendir)
(İ. Ebiddünya) ’’Ölü kabre konurken, ayak seslerini işitir.’’ (Buhari) ’’Ölüler yaptığınız iyi işlerinizi (ruhen) görünce sevinir.’’ (İ.Ebiddünya) ’’Ölü işittiği için (ruhendir) ki, ölüye telkin vermek sünnettir.’’ (Deylemi)
Resulullah, Bedir’de öldürülen kâfirlerin gömüldüğü çukurun başına gelip, ölülerin ve babaların isimlerini birer, birer söyleyerek, (Rabbinizin, size söz verdiğine kavuştunuz mu? Ben, Rabbimin söz verdiği zafere kavuştum) buyurdu.
Hz. Ömer, (Ya Resulallah, leşlere mi söylüyorsun?) dedi. Resulallah, (Rabbimin hakkı için söylüyorum ki, siz beni onlardan daha iyi işitmezsiniz. Fakat cevap veremezler) buyurdu. (Buhari, Müslim) (Hz. Ömer’in ölünün işittiğini bildiği halde böyle olması, dindeki bir hükmün vesika haline gelmesi içindir.)
Bunlarında hepsi, bizlere bir örnek ve imtihan içindir ki, bizlerin ister inanalım istersek inanmayalım inancımıza serbest bırakılmıştır ki, imtihanımızı alabilelim!
* * * * * * * * *

RUHLAR!

Ruhlar vardırlar, hep var olacaklar.
Ruhsuz ne âlem olur, nede âlemde yaşayanlar.
Âlemler ile bedenleri de canlı tutan onlar.
Ruhsuz ne can olur, nede cananlar!

Alem-i Sır