DENİZ…

• 6 Mayıs 2010 Perşembe 16:28:42

Deniz; sen gideli tamı tamına otuz sekiz yıl oldu. Yani çeyrek asırdan biraz fazla, yani kavgalarla, yani direnişle geçirilmiş birkaç buçuk yıl…

Senden sonra zor oldu dirilmek. Dirençle bileklerimizi sıkı sıkıya bağlamak... Korktuk önceleri, sindik kendi içimize… Hoş birilerinin istediği de yerine geldi ya neyse. Ama şunu özellikle bilmeni istiyorum; seni çok ama çok özledik. Kızdılar bize seni anlattık diye. Yeri geldi dövdüler işkencede; ölesiye… Yeri geldi astılar bir tan vakti… Sahipsiz kaldı mezarlarımız, öksüz kaldı ellerimiz; yarım kaldı sensiz direnişimiz. Kırıldı zincirler, büküldü bileklerimiz. Sen olsaydın belki de böyle olmazdı. Bilmezsin sen neler başardık yokluğunda. Şimdi adın bin dilde milyonlarca söyleniyor. Kalbimiz bizim için atmayı bırakıp; bir de senin için atıyor. Hani var ya seni öldü sanıp da, davayı bitirdik sananlar. Yanılgının karanlık çukurlarında, pislik içinde boğuldular. Herkes öğrendi senin ve diğer fidanların saflığını; meraklanmayasın…

Biz meydanlara çıktığımız zaman yerler inliyor şimdi. Sindirildik diye kızma bizlere. Tekrar dirildik. “Bize ölüm yok” diyerek gidiyoruz davanın üzerine. “Gün doğdu” marşıyla başlıyoruz güzel güne.” ÇAV BELLA” ile özgürlüğü tadıyoruz. Marşlarımızda sen varsın. Her söylendiğinde bu şarkılar; sen en önde bizleri ileriye, daha ileriye götürüyorsun…

Deniz;

Irkçılığın pislik çukurunda boğulmamak adına halkların sevgililiğine inandık. Herkes bir, herkes değerli... Ne olursa, kim olursa olsun. Kürt, Türk, Alevi Sünni… Neyse ne… Bizi bu saçmalıklar bölemezdi, bölemedi. Dağlarda bunun için savaştık. Şimdi kötüye kullandılar adını. Birkaç kendini bilmez mesken tuttu da dağları; kardeş dediklerimiz kırdı bizi. Bu da düzelecek elbet. Rejimlerle birlikte. Bir deniz gitti belki ama milyonları geldi. Milyonları mı asacaklar.

Deniz;

Bizler; yani senden geriye kalmış diğerleri; seni bu karamış kalplerin dünyasında, aydınlık içinde özlüyoruz. Özlemin dağ rüzgârı şimdi dillerde...

Her 6 Mayıs; gün doğumu şimdi. Vicdan azabından kaybolur cellâtlar… Her 6 Mayısta biz; seninle birlikte meydanlara dökülür, avazımız çıktığınca bağırır, sömürüye boyun eğmeden davamıza devam ederiz, bitmek, tükenmek bilmeyen gücümüzle…

Bütün Deniz’ler adına; FMÜ