Cevabı meçhul sorular kemiriyor içimi! Sensizlik yeterince acıtırken, bu sorular da nereden geldi şimdi?! Giderken bari sebebini söyleseydin... Bari bu sorularla savaşmasaydı kalbim! Yokluğun en büyük cezaydı zaten bize...! Şimdi bir de sorularla birlikte sis bastı! Sisle birlikte gece!!!

Karanlığı geçsem seni bulacağım biliyorum, ama içim o kadar aydınlık değil artık! Sen varken dipsiz kuyulardan, sonsuz uçurumlardan bile kurtulabilirdim! Şimdiyse bu sisin ardında kayboluyorum. İçimi ısıtan, ısıtırken aydınlatan aşkın yok ki şimdi! Nasıl bulayım ben yolumu, kaybetmişken kendimi...!

Yorgunum suskunluklardan
Bu sessizlik sağır ediyor beni
Bilinmezlikler nöbet tutuyor başucumda
Bulamıyorum, göremiyorum kendimi!!!

Ah çekip her şeyi kadere yüklemek kolay olan! Ama ben sevmem kolaylığı... Benim aşkım zor olmalı! Zaten kader bile taşıyamaz artık bu kadar ağırlığı...! Herkes kendi çekmeli acısını belki de... Herkes yaptığının karşılığını almalı... "Ben bunları hak etmedim" deriz ya bazen, tüm bunlara rağmen... Ama hayat bu; biraz da adaletsiz olmalı!!!

Ahh sevdiğim, tüm maviliğim
Gittin ya! Sende gittin ya!
Böyle olmamalıydı...
Bu kadar adaletsiz olmamalıydı...!

Herkes yaşıyor hayatını... Onlara ne ki benim içimdeki boşluktan! Onların kaybolma ihtimali yok ki bu karanlıklarda! Bilinmezlerin dünyası derindir... Sorular duvardır! Duvarlar serindir! Gidersin çarparsın... Hem canın yanar, hem cevap alamazsın!!! Yine sen kaybedersin! Her zamanki gibi... Kendi kabuğuna sığınırsın!!!

Yavaş yavaş büyüyor kalbimdeki boşluk
Sessizce tüketiyor içimdekileri
Sabrım, sevgim, inancım!
Hepsi kayboluyor karanlıklarda!
Bu kadar severken "bitmek"...
En korktuğum şeylerle imtihan edilmek...
Sessizliğe,sensizliğe,karanlıklara mahkum olmak!
Sonra yine sessizce,sensizce, yavaş yavaş....
Yok olmak!!!

NuRBaNu (MaVi)