Gözlerimizle çiçekler ektik!
Uzunca bir yazdı o anılarda kalan yaz,belkide bize ikimize uzun gelen çok kısa yazdı o bitmesini istemediğimiz yaz,ayaz oluyor yüreğim her yaz geldiğinde ,titriyorum o ilk gün gibi.
Yüreğimizde beslediğimiz serçeler uçuşuyor düştüğünde içime,sevmek bu mu ne ,hala kuşun kanadında umutlarla sürüp giden yazlardayım...
Anı defterimin 42 nci sayfasında, bu sabah gözlerime solmuş yazılarım takıldı,gözlerimizle çiçekler ekmiştik,kuracağımız bahçeye,mor salkımların altındaki kara toprağa.Ektim ben senin yokluğunda hiç biri yeşermedi biliyormusun,soldular tek tek.
Tek yaşattığım suda yüzen Nilüfer çiçekleri gözyaşlarımla her gün büyüyor ve bana gülümsüyor.Ve serçeler bu mutluluktan yüreğime yuvalarını tekrar kuruyor .Mor salkımlar hep mahsun
hep solgun kuramadığımız yuvanın matemindeler !
Oya Gedik
anılarımdan notlar...
YORUMLAR
Oya Hanım siz çok özel bir insansınız. Doğadaki her güzelliği size çok yakıştırıyorum. Kalem de bu güzellikleri satırlara harikulade yansıttığınız nadide bir araç. Çok duygulanarak okudum yazınızı. Dilerim Allahtan her şey gönlünüzce olsun... Sevgilerimi sunuyorum. Siz gerçek bir dostsunuz...