KALEMİMİN DUYGULARI

• 4 Mayıs 2010 Salı 03:40:39

KALEMİMİN DUYGULARI
Bazen sahiplenmezsin sana verilenleri...
Hissedemezsin , bilemezsin sahiplendiğini değerini ; ama kaybedince anlarsın elinindekinin kıymetini .
Ben de on sekiz yaşımda kendim aldığım kalem ile yazıyorum şu anki hislerimi ...
Kusursuz olduğunu zannettiğin ya da bu uğurda belki de bu uğura kendini kaptırdığın anlarda anlatamadıkların o kalem ve bakkal Ali’den beş kuruşa aldığın beyaz dosya kağıdında hiç bitmeyecek bir anlama girer.Kuşkusuz hükmetmek istersin , elindeki kalemin cevherini kağıda dökmek istersin .
Kimisi yazar , bazısı zorbalıkta kullanır o bembeyaz gelinlik içindeki , üstü harflerle dolu , kalemin hakimiyeti altında esirliğini o muhteşem dilencinin söylediği sözlerdeki gibi kendini kaybedersin ...
Yazarken hiç gitmediğin ama aslında içinde birikip derinliğini bildiğin sonunu göremediğin hayallerin dibinde bulursun kendini . Nereye sürüklenmek istersen oraya götürür kalemin seni . Karşında sözlerine karşılık vermeyen , rengini belki telaffuz bile edemediğin duvara astığın körpe, soba bacasından kalan pisliklerin bıraktığı , ismini dalgalı denizde kumları içine çeken azgın akıntı koyduğun o şeyi...
Gözüne hoş gözükür ama bilemezsin nedenini , sadece güzeldir belki de güzel dediğin anlamanı bilmediğindir .
Aslında çoğu şeyi görmez gözlerin, sahiplenmemiştir.
Sinirlendiğin zaman duymazsın sözlerini , unutursun sövdüklerini.Hepsi bir yalanda kaybolup hafızanın derinliklerinde hatırlamak istemediklerindir.Akan zamanın arasında bulursun kaybettiklerini .
Ya sahiplendiklerin !
Düşünüp eskittiklerin .Duygularını bir bahçıvan gibi sararan otları yeşertmesi gibidir güzelliği , orada bulursun hiç kaybetmediğin benliğini. Bu sefer nereye sürüklenmek istediğini bilemezsin yetiremezsin bir sayfada yazmak istediklerini ve yeniden gidersin.Sana geri dönüş gibi gelmiştir . Yine alırsın bakkal Ali’den eserini. Belki de ne beş kuruşlar tüketmişsindir . Hepsi heyecan vericidir . Hepsi yeni bir eserdir ve hepsi birbirinden güzeldir senin için. Sen hiç unutamazsın , kendini bulduğun güzeli çirkini , yaşadıklarını , yasakladıklarının her birini.İstanbul’un körpe bir semt âşığı zannedersin kendini , hayatını Çamlıca’daki eşsiz manzarayı her gece gözlerine getirdiğin gibi. Ne aşıkların ev sahibidir İstiklal Caddesi , Harbiyedeki o şimendifer geçidi ... Gezerken kulaklarına gelir sevişenlerin sesi serçelerin silkinişleri . Sen katılmak istersin ve hayallerine eklemek istersin anılarındakileri . Arkanda işte böyle diyen birini ararsın belki . Yine görmek için tepeleri aşıp buluştuğun denizi izlersin.O anlatır mavilikteki üstü kapalı çirkinlikleri . Kilitlenmiş duyguları sarmıştır eşsiz deniz . Tam anlatacakken dertlerini o ses böler sohbetinizi. Sen hâlâ öğrencisindir ve derse katılma vaktidir.

Kadir ÜLKÜ