Çıkmaz yollar da bitti.
Hani hep gelmek istemiştim ya ,hani yolun sonun da sen vardın.Gelmek için düşmüştüm yollara, beni sana getirecekti yüreğim.Çoğu zaman kayboldum ,sis bulutları dağıldığında seni gördüm ,yine düştüm yollara…

Şimdi dönüp ardıma bakıyorum meğer yol yokmuş.

Aldıklarımızı verdiklerimizi döktüm ortaya,bir sana bir de bana diye paylaştırıyorum.Payıma en çok susmalar düştü ,oysa ne çok severdim senin sözlerini…
Sana da olmayan yollar kaldı ,belki bana görünmeyen yollar sana görünür ya da sen çizersin…

Çok mu geckaldım ellerinde ellerimi ısıtmak için
Birbirimizi ararken çok mu yorulduk
Çok yara alıp çok mu kankaybettik

Susma ,bu defa susma ,beni de susturma…

Ben sana hiç kızamadım ki,ben hep kendime kızdım ,kendime küstüm.
Biliyorum pencereme konan kuşlar nasılsa uçacaklar, nasılsa ben de kendimi affetmeyeceğim.

Olur da bir gün görünen bir yol bulursan yada çizdiğin yola çıkarsan önceden haber verirmisin? Bu defa hazırlıksız yakalanmak istemem.Nerede durmam ne yöne gitmem gerektiğini bilir dibe çakılmam.

Unutma ki varlığına hep şükrettim.
Şimdi ayrılıksa bunun adı yasını tutayım…