UÇURUM GÖZLÜM

• 28 Nisan 2010 Çarşamba 22:58:11

Varlığı bir yandan böylesine canımı yakarken bir yandan da böylesine bir coşkuyla mutlu eden biri daha olmadı beni...
Karşımda bulduğumda apansız zamanlarda, ateşle su, cennetle cehennem, iyiyle kötü savaşı başlıyor yüreğimde.Hiçbiri galip gelemiyor ne yazık ki...Hep başlamadan son buluyor beraberlikleri tıpkı dudağımdaki yarım tebesümlerim gibi.Öylece kazılıkalmış yüzümde.Ne gülebiliyorum seninle nede ağlamayı becerebiliyorum hıçkırıklar dolusu, oysa gözyaşlarımla ıslanmaya öylesine muhtaçki garip yüreğim...Gözbebeklerimde asılı kalmış her bir damla her an biraz daha birikiyor, ağlayamıyorum bile sevdiğim anla işte boğulmak üzereyim...
Hayallerin en çılgını gibi geliyor senin yanımda olabilme ihtimalin.Kayboluşların eşiğindeyim...Nicedir görmez oldu gözlerim dünyayı, hayalin böylesine sarmışken beni..
En yıkıcı depremlerimin failisin sen!En derin uçurumların kenarı gibi gözlerin, düşüyorum! Daha fazla geç kalma bana ne olur, üşüyorum!
Seni gördüğüm ilk anda başladı benim müebbetim.Katran karası perdeler indi gözlerime.Seni özlemenin nöbetini tutuyorum nicedir.Artık öylesine geç ki benim gündüzlerim, gecelerle dost oldum ve gözlerini can yıldızım diye başucuma koydum.Ben sana değil belki ama gözlerine hapsoldum...
Gönlümün yarasına melhem diye biricik bakışlarını saracağım.Hasretin solduracak beni biliyorum ama yüreği güzelim, ben sensizliğini bile çok seviyorum! Gün gelecek, bu derdim çekilmez, bu yaram onulmaz, bu acı dayanılmaz olacak biliyorum...Biri benim sebebim olacaksa o yalnızca uçurum gözlüm olsun istiyorum...Uçurum gözlerinden düşüp bu gönül derdimden kurtulacağım günü iple çekiyorum...
Sen yine de sebebim olmak yerine benim olsan olmaz mı...?
Kübra OKUDAN