İPE SAPA GELMEYEN DÜŞÜNCELER DEMETİ

• 27 Nisan 2010 Salı 18:18:29

İlk insan dünyaya adımını attı,büyüdü,üredi,öğrendi

Obalar kurdu çocukları,herbiri bir devlet oldu etrafı kırk kabukla sarılı

Silahlar yaptı taştan,tahtadan,demirden,çelikten

Bazen silahlarını at kisvesi altında soktu şehirlere,

sırf kendi hırsı uğruna...
Ölümü yüceltti bu insanoğlu,boş amaçlar uğruna ölenleri kahraman ilan etti.

Yüzyıllar içinde silahları gelişti ve artık taşküre dar gelir oldu insanoğluna

Arşa göz dikti bu sefer,dünyanın simasını değiştirdiği yetmedi,

Bu sefer de sonsuzluğu avuçlamayı istiyordu.

Oysa kendi taş küresinde çocuklar aç kalıyor,çocuklar ağlıyor,çocuklar ölüyordu.

Kara kıtayı,Apaçileri,Siyuları ne çabuk unutmuştu bu uygar medeniyet(!).
Bu fırsatlar dünyası onların yani masum insanların kanları üzerine kurulmamış mıydı?

Neden silah yapan ellerimiz gül vermeyi öğrenememişti?
Ama doğru,zafere giden yolda herşey mübahtır.büyük amaçlar uğrunda birkaç ucube ölmüş çok mu sanki?

milyarlarcası var.

Ve de şunu eklemek isterim ki;Romus ve Romulus bile kurt sütü emdiği halde bıçaklamışsa birbirini sırtından,

Çiğ süt emmiş insanoğlu neylesin,hainlik kanında var...

Recep BERBER