Bir Şiir Bir Anı

• 27 Nisan 2010 Salı 14:14:08

Saat gecenin üç ya da o civarı boş gözlerle TV de oynayan bir film ve İçinden çıkılamayan düşünceler sarmışken benliği kafamda balyoz etkisi uyandıran, kederimi uzaklaştırmakta güçsüz kaldığım bir anda, televizyondaki aktörün yalvaran bir ruh haliyle , güzel ama isyankâr bir halde karşısında duran kızına söylediği sözler beni irkilmekten öteye götürdü ve birden günlerce saatlerce dolu olan yüreğimin sızısı gözlerimden yağmur gibi akmaya başladı!
“Yalvarırım”diyordu kızının ellerinden tutup önünde eğilen baba solgun umutsuz gözlerle “ bana yardım et "diyordu" seni anlamam için bana yardım et!! “ Eroin bağımlısı genç kız gözaltlarındaki morlularla çok şeyleri anlatmak istese de başarılı olamayacağını biliyor ve susuyordu! Baba yeniden bir çığlıkla onu gerçek hayata döndürme isteği ile haykırıyordu Yardım et bir tanem ne olur bana yardım et. Seni anlamam için bana yardım et!

Ve ben;
Kaç zaman öyle kaldım bilmiyorum uyuşmuş beynimde şimşekler çakıyor ve uzun süredir itiraf edemediğim cümleler belki sığınacak bir limanda daha güvenli olur düşüncesi ile anneme sığınıyordum!

Ve beyaz kâğıda karadan heceler dökerek…

ak saçlarında kına, şakağında ter olduğum
yalvarırım! ..
bana acımı unutmam için yardım et
tek başıma başaramıyorum anne.

yetim bir aşkı nasıl avuturum diye,
çırpınıp duruyorum da,
bunu tek başıma çözemiyorum anne.

Kafamdaki sisli düşüncelere sanki parlak bir gökyüzü müjdesini verircesine devam ediyordum…

melekler konuşur akşamüstleri...
haber verir vuslatın imkânsızlığından,
hep merak ederdin ya! ..isyankâr ruhumu.
ben artık hırkamı giydim anne.

Evet, hırkamı giymiştim artık olgunlaşan düşüncelerimi çocuksu umutsuz düşüncelerimle yer değiştirme çabası ile yazıyordum.

bayramlar hep aynı biliyor musun?
kurduğumuz o güzel sofrada her şey tam da…
hep bir şeyler eksik,bir şeyler eksik anne

Eksikti bir şeyler hani şu hep adından sıkça söz ettiğimiz “SEVGİ”!

yalvarırım…
bana onu unutmam için yardım et
tek başıma başaramıyorum anne
yetim bir aşkı nasıl avuturum diye
çırpınıp duruyorum da
tek başıma çözemiyorum anne

İnsan yetim bir aşkı nasıl avutabilirdi? Onun hem anası hem de nasıl babası olabilirdi ki? Yanağa düşen gözyaşlarımın zehri tüm deryayı ıslatıyordu.

ah anacığım.
keşke hala çocukluğumun sokağında olsan
güven veren kollarında sarsan sımsıkı
bana kara papatyam desen ,deli kızım desen
hayallerimizi süsleyen gelin motiflerinden
yine bana o güzelim çeyizlerden hazırlar mısın? anne

Sığındığım genç kızlığım beklide hayatımın en güzel yılları… İçinde sevgi olan ise annem!

yoksun ya!
artık dertleşecek birini de bulamaz oldum
bilirsin herkese her şey anlatılmıyor ..
yalnızlığımı paylaştığım bir sıcak eldin
yüreğimin ağladığı, sesimin çıkmadığı
sadece gözyaşlarımın verdiği tepkilerde kaldın
kaldı, kaldın anne.

Sevginin yokluğu kadar kötü ne olabilir diyordum ne olabilir… Ah çileli gönlüm ne kadar yordum seni değil mi?
Sığıntı olduğum anne kucağı dertleşeceğim tek liman!

yalvarırım! .
bana acımı unutmam için yardım et
tek başıma başaramıyorum anne
yetim bir aşkı nasıl avuturum diye
çırpınıp duruyorum da
bunu tek başıma yapamıyorum anne..
bunu tek başıma başaramıyorum anne…

Her damla güçlendiriyordu solmuş yüreğimi… Ve neden sonra, daha bir güçle uyanmak için sabaha, günlerdir uykusuz gözlerimi kapatıyordum. 2007

Jale KESKİN