BABAMIN GARİBİ
Dışarıda yağmur bardaktan boşalırcasına yağarken, babamın dikkatini sevimli bir kedi yavrusu çekimiş.Yanına yaklaşıp, titreyen küçücük yavruyu kucağına alıp onu eve getirip ismini garip koymuş. Garib tüylerinin yarısı siyah, yarısı kar gibi beyaz, gözleri siyah, sevimli bir kedicik. Eve uyum sağlaması çok zaman almamış.

Garip'e babam o kadar güzel bakıyordu ki, yeni yuvasında ilgi harika. Onun için alınan sucuklar, kaynamış patatesler, balıklar gariP'i çok çabuk ev kedisi yapıyor. Tabiii banyosunu da yaptırıyorlar.Aradan geçen sürede garib çok çabuk büyüyor. Havalarda ısındığı için arka taraftada bahçe yada bir havlandırma olmadığından koku yapmaya başladığı için, sevimli yavrumuz alıştığı evden uzaklaştırılması gerekiyormuş. Tabi sokağa atılamaz! Babam o kadar çok seviyork, en sonunda bana getirmelerine karar verdik ve bugün babam ve küçük kardeşim büşra bana getirdiler .

Garibin benim yanımdada durması biraz zordu. çünkü iki tane baktığım balığım var, artı işe gidiyorum o yüzden avluya koymaya karar verdim; ama korkuyor bizim ufaklık eve kaçıyor. Bugün bir ara dışarıya çıktım, geldiğimde yerinde yoktu. Aklıma camların acık olduğu geldi, bir de baktım ki, bizim garip sandığın arkasında duruyor. Zorla dışarıya çıkardım; ama kapının önünde bekliyor, ya da camın önüne çıkıyor.

İçim acıdı! Ev kedisi olduktan sonra dışarıda olması çok zor; ama böyle olmasını da istemezdim. Niyetim sadece ona avluda bakmaktı. Şu an garib yok. Nereye gitti bilmiyorum. İnşallah gelir. Avluna dön sevimli kedicik seni seviyorum.

Sevgili Melisa, yazın içerik yönünden güzel. Hayvan sevgisini işlemişsin; ama hataların çok. Ben birazcık düzeltmeye çalıştım. Eğer istersen böyle as. Sevgilerimle...