İlyada odyssiea tarafından 1/3/2011 10:25:13 AM zamanında düzenlenmiştir.

yazı nerde ben yazıyı göremiyorum ama......

şairin/yazarın son dönem çalışmalarının yanında kanımca sönük kalan bir çalışma.. tarihten de anlaşılacağı üzere, belliş ki ilk yazma denemeleri... tarih olmasa da böyle olduğunu düşündürecek bir eksiklik var yazıda... yine ruhunun çalkantılı zamanlarının yansımaları yok değil ama daha çok bir arınma zamanı gibi..

sanki bir aceleciliği var bu arınma ereğinin..sanki, 'hadi çabuk ol, bak acele etmezsek, bozulan senden kırıntılar kalacak ve yol ayrımında ayrı yollara gitmek daha da zorlaşacak' telaşı içinde.. bu telaş aceleci bir havaya sokmuş.. bu acelecilik yazının içeriğine de yansımış.. 'fazla uzatmayalım, hadi bitsin' der gibi bitmiş yazı.. oysa, okurken, sanki daha derin, daha içerikli ve daha uzun bir yazının ilk paragrafını okuyormuşum hissine kapıldığım yazının aniden bitmesi, bana ağıza çalınan bir parmak bal tadında geldi...

acele edilmesi gereklerini ortaya koyarken bahsettiği; o yerin olumsuz koşullarının dile getirildiği bölümlerdeki ifade ve örneklem zenginliği kalemin gücünü bize on yıl öncesinden muştuluyor. şimdilerde ortaya koyduğu şiirlerde kendisisni ne kadar aştığını görüp, kat ettiği yolu izlemek mümkün sanki..

noktalama konusunda gecekondu benzetmesi ilginç ama bence biraz abartılı.. ben bu benzetmeyi, gecekonduları yıkalım site dikelim yaklaşımındaki müteahhit yaklaşımı gibi yıkıcı buldum... oysa, yıkmak yerine özgünlüğünü koruyalım ama şuraya da şunları yaparsak ya da bunu burdan değiştirirsek daha iyi bir şehircilik yapmış oluruz diyebilmektir eleştirel yorum.

gecekondu yerine 'altyapısında küçük aksaklıklar olan müstakil bir yerleşim alanı' deyimi bence daha uygun.

'Hem tekin değil bu sokaklar gece oldu mu susar cümle canlılar' cümlesinde oldumu soru cümlesi olmayıp; 'olduğu zaman, olduğunda' anlamında bir ifade olup bitişik yazılmalıdır. soru eki olan mi-mu lar ayrı yazılır. burdaki mu soru eki değildir.

'Kalmadı kırıntın bile Hadi geçmiş olsun ikimize. ' cümlesinde de, bile'den sonra nokta konulması unutulmuş. ya da virgül konulup küçük harfle başlanması gözden kaçmış...

bu yazı, şimdi başarılarını takip edip mutluluk duyduğumuz bir olgun'un, işe ilk başladığındaki çocukluk zamanlarına ait bir fotoğrafa bakıp gülümsemek tadındaydı..

tebrikler İlyada

:):):):):):):



CEntilmenCE tarafından 8/7/2010 11:19:02 AM zamanında düzenlenmiştir.

teşekkür ederim değerli yorumlarınız için saygılar..

Büyütüyoruz kendimizde yeni bulduklarımızı...Sonra Yüzgöz oluyoruz Bildiğimiz her bilgiyle ve yılışıyoruz/sıvışıyoruz cıvıyoruz kendimize...Bir kaç zamam sonra kendimizde büyüttüğümüz ne varsa hepsinin küçüklüğü yaşıyoruz...

Ergenleşen Düşler görüyoruz...
Ergenleşen Gülüşler...
Sevmenin çıkışında gizli nefret etmek..
Kör çukuru denir Genç beyinde toplu birşey bulunmaz...kendi bünyesini dişleyen bir dişlidir beyin düşünene acı verir ,düşünen zevk almanın yolunu bulur...Aklın isyanıdır bilmediğine karşı...Bilmek Egemen olmaktır kendi kendine...

yazıyı bütünüyle ele alırken gözlerimize aşkın kırıntıları batıyor..

ortada giden birileri var..
ve arkasına dönüp pişman olmayacak biri..

her gün acıyla doldurduğumuz sepetlerimiz ağırlaşınca acı çekiyoruz.. bunu hepimiz biliyoruz..

eywallah üstadem..
güzel bir yüreği nakşetmiş kelimeler anlama..

yalnız noktalama işaretleri gecekondu gibi :)
biraz daha şekil düzeniyle anlama doymayacağız..
siz de anlatmaya doymayacaksınız..

ortak paye..

teşekkür ederim paylaşım için..

çok güzeldi sonu ayrılıkta olsa eldeki hasılat ömre bedel çağırsaydın bende gelirdim yardıma seve seve ama davetsiz dona kalmamak adına çağıra bilirdin bol hasatlar dilerim öyle hasata can kurban tebrikler sevgis saygılar

Bakmasını biliyorsa o gözler çok şey sığdırılır. Yalnız sığdırdıklarını bırakması zordur yara almadan.
Yine masal tadında bir yazıydı. Yüreğine sağlık.

Sevgilerimle...

Güzel bir anlatımdı,samimi ve içten.
Kutlarım..

göze neler sığmaz...ve gözden neler çıkarılmaz...tebrikler,hoş bir yazıydı...saygılar...

Bazen gözü gibi bakılanlar incitiverirler. Gözümüzden düşüverirler ama hafızalara yer ederler. Bir yerlerden düşerler, ama bir yerlerden toplanırlar. Hani bizden bir şey düşünce eğilip almamız gibidirler. Neticede anılar da. yaşanmışlıklar da yine de unutulmuyor.

Çok gizemli, masal büyüsünde harika bir yazı okudum yine sayfanda, iyi bir yazarsın tebrik ediyorum. Yarattığın olağanüstü deyimlere ise bittim. Sevgilerimle....

Başlık; "Sen Bozumu", final; "...bunca sen nasıl sığmıştı gözbebeklerime? ". Anlatımın güzelliği ile tamamlanan iki muhteşem cümle.

Yazarlığın bu yönünü çok seviyorum: Kendiliğinden ortaya çıkan sözcükler. Ve siz on ikiden vurmuşsunuz.

Kutluyorum yüreğinizi.