gurur duydum

• 24 Nisan 2010 Cumartesi 10:41:30

hayatı anlamlı kılan şeylerden yaşamımızda azaldı diyorum ama yinede çıkıyor.
şimdi oturmuş bakıyorum yeşil mi yeşil bezenmiş bahçeye.
uyudum 7 saat yeterli geldi bana.
bazen hiç uyuyamam.
olsun kitap okurum.
düşünürüm.
anılar gelir aklıma.
yazarım bunları.
sonra yazdıklarıma bakarım.
kapı vuruldu.
yataktan kalktım.
sanırım kapı çalınmasa kalkmıcam da.
kim o.
benim Reis.
tanıdım Cengiz.
"gel.hoşgeldin.nerdesin birader"
"Fırat’ın selamı var"
"aleyküm selam"
kahvaltı yaptık.çay,bal,zeytin.haşlanmış yumurta,pekmez .
Cengiz iyi beslenir.
O’na göre donattım sofrayı.
sonra çıktık beraber dışarı.
hava çok güzel.
dün bayramdı.
harikaydı.
bugünde öyle mübarek hava.
Zülfü’ye uğradık.
kimse yoktu.
kavurma yapmış Zülfü.
buyur etti.
biz tokuz dedik.
yinede bir iki lokma aldık.
çaylar geldi.
Boğa Turan girdi ilk önce kapıdan.
dün yaşadığı macerayı anlattı.
gülşdürdü bizi.
bu sefer 3 kişi kalktık.
turlayalım dedik.
kayık kiraladık.
Adalar’a gidelim dedi Boğa.
"Adalar’a gidilir mi bu küçük kayıkla?tekne lazım"dedi Cengiz
yunus görme arzusuyla gezdik.
göremedik.
nöbetleşe çektiğimiz kayığın küreklerinden biri koptu.
al sana iş.
tek kürekle kıyıya kadar geldik.
"bi de Adalar’a gidelim diyodun."
"haklısın torik."
Cengiz yemek ısmarladı.
sonra Hayrettin gemi maceralarını anlattı.
en çok Marsilya’da eğlendiğini söyledi.
bizde hiç istek uyanmadı Marsilya konusunda nedense.
bizim hayallerimizde İskenderiyye limanı vardı hep.
çocukluk arkadaşım Cengiz’de çok dile getirirdi zaman zaman bunu.
Cengiz sigarayı bırakmış.
"arkadaşlar size şiir okucam"
ben şiir severim.
Hayrettin’de sever.
eh ortak yanlarımız var işte.
"oku Torik"
"aramızda uzanan binlerce mil yola rağmen
biz asla ayrı değiliz
çünkü sevgiler mesafeyle ölçüye gelmez
yürek karar verir."
"vay be.helal.çok güzel"
"daha devamı var.ama bu günlük bu kadar"
"şiir yazıyosun demek"dedim
"birkaç aydır be Reis"
"kaç tane var"
"şimdilik 17 tane şiirim var"
"ayda bir kez mi yazıyosun"
"yok ya Harun.bazen aylarca yazamıyorum.ilhamı bekliyorum"
güldük.
arkdaşlık çok güzel şeydi.
iyi arkadaşlar iyi günde kötü günde hep yanındaydı işte.
asla arkalarını dönmezler bu gençler diye düşündüm bana.
gurur duydum.
onlarda aynı şeyi hissetmiştir kanımca.
aslında Cengiz’in macerası çoktur şu fani hayatta.
çileside çoktur.
annaesi babası Bulgaristan’lıdır.
Sofya’da doğmuş Cengiz.
1989’da Türkiye’ye geldiler.
halasıyla gelmiş buraya ve eniştesi ,çocukları.
annesi babası ayrı yaşıyor.
Sofya’da onlar hala.
ilk zamanlar çok dokunmuş Cengiz’e bu durum.
şimdi alıştı,aradan geçen 20 yıl var yani.
klas arkadaşlar ikiside.
klasikleride severim ben.
onlar asla ölmez.hayattaki türlü cenderelerden kurtulmaya çare var mı?
evet.
arkadaş sıcaklığı.
cendere gitsin bizden.
biz barışa,dostluğa inacımızı asla yitirmeyenlerdeniz.
25 yıldır süregelen bu dostluk daha çok devam edecek.
sahte dünyanın anlamsız cenderelerine rağmen.

ft.

devam edecek