KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1391 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
Bak!...
Merhaba.
...
’...’
Bak!...
Bana bak!...
Sana söylüyorum!...
....
Gel bir anlaşma yapalım. Her şart dahilinde, her girdiğimiz yolun çıkış noktasında, tüm ulaşılacak sonuçlar, benim kazanmamı garanti altına almak kaydı ile; yapalım bu antlaşmayı...
Asla kaybeden ben olmayım!...
Hep birşeyler elde ediyor olayım... Yanımda kâr kalsın yaşadıklarım; benim kurguladığım, benim istegime göre yönlendirdiklerimle... Hatta ben yönlendirmeyim de, yani, yorulmayım yönlendirmek için; sen uğraş bunlarla, tıpkı benim istediğim gibi...
Kendini hiçe say!...
Sadece ben ve benim isteklerim olsun düşüncelerinde...
Yorma beni... Herşeyi istediğim gibi altın tepsi içinde sun bana!
............
Evet, kabul ediyor musun?...
’Evet’ diyorsan, tamam anlaştık.
Neden duruyorsun öyle?
Sevecem seni işte... Ödülün bu!...
Sadece sevdiğimi söyleyerek sana, seveceğim seni... Başka birşey bekleme benden!...
...
Tek kazancın bu olacak benden yana!...
Ne o?... Burun mu kıvırıyorsun?
Tanrım! Ne kadar buldum da bunadım oldun böyle?
Ne kadar namkörsün!...
Kimsin sen? !...
Ne sanıyorsun kendini?
İki kelime konuştuk diye, adam mı oldun hemen?
Ben acaba bu gece yatar mıyız diye düşünerekten gözlerinin içine baktım diye mi girdin havaya? Güldürme beni...
Akıllı ol!...
..............
........
Hadiii!... Yorma beni...
Al işte!... Diyorum Sevecem Seni...
Benim istediğim gibi.
Senden sıkılana kadar.
Bana her istediğimi verdiğin zaman süresince.
............
Sonrası mı?
Deli misin sen?
Ne sonrası?
.........
Şu anı yaşıyorum ben.
Sığ sulardan derinlere gitmek istiyorsan başka kapıya.
Uğraşamam!...
Yorulamam!...
........
Ayrıca, sen değil misin, ufacık sevgi kırıntılarının peşinden kendini hiçe sayarak koşan?
Sen değil misin, iki cilalı klişe söz duyabilmek için türlü şirinlik kalıplarına giren?
Mavi boncuk dagıtan en bolundan?
Sen değil misin, elinde manevi tek degeri bulunmayan?
Sen değil misin, elindeki maddiyatını bile umursamadan geriye bırakmaya hazırlanan bir ’seni seviyorum’’a?
.........
Yorma beni!
Bak sevmem seni! Ona göre...
Ne o?...
Seviyorum, iki kelime konuşuyorum diye havalandın yine.
..........
Yorma beni!
Gel, anlaşmaya sadık kalalım.
Ne anlaşması mı?
Yaptık ya, demin. Söyledim ya, sana şartlarımı...
Kabul etmiyor musun?
.......Güldürme beni..
Ben söylediğim an bitmiştir olay. Sana sordum mu ki kabul eder misin diye?
Hıh!...
Kanınla imzalattım sana bu anlaşmayı. Uyu sen hala!...
Çok güldürdün beni emi. Allah’ta seni güldürsün!
...
Hadi ama...
Yorma beni!...
........
..........
Yorma beni!...
Zaten yorgunum.
Acıyor her yanım! Kabuk bağlamış yaralarım dıştan, içleri cıvık, cıvık iltihap kaynıyor. Dokunsan hafiften bile olsa, nasıl acıtıyor o temas, bir bilsen... Ama bilme!... Bilirsen sen de acıtmak için dokunmaya başlarsın diğerleri gibi, tahammül sınırımı denemek için... Sınırlarımı öğrenirsin!
Halbuki, dokunmadığın sürece bana; sadece o sert kabuğumun görüntüsü kalır aklında, bana aitin de..
...
Üşüyorum!... Mum alevi bile olsa yanan, ısınabilmek için uzanıyorum ona. Ama üşüdüğümü bilme!... Ellerimin, kalbimin ve duruşumun soğukluğunu kendime olan güvenimle bağdaştırmaya devam et. Umursamaz, kendini seven, kendinden başkasına ihtiyacı olmayan biri olarak kalayım geçmişin de, şimdin de ve geleceğin de... Bilme üşüdüğümü, bakışlarından aldığım o sıcaklık ile ısındığımı...
Hep güçlü bil beni. Dışa yansıyan kale görüntüme aldan!... Burçlarımın yüksekliğinden başın dönsün!... Yansıma olan duvarlarımla kıyasla kendini!... Ezik olduğunu hisset bana karşı ve ’ne ulaşılamaz’ de benim için!... Beni yücelt!... Sadece bir yanılgı olduğumu bilme, ustalıkla görüntülenen.
.......................
Hadi.
Yorma beni!...
Sevecem, bak!...
Bende olanı veriyorum karşılığında sana, bak...
Uğraştırma!
Yorma beni!...
Yaşayalım işte; en ağdalısından güzel bir gece ile noktalanacak olan Seni Seviyorum’u...
...
...
tarihimi bilmem kaç bin yedi...
zaman/sızım!...
YORUMLAR
:)
Söyecek bir şey var ama sanırım burda olmaz.
KÖTÜ
Diyeyim sadece...
Sevgimle.
İlginç bir yazı.Sürükleyip gidiyor okuyucuyu.
Kutlarım yazarı.
Hadi.
Yorma beni!...
Sevecem, bak!...
Bende olanı veriyorum karşılığında sana, bak...
Uğraştırma!
Yorma beni!...
Yaşayalım işte; en ağdalısından güzel bir gece ile noktalanacak olan Seni Seviyorum''u...
gönlün geniş
anlatımın çokhoş.
sevgiler
Bütün bunlar koymaz bana da... Bugüne kadar hep yanlış duvarlara dayadım merdivenimi. Yanlış duvarları boyadım.
Ya da... Yanlış değildi, ama... Yıkılıveriyordu nedense... Ağır mı geliyordum ne?
Ben hep öyle sevdim zaten... Bir tek "seni seviyorum"a verdim her şeyimi. Ah, hayır! Çoğu zaman bu bile değildi... Bu bile çokdu bana. Daha henüz lisedeyken söylemiştim sevdiğim kız Hatıra'ya.
"Seni sevmeme izin ver, o yeter bana." demiştim.
Ve o izin vermişti kendisini sevmeme. Hepsi bu... Ne bir karşılık, ne de bir şey... "Seni seviyorum" mu? Güldürmeyin beni! Ne haddime? Arada bir sadece uzaktan gülümserdi, o da azıcık...
Azıcık gülümsemeye sattım ben gençliğimi. Yıllarımı verdim ve tüm lise boyunca o kızı sevdim.
Ve Hatrıra'dan hatıra kaldı bana: Sonraki yaşamımda hep aynı şeyi istedim sevdiklerimden: "Seni sevmeme izin ver, o yeter bana."
Sense... Çok cömertsin ve ödüllendiriyorsun köleni "seni seviyorum"la.
Ah Zeynep!.. Delisin sen!
Ve elinde bir tek kırbacın eksik!..
Buna rağmen karanlıklar içinde koşuşturup duruyorsun.
Ve ne acınacak haldesin!
Ama acınacak olan kim? Sen mi? Yoksa fedakârlık istediğin kişi mi?
Aslında her ikiniz de...
Ama en çok sen... İçinde bulunduğun karanlıkta duvarlara toslayıp duruyorsun...
Ben olsaydım... Bir tek "seni seviyorum"a verirdim her şeyimi. Bunu hiç düşünmeden söylüyorum. Eğer hak ediyorsan sevgimi... Hayır bak, şimdi ben de saçmaladım; hak etmek de ne demek? Aşk sınır tanır mı ki? Carmen romanında da ihtirasları uğruna cinayetten ve hırsızlıktan çekinmeyen çingene güzeli Carmen'e aşık olarak parlak istikbalini yakmaz mı genç subay?
Bir "seni seviyorum"a verecek kadar deliyim ben de kendimi. Özgürlüğümü de... Varımı yoğumu da... Benliğimi de...
"Aşk köpekliktir" diyordu birileri değil mi?
Ah! Köpeklikten çekindiğim yok da...
Uğruna geleceğimi ve neyim varsa yakacağım insanı bulmak... Bir çingene bile olsa... Ve ihtirasları uğruna cinayetten çekinmese... Ve önce beni öldürse...
Old Man tarafından 9/4/2007 11:10:20 AM zamanında düzenlenmiştir.
Ustalıkla yazılmış sürüklüyor, okutuyor kendini.
Sonunda anlaşılıyor,
duyarsız sanılan yüreğin derinlikleri...
Çelik gibi sert olamaz ki yürek etten.
Aşkta gurur olmazmış.
Bir kez aşık olan da dönemezmiş.
Aşık maşüğa mağlup değilse bu da aşktan sayılmazmış.
-----------------
Tebrik ederim.
Saygılarımla.
