KARINCA OLUYORUM

• 21 Nisan 2010 Çarşamba 15:13:06

Çok çalışmanın değişmeceli tarifi karınca gibidir, bu yediden yetmişe herkesçe bilinen bir deyimdir. Birde karıncayı incitmemek deyimimiz vardı bu da herkesçe bilinir. Bilinir bilinmesine de karıncayı kim ne yapsın, hiç işi gücü derdi yok karınca mı arayacak insanoğlu incitmek için öyle değilmi.



Yazın ekinler biçilip hasat zamanı geldiğinde bu böceklerin sistematik bir şekilde çalışmalarını seyretmek gerek, disiplinli bir şekilde ve çift sıra yaparlar her işlerini. Bu öyle bir düzendir ki sıranın biri yuvaya yiyecek taşırken, diğer sıra yiyecek toplanan alana doğru ilerler . Ritim hiç şaşmaz.



Bir gün karıncalar çalışırlarken geçtikleri yola irice bir saman çöpü uzattım, bu defa da çöpün üzerinden geçmeye başladılar , bir anlık hareketim onların hızını kesmişti. Bunu o böceklere yapmış olmamdan vicdan azabı çekmiş olmalıyım ki harmandan avucuma aldığım buğday tanelerini götürüp yuvalarının önüne koymuştum.



Kim bilir o küçücük hayvanlar saman çöpünün üstünden geçmeye çalışırlarken nasıl zor anlar yaşamışlardır. Kötü hissettiğim zaman onlar gelir aklıma, karınca oluyorum, üzerime dağlar devriliyor, çırpındıkça ayaklarım sakatlanıyor, kanatlarım kırılıyor tutunamıyorum, sanki ölüyorum.

Beğen