Özgürlük

• 21 Nisan 2010 Çarşamba 10:26:15

Özgürlük
------------*

Mehmet Sancak
--------------------*

üç kardeştiler,anne ve babaları trafik kazasında hayatlarını kaybedince babaanneleriyle yapayalnız kaldılar,yaşlı babaannelerinden başka hiç kimseleri yoktu ,babaannelerinin üç kuruş maaşına talim edeceklerdi.komşuları ara sıra eve gelip eksiklerini karşılıyor çocukları gözetim altında tutuyorlar dı, anne babalarının olmayışı çocukları okuldan tamamen soğuttu.hayır kurumları hayırsız çıkmış, hiçbir yazıya cevap alınamamış adeta kaderlerine terkedilmiş gibiydiler babaannenin elinden fazla birşey gelmiyor,son kuruşuna kadar çocukların kursağına sokacağım diye uğraşıp duruyordu ,aradan üç beş ay geçmiş yardımlardan bir haber olmadığı gibi , komşularda yavaş yavaş elini ayağını çekmeye başlamışlar dı sıkıntı son raddeye gelmişti artık, birilerinin bir şeyler yapması gerekiyordu,çocuklar aç sefil ,babaanne perişan bitik bir haldeydi , çocuklar çok sakin ve terbiyeli çocuklardı ama sonuçta çocuklardı arkadaşları yerken içerken tabiki de onların canı istiyordu babaannenin onları o duumda görmeye daha fazla tahammülü kalmamış,çıldırıyordu.artık kolu komşuda uğramaz olmuş herkez kendi derdindeydi .ne kadar acı ne kadar vahim bir durum,nerde bu hayır seven hayırsızlar ,hiç biri ortalarda yok .oysa kendi çıkarları doğrultusunda yapılan reklamların akıtılan paraların binde biri olsa hayatları kurtulurdu ,ama olmuyor ,tırnağın varsa başını kaşı .evlerinin önünde bir jeep durdu,otuzbeş kırk yaşlarında yakışıklı ve güzel bu insanlar, eve doğru geliyordu babaanne buyur etti,kısa dönem sohbetin ardından hemen konuya girdiler,çocuklarının olmadığını , büyük kızı evlatlık edinmek istediklerini,onlara da yardım elini uzatacaklarını anlatıyorllardı..babaanne şaşırmış adeta donmuştu,kısa bir süre sonra kendine geldiğinde düşünmek için bir hafta süre istedi,kıza sormadan böyle bir kararı zaten veremezdi,kıza alıştıra alıştıra söylemek istiyor, bir türlü söyleyemiyor du ama söylemeliydi, çünkü hem kızın hemde kendilerinin kurtuluşu buna bağlıydı.durumu kıza açtı ama hiç beklemediği bir tepkiyle karşılaştı,kızda kendine göre haklıydı kardeşler ayrılmak istemiyorlar karşı çıkıyorlardı..,babaannede geleceklerinin buna bağlı olduğunu belkide son şanslarının bu olduğunu anlatmıştı kıza,kız baskıya dayanamamış kabul etmişti oda kardeşlerinin rahatlığı için kabul etmişti, ertesi gün jeep kapıda gözüktü,misafirler elleri boş gelmemişti en azından bir ay yetecek erzak, çocuklarada gönül alacak bir şeyler,çocuklar okadar mutluydu ki dert keder bir anda yerini sevince bırakmıştı. gözünü sevdiğim para...rezil de sen edersin ,vezirde.tabi sonunda vakit gelmiş kız yuvadan uçmak üzereydi ,vedalaşmalar ağlamalar sızlanmaların ardından kız uçmuş ,yeni bir hayata yelken açmıştı ,açmıştı açmasına amma on gün olmuş bir haber alamamışlardı oysa giderlerken kardeşlerine de yardım edeceklerine dair söz vermişler di, kardeşlerde ablalarını çok özlemişler devamlı ağlıyorlardı , bu böyle olmazdı birilerinin mutlaka yardım elini uzatması lazımdı yoksa hiç istenmeyen sonuçlar ortaya çıkabilirdi.babaanne yanına bir komşusunu alarak adrese doğru yola çıktılar ,nihayetinde buldularda,kapıyı çaldılar ,kapı duvar demir kapıyı açıp içeri girdiler ve kıyamet orada koptu,adreste böyle birileri yoktu, hiçte olmamıştı.anlaşıldı kız kaçırılmıştı hemen emniyete ve savcılığa suç duyurusunda bulunundu, şehirde duymayan kalmamış,daha düne kadar piyasada olmayan menfaat simsarları ortalıkta cirit atmaya başlamışlardı .dün neredeydiniz kardeşim, dün neredeydiniz , artık onlarldan kimse medet ummuyordu, bundan sonrası emniyetin işiydi,gerekli ifadelerden sonra beklemekten başka yapacak hiç bir sey yoktu,nasılsa eşgalleri belliydi,artık çocuklar ve babaanne koruma altına alınmıştı çok şükür. nice sonra emniyet yerlerini tespit etmiş operasyon yapmaya karar verilmişti...öylede oldu operasyon gerçekleşti fakat kimseler yoktu,kızı elleri ayakları bağlı depoda bulduklarında perişan bir hali vardı,pisikolojik desteğe ihtiyacı vardı, hemen hastaneye kaldırdılar,iki günün ardından kendine geldiğin de hiç bir şey hatırlamıyordu,kardeşler buluşmuşlar ,sıkıntı,eza,cefa hepsi unutulmuştu,hastaneden çıktılar eve gitmediler,çünkü kaymakamlık geçte olsa uyanmış,yaptıkları hataları telafi eder gibiydiler.şimdi herkez mutlu yaraları sarmaya çalışıyorlar.işte sebep ve sonuç ilişkisi.

Bu Öykü Tamamen Mehmet SANCAK a aittir.*

( Duyguların Şairi )