Bugün aklıma günlük tutmak geldi.Hani lise dönemimde tuttuğum gibilerinden. İlk aşk sözcüklerinin dizili olduğu,pişmanlıkların,acıların iç içe olduğu utanılacak bir olay yaşadığımda kendime benzeyen bir kız çocuğu resmi çizip yanaklarını kırmızıya boyadığım gibi süslü, bir günlük.
"Merhaba günlük"le başlayıp "İyi geceler günlük"le noktalanan.Kimi zaman "SENİ SEVİYORUM" diye ilk aşkıma haykırdığım günlüğümü kaybedeli çok oldu.Bugün yeni bir tane tutmak için aldım bir günlük elime.Kitapçıdan özenle seçtim ağır ve oturaklı olsun istedim.Yaşıma yaraşır derecede ağır.Hem artık yaşadıklarımda öyle yenilir yutulur cinsten değildi ki.Sanırım beni ağırlaştıran yaşım değil yaşadığım olaydı.İlk yitiğim.
Günlüğüme bu gün ilk şu iki cümleyi yazdım.
SENİ ÇOK SEVİYORUM ANNE.SENİ ÇOK ÖZLÜYORUM.
Yarın günlüğümün satır başı aynı olacak.
MERHABA GÜNLÜK.
Sanırım artık günlüğüm bu iki cümle ile son bulacak.