- 1326 Okunma
- 19 Yorum
- 0 Beğeni
GÜNLÜĞÜME
15.04.2010
Güne, sabahın erken saatlerinde merhaba dedim. Yatağımdan, nedense çok yorgun kalkıyorum. İki- üç gündür yaşadığım, yoğun stresin de etkisi olabilir. Kırk bir yılın sonunda, benimle birlikte, ömrümün sonuna kadar arkadaşlık edecek, ikinci bir arkadaşla tanıştım.
Psikolojim, çok iyi sayılmaz bu günlerde. Her şey üst üste geliyor nedense. Benim, bundan sonra olur olmaz her şeyi kafama takıp, üzülme gibi bir lüksüm yok artık. Her zaman, güçlü bir insan olduğumu düşünürüm. Gerçekten de öyleyim. Her türlü, sıkıntıya, zorluğa karşı mücadele ettim. Ayakta kaldım. Yıkılmadım. Geriye dönüp baktığımda, kendime kızıyorum. Değmeyen insanlara, üzülmek gerektirmeyen olaylara, çok fazla üzülmüşüm.
Sevgili günlüğüm ;
Keşke, seninle daha önce tanışsaymışım. Sana, o sıkıntılarımı, kızgınlıklarımı, sevindiğim anlarımı, anlatıp, rahatlasaymışım.
Çok geç kalmadım aslında. Ha ! Bu arada, daldan dala konuyorum yine. Ne yaparsın işte. Tipik ikizler burcu kadınıyım. Arkadaşlarımı tanıtıyordum sana.
On yedi yıl önce tanıştığım arkadaşım; şeker mi şeker biri. Şekerliğinin yanında, tehlikeli birazcık. Adı : Şeker hastalığı. Onunla tanıştığımızda, birazcık üzülmüş, bir hafta kadar evden dışarı çıkmamıştım. Sonra alıştım. Ona gülümsedim. Dostluğumuz, güçlenerek arttı. Şimdi, çok iyi anlayabiliyoruz birbirimizi.
Yeni katılan arkadaşım ise daha önceden katılmaya karar vermiş fakat ertelemiş katılımını. O, biraz daha fazla korkuttu beni. Gözümü esir aldı. Bir ay boyunca, net göremedim. Okuyamadım. Beni çıldırtan da, okuyamamaktı aslında. Sebebini bilememek de sıkıntı veriyordu. Teşhis konulmamıştı. Üç ay beklemem gerekiyordu. O süre doldu en sonunda.
İki gün önce, adını, sanını öğrendim. Onun adı da , MS. Yani Multi Sekleroz. Derler ya; nasipsiz, dayak bile yenmezmiş diye. Doğru gerçekten. Onu yaşamak, onu yaşayanları anlamak, bana da nasipmiş. Daha iyi olabilmek için yarın itibariyle tedaviye başlıyorum. Şeker arkadaşım için günde dört kez yapmak zorunda olduğum enjeksiyona, bir enjeksiyon daha ekleyeceğim.
Kaderime isyan etmiyorum. Hiçbir zaman da etmedim. Derdi veren de Allah, çareyi veren de Allah. Şimdilik, elim, ayağım tutuyor. Gözüm görüyor. Kalbim atıyor. Beynim çalışıyor. Onunla da çok iyi dost olacağız. Yeni arkadaşımı da kabulleneceğim. Birbirimizi anlayacağız.
Umutlarımı hiç yitirmeyeceğim. Yılmayacağım. Ayakta kalmaya çalışacağım. Buna inanıyorum.
YORUMLAR
Umut ettim
Ben umut ettim yarınlara.
Umut ettim yenmek için
Tüm hastalıklara.
Güçlü benliğim yeter bana.
şiir yazan kalemim var tüm dostlara.
dostlarıma söz verdim.
savaşacağım tüm hastalıklarla...
15 04 2010 not= çok değerli dostum,nermin kaçar
hanım efendiye yazdım
Kutup Güldane
Bu ne güzel bir yazıdır. Dost kalem güçlü, emin,umut dolu bir kişiliği dökmüşsün ortaya...
Çok ama çok beğendim...Şu hayat şartlarında hemen hemen herkesten duyduğum negatif yorumlardan öylesine bıkmıştım ki...şükür etmeyi bilmeyen sabır göstermeyi bilmeyen insanlardan hele şu ara özellikle uzak duruyorum..senin bu yazınla işte budur dedim..insan kuvvetli olmalı,sabır göstermeli ve şükür etmeli..dost olabilmeyi becerirsek hayatla hayatta bize dost olmaya çalışıyor..kısa keseyim..:)
yazını çok beğendim..pozitif,ümit dolu,güçlü bir yazıydı...
saygılarımla ve sevgilerimle...
Nermin Kaçar
... güçlü kişiliğe
... sağlam bir ruha sahipsiniz şair kardeş
... sahip olduğunuz o yaramaz arkadaşlarınızın
... öncelikle sizin gibi bir şahsiyeti yenmesi mümkün değil
... üstüne
... kesin çözüm ilacı
... modern tıbbın hızla ilerlemesine göre
... yakında elinizde olur allahın izniyle....
... sağlıklı huzurlu ve mutlu günler dilerim
... değerli kalem güzel insan,
Nermin Kaçar
Canımm senin de dediğin gibi derdi veren Allah, dermanını da verir. Sen güçlü ve yürekli bir insansın ve en önemlisi de azimlisin. Tüm bu olumsuzlukların üstesinden gelirsin. Yeter ki gönlünü ferah tut ve ne olursa olsun kendini üzme.
Sevgilerimle...
Nermin Kaçar
Kırk bir yılın sonunda, benimle birlikte, ömrümün sonuna kadar arkadaşlık edecek, ikinci bir arkadaşla tanıştım........okuyunca sürükleniyoruz kendi kendimize.......eeeeeeeeeee diyor okumaya devam ediyoruz...yazının içeriğinde kaybolurken finalde eriyip kalıyoruz...yazmanın büyüsü....bu değilmi.....bilmek ve onunla yaşamak....isyan etmeyip....kabullenmek....ve onunla dertleşmek tüm çektiklerimizi bu sayfalarda paylaşmak dostluğun sınırsız sevgisi değilmi.....kardeşim.....daha sık yaz..... paylaş bizlerle çünkü paylaşmanın asaleti....senin içinde kaleminde var....puanım bu güzel yazıya bu içli klaleme yakışandır......saygılar
Nermin Kaçar
Keşke sadece edebî bir yazı olsa bu. Bir öykünün başlangıcı, bir kurgu, bir senaryo olsa...
Fakat nice insanlar var o '' arkadaşlara'' sahip; kimi pes ediyor, kimi birlikte yaşamayı öğreniyor..
Ve kimileri var ; bedenen değil de ruhen acılar çekiyor yaşadıkça , hem de çaresiz, çözümsüz, daha çok acıtan, daha çok inciten...
Nermin Kaçar
canımsın yine güzel dizelerle anlatmışsın derdini
şeker olmayan insan varmı öyle bir dost ki her kapıyı çalıyor yeterki biraz gıdana dikkat ediver tabiki zor biraz her şeyi yiyememek
diğer rahatsızlığın ise sanırım şekerin yol açtığı olmalı çünkü gözlere böbreklere de yansıyor
rabbim den diliyorum büyük geçmiş olsun yılma ne olur ayakta dur dimdik sevildiğini unutma
daima sevgimdesin
hayırlı cumalar olsun
Nermin Kaçar
Nermin Hanım sizi iyi ki tanıdım, güçlü insanlara hep hayranlık duymuşumdur. Siz de satır aralarına sığmıyorsunuz o kadar yüreğiniz büyük ki; sizi sevenleri hep yanınızda hissedin, çünkü herkes gibi ben de sizi çok seviyorum. Herşey kafada biter ve siz bunu çok güzel başarıyorsunuz size hastalık vız gelir. Zaten de anlaşılıyor kaleminiz gibi sizde çok ama çok güçlüsünüz. Bol şifalar temenni ediyorum ve daha çok okuyacağız güzel yazılarınızı. Sevgilerimle....
Nermin Kaçar
NERMİN HANIM,DAYANABİLDİĞİN KADAR DAYAN...HAYATTAN KOPMAMAYA BAK...BEN,OKADAR DARBELER YEDİM HALA YAŞAMA SIMSIKI SARILIYORUM...BU KADAR SIKINTININ İÇERİSİNDE OKUYUP YAZMAYA ÇALIŞIYORUM...KÖR BİR ARKADAŞIM VAR;YÜRÜRKEN BANDEN YARDIM İSTEMİYOR,KENDİM GİDERİM DİYE...SEN DE KİMSEYE BOYUN EĞME.HADİ BAKALIM KOLAY GELSİN...
SELAMLARIMLA ...SAYGILARIMLA...
Nermin Kaçar
Acıların kadını...Üzülme kardeşim...Sen,mücadelenden en ufak bir şey yitirme...Önce kendine güven.İnsanın tek dostu,kendi benliği...Kendini kaybettiğin anda yakınındaki en sevdiğin bile uzaklaşır...Sen zaten bu savaşta yıllar öncesi,ayakta kalmasını öğrenmişsin.Canım benim.Hep iyi haberlerini duyacağım bundan sonra,tamammı...Yalnız gözyaşları döküp de ağlatma beni...
Güzel bir günlüktü.
Sevgilerimle Nermin Hanım...
Nermin Kaçar
ablacigim öncelikle size gecmis olsun diyorum.... Hayatta her sey biz insanlar icin sizin bu saaten sonra yapacaginiz tek sey yeni arkadasinizi sevmek, kendinize deil ona acimak, sizin güclü bünyenize geldigi icin onu üzmek ve sizi en kisa zamanda yanliz birakmasini saglamak olmali hic bir sey insanin kendinden önemli olamaz hic bir sey icin hic kimse icin kendinizi üzmeyin ve güclü durusunuzu koruyun Allaha emanet olun.....
saygilar ve sevgiler......
Nermin Kaçar
Söylemiştim, yine söylüyorum: Böylesi sevecen bakış açısıyla, bu denli cesur yürekle herşeyin üstesinden geleceksin. Ve Emine'nin dediği gibi; sen yazacaksın, biz okuyacağız. Sen anlatacaksın, biz dinleyeceğiz. Bakma, şu yazdığımız alanın bir çerçevesi var ama o çerçevenin çok dışına taşmış dostlarız biz. Yanılıyormuyum?
Sevgilerimle.
Nermin Kaçar
Nermin'ciğim çok geçmiş olsun, Rabbim hayırlı şifalar versin.Her şeyi kafana takma, stres biliyorsun her şeyi artırır, seni seviyoruz, Mevlama emanet ol, sevgilerimle.
Nermin Kaçar
Canım arkadaşım benim. Biz kader ikiziyiz galiba. Sen iyi olacaksın, ben buna inanıyorum. İnsan istedikten sonra başaramayacağı hiç bir şey yoktur. Sen azimlisin. Başaracaksın. Atlatacaksın. İşte böyle yapacaksın, çok sıkıldığında, bunaldığında, beyaz sayfalara kara kara yazıp rahatlayacaksın. Tıpkı benim gibi... Bu güzel anlatımını kutlarım...sevgilerimle...