yazına geç kalmışım.... bağışla.... akşama kadar zahmet sabaha kadar rahmet yağan.... şehir derlerdi bizim gençlik yıllarında büyüklerimiz...... yıllar sonra gördüğümüzde geçici bir görevle üç yıl kalmıştım...bir eşinin olmadığı bir metropol.....dünyanın incisi.....çalışanlar için tamamda emekliye zor....tüm kardeşlerim orada.....her yönüyle muhteşem her yönüyle acımasız bir kent..... yazının güzelliği bir kere daha soluttu bu güzelliği.... saygılarım daimdir gözlerinden öperim.....

SAYGI DEĞER HEMŞERİM GÜNAY BEY! İSTANBUL'A ÖZLEM DOLU YAZINIZI OKUDUM BAYAĞI UZUN SENE OLMUŞ BENDE İLK 1985YILINDA GİTMİŞTİM BEN SANDIM Kİ;İSTANBULA SANKİ SİNOPTAN KALKIP SİZİN KÖYE KADAR MESAFE SANMIŞTIM ÇOCUK AKLIM İŞTE ALLAHIM GİDİYORUZ OTOBÜSLE YOLLAR UZADIKÇA UZUYOR 10DK DABİR ANNEME SORUYORUM ANNE DAHA GELMEDİKMİ DAHA GELMEDİKMİ DİYE :)) MEĞERSE İSTANBUL OKADAR UZAKMIŞTA HABERİM YOKMUŞ AMA ÇOK GÜZEL BİR YERDİ OZAMANLAR ŞİMDİ İSEDE CUMA GÜNÜ GİDİCEĞİM ALLAH NASİP EDERSE ÖZELLİKLE BİLECİKTEN TREN İLE SEYAHAT EDECEĞİM ÇÜNKÜ;HAYDARPAŞADAN VAPURA BİNİP O GÜZELİM MİS KOKAN DENİZİ HAVADA UÇUŞAN MARTILARI VE DENİZ ÜZERİNDE OLAN VAPURLARI SANDALLARI GÖRMEK İÇİN KIZ KULESİNİDE GÖRMEK İSTİYORUM AMA BEN SAHİL KENTİN KIZI OLDUĞUM İÇİN DENİZİ DAHA ÇOK ÖZLEDİM SİZ SAKIN ÜZÜLMEYİN SİZİN YERİNİZEDE BOL BOL GEZECEĞİM VE SAHİLE BAKACAĞIM YAZAN YÜREĞİNİZ HİÇ BİR ZAMAN SUSMASIN ÖZLEM DOLU YAZINIZ BİZLERİ ALIP NERELERE GETİRDİ TEŞEKKÜR EDERİM PAYLAŞIMINIZ İÇİN SONSUZ SAYGIM VE SELAMLARIMLA ÖZDEMİR AİLESİNE SEVGİLERİMLE


ağla yüreğim tarafından 4/13/2010 10:15:56 PM zamanında düzenlenmiştir.

İstanbul her daim güzel

anlatımda öyle idi

kutlarım

saygılarımla

Günay Bey iyi ki okumuşum yazınızı inanın çok güzel anlatmışsınız sanki İstanbul'un bir an havasını soludum. Ben de çok şehir gezdim ama İstanbul'u gördükten sonra diğer şehirlerimiz de özel, güzel ama yavan geldi. Boğaziçi Köprüsünün çok heybetli bir görünümü var hele akşam ışıkları yanınca ve çeşit çeşit gemiler geçince seyrine doyum olmuyor. Hele vapurla tur... kıyılardaki muhteşem yalılar, Kızkulesi, Kulule Askeri Lisesi vs, büyülenmemek elde mi? Benim eşim de aşığı İstanbul'un. Zaten o rüyayı bir kez gören, tekrar tekrar görmek istiyorum. Dilerim sizin de gerçekleşir hayalleriniz...
Tekrar tebrik ediyorum harika bir yazı okudum. Saygılarımla...

yüreğinize sağlık yine İstanbulun panaroması çıkmış dizelerd,sevgilerimle...

ıstanul güzel şehir
sevdalı dır herkez ona
ama bence yaşanılası değil kendi adıma konuşuyorum gezmel için gitmeli ve olca parayla
çünkü ıstanulda yaşamak zor
kaç kez gittiğimi hatırlamıyorum gittim çokça rabime şükürler olsun imkanım olursa yine giderim çünkü özlüyor insn ıstanbulu
güzel anlatımdı
saygılarımla

Bende senin gibi düşünürdüm Günay'ım inşallah İstanbulda görev yapmam derdim. Ama 30 senemin 8 senesi o şehirde geçti.İyi kide öyle olmuş. "Boğulurum,kaybolurum " diye düşünürdüm. Yanılmışım.İstanbul sevdası hiç bir sevdaya benzemez.
Şartlar inşallah seni o güzel şehirde yaşamaya mecbur eder. Kalabalığı insanı biraz korkutuyor. Ama zevkleri için katlanmaya değiyor. Güzel bir yazı , güzel bir anlatım. Öperim gözlerinden...

Ah kardeşim neresinden istiyorsunuz,kesip gönderelim sizlere şu İstanbul'un.

Hava deseniz,artık eski hava kalmadı.
Deniz deseniz,eskiden İstanbul da lüfer balıkları yüzerdi maşallah şimdi lüfer yerine kefal avlanmaya başlandı.Hatta kefal balıkları nefes almak için zıplamaya başladı,bu da demektir ki denizimiz iyice kirlendi.Yüzmeyin sakın bu denizlerde.
Daha daha eskilere gidersek,Bostancıbaşılarımız varmış bizim hudutlarımızda sanırım son umudumuz yine hudut çekmek ve birer Bostancıbaşı koymak.Yoksa ne İstanbul trafiğine engel olabiliriz ne de kalabalıkla baş edebiliriz.

İyisi mi bulunduğunuz yerin kıymetini bilin.

ESEN KALIN.

çeker insanı büyü gibi..

Aynen öyledir İstanbul...Özletir kendini...Ne zaman daralsam, sığamasam bir yerlere başlarım söylenmeye: " İstanbul'um geldi..."..Şimdilerde olduğum gibi...Mayıs diyorum, kısmetse...Erguvanlar açtığında...

Bekle beni İstanbul…
Ne olursa olsun geleceğim sana…
Bırakacağım kollarına…

Saygılarımla....

Günay bey, İstanbul'lu olmayan birinin ağzından, çok sevdiğim, içinde yaşamaktan keyif aldığım, dünyanın hiç bir şehrinde yaşamaktan bu kadar mutlu olmayacağım, güzel İstanbul'umu o kadar güzel anlatmışsınız ki, çok teşekkür ederim.
Yazınızda bir İstanbul turu yaptım diyebilirim.İnşallah siz de gelme şansınız olursa, ailenizle, dünyanın incisi bu şehirde, çok mutlu, huzurlu ve sağlıklı yaşarsınız. Saygılarımla...

Ben de en son 1972 yılında gitmiştim İstanbul’a. Babam arzuhalcilik yaparak 5 kişilik ailemizi geçindirmeye çalışan bir insandı. Ne kadar kazandığını hiç bilemezdik, ama parasının olduğunun farkındaydık. O zamanlar “baban nasıl bir insan?” deseler mutlaka “cimri” olurdu cevabımız, şükür kimse sormadı. Ama cimri diyeceğimiz insan, babam parasını biriktirir bizi her yaz tatilinde gezmeye götürürdü. 10-15 gün süren bu tatillerde kimseye yük olmazdık, otelde kalır lokantada yerdik. Akrabalarımızı bir kaç saatliğine ziyaret ederdik. Çok şehri gezdik, ama İstanbul’un yeri başkadır anılarımda. Neden bilmem ama bana büyüleyici bir havası var gibi gelmişti. Zor olduğunu bilsem de hâla orada yaşama arzusu taşıyorum, özlüyorum, merak ediyorum. İmkanım olsa ben de çocuklarımı gezmeye götürebilsem o havayı solusunlar diye. Yazın benim de anılarımı canlandırdı, oldu mu şimdi Günay bey?

Birileri yazın ama yazın bir toplantı düzenlese de o bahaneyle gitsem İstanbul’a. Yazınızı ilgiyle okudum, beğendim, tebrik ederim...

İzniniz olur sanırım facede paylaşacağım, sormaya bile gerek duymuyorum sizi tanıdığım için.