BİLDİĞİNİZ GİBİ

• 11 Nisan 2010 Pazar 23:44:30

Merhaba sevgili dostlar.
İşin açığı bu siteye gireli çok fazla bir zaman olmadı. Ama ömrüm boyunca yazdım. Hatta kitbımı bile bastırdım. Hiç bu işten birşeyler kazanabilir miyim? sorusu aklımdan geçmedi değil. Ancak bunun bir şans olduğunu ve ne kadar iyi yazarsan yaz mutlaka şansının yanında olması gerektiğini anladım. Ne olursa olsun yazmaya devam ettim.

İnsan duygularını paylaştıkça rahatlıyor. Hiç kimseye anlatamadığınızı tüm dünyaya anlatabiliyorsunuz bazen. İşte bu; yazının gücü.Sevdalarımızı bazen kendimizden bile saklayabiliyoruz ama tüm dünyaya bir çırpıda söyleyebiliyoruz. İfadesinde zorlandığımız bir duygumuzu sözcükler kendiliğinden anlatabiliyor. Bize sadece kalemi tutmak kalıyor. O, ne yazcağını biliyor. İşte o zaman en güzel şiirler ve yazılar çıkıyor ortaya.

Hayalimizde canlandırdığımız bir sürü şey harflerle can buluyor, satırlarla dilleniyor, dörtlüklerle gözyaşı döküyor veya gülümsüyor. Bizde bir rahatlama , bir mutluluk oluşuyor neden olduğunu anlayamadığımız.

Yalnız ne bencili yaratıklraız ki eleştirilmeye gelemiyoruz. istiyoruz ki herkes şiirlerimizi ya da yazılarımızı beğensin ve hep güzel şeyler yazsın.Mesela eksik yaptığımız bir şeye eline sağlık denmeli de şurası eksik denmemeli. Neden? Bu kadar tehammülsüzlük niye?

Şöyle sitedeki şiirlere, yazılara bakıyorum da ne güzel yazan dostlarımız var. Fakat gel gör ki şairin şiiri bir puan bile alamamış.Oysa döktürmüş tek kelimeyle. Öbür tarafta birileri ne yazarsa yazsın güzel ve dünya kadar yorum, puan, övgü...

Şimdi bu yazıyı okuyan arkadaşların bir kısmı da o haksız övgüleri alanlardan olacak ve doğal olarak bana kızacaklar. Peki sizlere soruyorum. Bu ülkenin insanlarının duyguları da mı yan çiziyor allah aşkına. Nedir bu tarafgirlik. Birilerinin daha fazla tanıdığı var diye ille en güzel şiirler ve yazılar onlara mı ait olmalı...

Ben kıskanç biri değilim. Hele bencil hiç değilim. Açık yüreklilikle duygularını söyleyen dürüst biriyim ve bu duruma çok kızıyorum. Kimseye benim şiirime veya yazıma puan versin veya övgü yağdırsın demiyorum. Hatta isterse okumasın bile. Bu zamana kadar onların okuması veya puan vermesi için yazmadım ben. Sorun ben değilim zaten. Adamın biri karalamış iki satır. Seni seviyorum, öldüm, ne olur beni terketme, gel bekliyorum, senin için hayatımı feda ettim... Aşk, aşk, aşk... Şakaşakçılar Türkiye’de her yerde...Şak...şak.. şak...5 puan.

Yok ya. Vicdanın nerde peki? Ha! Pardon ya! O senin tanıdığındı değil mi? Özür dilerim. Tabi o da senin şiirine yazacak nasılsa...

Sevgili dostlar,
Şimdi ne desem boş. Gelin herkesi objektif değerlendirelim, diyeceğim ama. O lur mu dersiniz? Bence olmaz. Çünkü bizim ruhumuza işlemiş bu... O zaman her şiire güzel diyelim. Her yazılanı beğenelim. Hiç mi tehammülümüz kalmadı bizim. Hiç mi dayanma gücümüz yok. Neden kendimizden hep övgüyle söz edilsin istiyoruz. Ve neden kendimizi kandırıyoruz.

Söyler misiniz, hepiniz her yazdığınızı dört dörtlük buluyor musunuz. Mümkün değil bu. En önemli şairler bile belli şiirleriyle ön plana çıkmışlardır.Ama bizim her yazdığımız 5 puanlık.

Başınızı ağrıttım kusura bakmayın. Kalemin freni yok biliyorsunuz. Siz yine bildiğiniz gibi devam edin.Dedim ya kalem ele geçti mi ne isterse onu yazıyor. Kusurumuz olduysa affola.

Kalın sağlıcakla...