Umudun Adı Şefkat

• 10 Nisan 2010 Cumartesi 14:55:58

KAYNAKTAN DERYAYA
LEBİDERYA

UMUDUN ADI ŞEFKAT

Bizi mutlu eden nedenleri yüreğimizin müstesna yerinde muhafaza ediyoruz..
O mutluluk nedeninin adına "Umut ışığı." Demişiz.

Umut ışıklarının önüne perde çekmeyiz
Umutlarımızı o ışık süsleyecektir.
En karanlık anlarda elimizi yüreğimize götürdüğümüzde, ışık hemen
yayılacak, her yanımızı kaplayacaktır.
Umut ışıklarımızı incitemeyiz. Onları ne kadar incitsek bile o bize
ışık vermeye devam edecektir.
Ne zaman "Ey umudum." Dersek... Sesimiz ışıkla karşılık bulacaktır.

Umutlarımızı kırmayalım
Onlar karanfil yaprağı kadar hassastır.
Onlar kaynak başındaki billur sular gibi berraktır.
Onlar;
Bizden gelecek seslenişi; bekleyen "Verim." Adlı topraktır.
Onlar;
Bizden aldığı işaretle dalgalanan "Huzur." Adlı bayraktır.
Umut;
Kimi zaman bir gül bağı,
Kimi zaman çiçek dağı
Ama her zaman gönül ağı olur...

Gül bağlarının solmaması için; onları sevgi pınarı ile ıslattık...
Çiçek dağlarımız kaybolmaması için sümbüllerle hislettik...
Gönül ağımızın kopmaması için; yüreklere sevda zincirleriyle bağladık...
Bu "Sonsuz huzur." Otağının anahtarı hep yüreğimizde kalacak...

Canımız daraldığında, yalnızlıklarımızda, kendimizle baş başa
kaldığımızda bize ilk selam verecek olan; "Umut ışığı." Olacaktır.

Umudumuz bizim sevdamızdır...
Zaman zaman sevdamıza da kızdığımız olur. O kızgınlıklar esnasında
kırgınlık olmamasına azami özen ve dikkat göstermek ise; "Olmazsa
olmazımız." ...
Sevdasıyla sınanmayı değil; sevdasıyla sınavı kazanmanın kapısını
aralamaya andımız var...

Sevgili bayraktır.
Sevgili vatandır, sevgili topraktır...
Sevgili gecenin yalnızlığını bitiren, rüyaları süsleyen, şafaklara
mutluluk getiren yâr’dır...
Ve;
Sevgili gönüldeki sır diyardadır...

Umut ışığımız bizim her isteğimizi yerine getirmek için beklemektedir.
Umut ışığımız bize; gecelerde gün, günlerde yön olmaya devam edecektir.
Kimi zaman isteklerin çizgilerini çizerken; ışık huzmeleri bizim
isteklerinizin ötesine geçebilir.
O ışık huzmesini istediğimiz çizgiye getirmek bizim elimizdedir...
Işığın aşk mandalını azcık kısınca; Umut ışığı istediğimiz çizgide
kalacak, daha daha aydınlık yayacaktır...
Umut ışığının anahtarı bizim elimiz, adresi yüreğimiz...
Işıklarının sahası gönlümüzde otağ olan aşk süreğimizdir.
Kırgınlıkların asla olmaması için ışığın gayreti karanlıkta bırakmamaktır...
Kendimize soruyoruz;
Işığı özledik mi?
İçimizden bir volkan yanmaya başlıyor....
Yangının kıvılcımı ışığa yön tayin ediyor...
Yüreğimizin mandalını aralıyor;
Umut yüreğimizden bütün bedenimize, tenimize yayılıyor....
Bizi saran ışık;
Artıyor; katmer katmer yükseliyor kat be kat
Işığın tek huzmesi; bütün bir ömre şefkat
Ömrümüzün umudu; bizi güldürmek için
Hem samandan, mekândan
Hem her türlü imkândan
Kendi eder feragat...
Umut hep bizi bekler
Etmek için şefaat
Umudun adı şefkat...